Hevdîtina Şandeya PKE-Platformê
bi YE ê re
Platforma Kurdên li Ewrûpa PKE, şandeyeka xwe
ku ji endamên Komîteya Giştî Şêxmûs Dîp
û Azîz Aliş ve pêk hatibû şand Brukselê
da ew Rapora PKE-Platformê teslîmî YE ê bikin.
Di 06.10.2004 ê de ew Şandeya PKE ê li gel
banoya Pervîn Cemîl (seroka Buroya Kurdî li Brukselê),
di saet 17.00 de bi rêberatîya sekretera Human Rights
Unit Sara Sighinolfi ve bi berdevka Pirsên Karê
Derve yê Liberal Grûp Cecilia Malmstrom re rûniştin.
Di wê hevdîtinê de kurtebehsa avakirina PKE ê hate
kirin û Şandeya Kurd, dîtin û daxwazên PKE
ê ya li ser pirsa kurd anî zimên.
Me got ku, ” Milletê Kurd bi zimanê xwe, bi Çanda
xwe û bi Dîroka xwe milleteke cuda ye. Ew heta îro
jî, ji alîyê dewleta Tirkîyê ve hatinin înkarkirin
û tu caran wek millet nehatine qebûl kirin. Bi guherandinên
biçûk, (wek nimûne; kursa zimanê kurdî, nîv-saet
weşanên bi kurdî di televîzyonan û rakirina
hin qedexeyan) Pirsa Kurd çareser nabe. Çareserîya
vê pirsê, dayina Statuya Fermî ya ji bo zimanê kurdî
ye.
Heger dewleta Tirkîyeyê durust be û bi ciddî dixwaze
guherandinan bike, divê berîya her tiştî hebûna
milletê kurd qebûl bike. Divê Zagona(qanûna esasî)
xwe bi tevahî ji holê rake û ji dêlva wê bi beşdarîya
hiqûqnasên kurda Zagoneke Nuh ku di wir de Maf û
Hiqûqê kurdan yê neteweyî û demokratîk ku tê parastinê,
bête nivîsandin.
Ji 1/3 ji nifûsa Tirkîyeyê Kurd in. Loma jî çi
guherandinên li Tirkîyeyê bibe, dê yekser kurd jî
para xwe bistîne. Em Teref in û em dixwazin di pêvavajoya
”Muzakereyên bi Tirkîyeyê” de Gelê Kurd wek Terefeke
Sereke were qebûl kirin û dîtinên wan jî wek teref
bête sitendin. Neheqîyek û Kêmasîyeke pirr mezin
e ku, tenê nûnerên dewleta Tirkîyeyê wek muhatabê
”Muzakereyan” be. Ew hevdîtin, civîn û biryardayinên
YEK ALÎ (yên tenê bi tirkan re), dê encameke baş
ne de.
Axa ku gelê kurd li ser dijî, duhî jî Kurdistan
bû û îro jî navê wê Kurdistan e. Divê êdî ev nava
wek ”navekî bi tirs” neyê nirxandin. Her milletek,
navê welatê xwe heye.
Di biryarên li ser kurdan tê sitendinê de û di Muzakereyan
de divê kurd jî wek teref amade bibe.” Xanima Cecilia
jî bi kurtayî dîtinên xwe awa anî zimên;
“ Bi dîtina we ez gellekî kêfxwes bûm.Ev Rapora
ku we amade kirîye, ewê pirr alîkarîya munaqeşeyên
me bike. Ez bawerim ku, emê ji wê îstîfade bikin.
Bê gûman heqe we ye ku, hûn navê welatê xwe bi kar
bînin. Ez bi xwe pirr tiştekî xwezayî(normal)
dibînim. Em di Parlemana Ewrûpayê de gellek Grûp
in û li ser Pirsa Kurd dîtinên me cudanin. Îro(06/10)
min bi xwe ji Jörgen Verheugen re got ku, “te behsa
demokrasîyê, mafê mirovan û krîterên din kir lê
te behsa pirsa Kurd nekir. Ev kêmasîyeke ku divê
em li ser munaqeşe bikin.” Jörgen kenîya û
got ”îro ne wexta wê ye”.
Lê ez dikarim ji we re bêjim ku, piştî serê
salê, ewê karê wî xelas bibe û ji dêlva wî Xanimeka
ji wî nermtir vê wezîfeyê bidomîne.
Em Pirsa Kurd wek pirseke cuda û pirseke bi serê
xwe dinirxînin. Lê em bi çaveke erênî li tevlêbûna
dewleta Tirkîyeyê ji bo beşdarîya YE ê dinêrin.
Bêguman bi şertê ku, hemû krîterên ku li pêşîya
wê ye, pêk bîne.
Bi bawerîya min, ji Tirkîyeyê re hê gellek sal divê.
Bi kêmanî piştî10-12 salan, îhtîmala qebûlkirina
endambûna wê dikare têkeve rojevê. Di vê pêvajoya
muzakereyan de divê hemû program û krîterên li ber
wê têkeve jîyanê. Loma jî çi di vê pêvajoya dirêj
de û çi bi endametîya Tirkîyeyê de berjewendîya
kurdan, ji ya tirkan bêtir e. ”
Hevdîtina me ya bi xanima Andrea Subhan re, di 07/10
de saet 9.00 de pêk hat.
Di roja hevdîtinê de, wê li ber derî pêşwazîya
me kir. Andrea Subhan, Berpirsa Beşê Mafê Mirovan
(Human Rights Unit) ya YE ye. Ev beşa hanê,
li ser pirs an mijarên ku YE ji wê dixwaze, lêkolînê
dike û pişt re Rapora xwe pêşkêşî
Grûpên di nav Parlementoyê dike. Parlemento jî berîya
ku biryarê bide, rapora vê dezgehê dide ber çav.
Me ji xanima Andrea Subhan re jî Rapora PKE ê pêşkêş
kir û dîtin û pêşniyarên xwe ji wê re jî got.
Wê gellek pirs ji me kirin. Tevahîya pirsên wê evana
bûn :
- Hûn li ser “demokrasîya” li Tirkîyeyê û li ser
pirsa mafê mirovan çi difikirin û gelo tu caran
demokrasî hatîye Tirkîyeyê ?
- Dîtinên we li ser pirsa ziman û tv çiye ?
- Ez çûme Kurdistana Îranê û ya Tirkîyeyê jî. Rewşa
Kurdistana Tirkîyeyê ji ya Îranê baştir bû.
Pirsa Aboriyê û Çareserkirina bêkarîyê li Kurdistanê
dê çawa be ?
- Hûn Leyla Zana çawa dinirxînin ? Ma tu tehlûke
li ser wê heye ?
- Piranîya kurdan misilmanin. Kurd ji bo laîsîzmê
çi difikire, helwesta we ya ji bo qetlîama Ermenîyan
çiye ? Herweha li ser kêmayetîyan, taybetî jî li
ser Suryanîyan hûn çi difikirin ? Ewê bikaribin
vegerin warên xwe ?
- Bi tevahî hûn Çareserîyeke çawa dixwazin?
Me jî yek bi yek bersiv û dîtinên xwe ji wê re got.
Tevahîya dîtinên me yên ku me anî ziman, evana bûn
:
“ Milletê kurd pirr êş û azar kişandîye
û ew dizanin ku tadeyî, zilm û zordarî çiye û çawaye.
Yê ku xwe li hemberî êrîşkeran parastîye milletê
kurd e. Loma jî, em ji hemû milletan bêtir birçîyê
azadî û demokrasîyê ne û em ji Tirkîyeyê bêtir rêz
ji mafê mirovan re digrin. Ji ber ku, bêtir pêwistîya
me ji wan mafan û bikaranîna wan heye. Mafê mirovan
û demokrasî ne ji bo alîyekêye û ne tenê ji bo civakekê
an tenê ji bo miletekî derbas dibe.
Tirkîye heta sala 1950 ji alîyê yek Partîyê ve dihate
îdare kirin. Ji wê tarîxê û vir de 3 caran Mudaxeleyên
Leşkerî çê bûn. Heta îro jî -li gel hin guherandinên
biçûk an bi yên pînekirî ve- Tirkîye, bi Zagona
12 îlona 1980 î tê îdare kirin.
Lê pirsa milletê kurd ne tenê “demokrasî û mafê
mirovan e” û herweha Milletê kurd ne kêmnetewe ne
jî. Ew, tenê li Tirkîyeyê ji 20 milyonî zêdetir
in. Zimanê wê, Çanda wê û dîroka wê ji yê tirkan,
ji yê ereban û eceman cudatir e.
Ji roja damezrandina Komara Tirkîyeyê heta îro,
tu caran milletê kurd wek millet, wek teref û wek
xwedîyê dozekê nehatine qebûl kirin. Ev neheqîyeke
pirr mezin e û êdî tehamul û qebûlkirina van neheqîyana
nemaye. Tu kes jî nikare vê dozê ji me bike.
Milletê kurd her demê de, li dijî ew neheqîyana
derketinin û di her carê de jî gotinin ku, ew milletek
cudanin û nabe bêyî wan, qedera wan tayîn bibe.”
“ Em îro jî dibêjin ku, di Tirkîyeya îro de du civakên
mezin û du zimanên mezin hene. Heta nuha kurd hatinin
paşçav kirin û hatinin înkarkirin.
Daxwaza me ji YE eve ku, heta Tirkîye krîterên ku
YE daye ber wê pêk neyîne û heta ku ew hebûna milletê
kurd qebûl neke, bila YE di biryardayina li ser
endametiya Turkîyeyê ecele neke.
Divê milletê kurd wek terefeke bingehîn di Muzakereyan
de cih bigre. Divê zimanê kurdî statuyeke fermî
werbigre û bibe zimanê perwerdeyê.
Em bi weşanên “nîv-saetan” û bi “kursan” qîma
xwe nayînin“
“ Li ser pirsa aborîyê û ferqa her du herêman :
Kiryarên terorê; bi xwe re encama wêrankirina
malan, şewitandina gundan û koçberîya ber bi
metropolan anî. Ev koçberîya ku ji ber zilm, zordarî
û terora dewletê jî, bi xwe re “bêkarîyê” anîye.
Lê ya herî xerab eve ye ku, ji berê bêtir asîmîlasyoneke
pirralî destpê kirîye.
Bawerîya me bi Tirkîyeyê nayê. Wek nimûne berîya
2 rojan Tayib Erdogan ji bo bajarê Kerkûkê dîsan
“tehdîtan” dikir. Hê jî li Başûrê Kurdistanê
tevlihevîyan dike. Yê ku tehamulî cîranê xwe neke,
ewê çawa milletên ku di bin destê xwe nas bike !
Ferqa nabêna Tirkîyeyê û Kurdistanê bi alîkarîya
aborî ya YE, ya Neteweyên Yekbûyî(NY) û bi yên Dezgehên
Sivil yên Navneteweyî ve tê girtin. Lê ew alîkarîyên
aborîyê, divê her di bin çavdêrîya wan dezgehên
ku me bi nav kir û rêxistinên civakî yên kurd de
bin. Herweha divê bi alîkarîya dezgehên navneteweyî,
rê ji dewlemendên kurd re vebin, da ew berê aborîya
xwe bidine/razîne welatê xwe.”
“ Leyla Zana jineke kurd e û di girtîgehên tirkan
de pirr êşîyaye. Lê gellek jinên kurd yên zîrek,
yên akademisyen, ronakbîr ku bi salan ji doza gelê
kurd re xizmetê dikin, henin. Banoya Perwîn Cemîl
nimûneyeke zindîye ku îro li vir amade ye. Me heta
nuha tu ferqekê di navbêna siyaseta Leyla Zana û
siyaseta Serokê wê dimeşîne nedîtîye. Loma
jî em tu metirsiyeke ji bo xwedîyê “Komara Demokratîk
û Kemalîstan”, nabînin.
Em dibêjin ewê neheqîyeke mezin be ku nûneratîya
gelê kurd ji dêlva Rêxistinên wê, bi şexsan
ve bête girêdan. “
“ Li ser Qirkirina Ermenîyan, milletê kurd her dem
xwedî helwest bû û di her firsendê de wê Qetlîamê
şermezar kirîye. Ji bo kêmayetîyên din jî em
pirr zelal in. Kî dixwaze vegere cîh û warê xwe,
dikare vegere.
Tu kes, grûp an netewe weka kurdan ”înkar kirin,
zulm, tadeyî, kuştin, qetlîam û îşkenceyan”
nizane û tu millet jî weka kurdan ji destê 4 dewletên
dagirkerên welatê xwe êş û azar nekêşandî
ye. Milletek wusa, ku dizane êş û azar û tadeyî
çîye, nikare zilmê li mezlûman bike.
Hûn jî dýzanýn kuö beşek ji milletê me Yezîdî
ne û heta nuha Ola wan û îbadet kirina wan li Tirkîyeyê
ne serbest e. Ji ber ku doza kurd û pirsa kurd pirsa
neteweyi ye, tu problemeka me û endîşeyeke
me ji Laîsîzmê nîne. Ew bi hêsanî çareser dibe.
Kurdan, li Başûrê Kurdistanê çareserkirina
vê pirsê ji cîhanê re daye îspat kirin. ”
” Gotina me ya dawî ev e : Milletê kurd heta nuha
ji alîyê Tirkîyeyê ve hatîye înkar kirin. Di hemû
Peymanên Navneteweyî de û di ”bazarên” li ser kurdan
hatine kirinê de, rêz li Kurdan nehatîye girtin.
Ji bilî kurdan, biryar li ser wan û li ser welatê
wan hatine sitendin.
Em dixwazin, êdî di hemû kar, xebat û munaqeşeyên
tên kirinê û di biryarên ku li ser Kurdan têne kirinê
de, divê Bîr û Rayên Kurdan jî bê sitendin.
Çi biryarên ku li ser Tirkîyeyê tê sitendin, otomatîk
gelê kurd jî para xwe ji wan biryarana dîstîne.
Loma jî, divê em jî wek terefeke Sereke di hemû
munaqeşeyan û di Muzakereyên bi Tirkîyeyê re
amade bin û di biryardayinê de xwedî desthilat bin.
Ji ber ku em li welatê xwe ne kêmnetewe ne. ”
” Em bi vê hevdîtinê kêfxweş bûn û em hêvîdarin
ku, emê bikaribin bêtir nêzî hev bin. Mirov bi
hevdîtinên wusa, bêtir rastîyê dizane. Em hêvîdarin
ku, hûnê piştgirîya xwe ji bo Gelê Kurd zêdetir
bikin. Careka din sipas ji bo vê hevdîtinê.”
Andrea Subhan : Ez jî bi hevdîtina we kêfxweş
bûm û ez bawerim emê hevûdu bibînin. Sipas ji bo
we jî.
2004.10.12
|