İşkenceyi teşhir kampanyasını destekle!

Sevgili okurlar, Bağdat’ta Ebu Gureyb hapishanesinde Amerikalıların tutuklulara yaptığı işkenceler dünya kamuoyuna yansıyınca, Türkiye’nin işkence konusunda sicili herkesten bozuk malum çevreleri de hiç utanmadan bu olayın üstüne atıldılar ve işkenceyi sözde kınadılar. Oysa bu çevreler yıllar yılı Kürt ve Türk devrimci ve demokratlarına yapılan akılalmaz işkencelerin sorumlusudurlar. Devlet ve siyaset adamı, “güvenlik gücü” olarak ya bizzat bu işkenceler için emir vermiş ve sistemli biçimde icra etmişlerdir, ya da basın olarak işkence karşısında susmuş, hatta işkence çarkını ve kirli savaşı onaylamış, destek vermiş, alkışlamışlardır.

Açık ki bu çevrelerin işkence konusunda konuşmaya, başkasının işkencesini kınamaya yüzleri olmaması gerekirdi. Ama konuştular ve hem de herkesten yüksek sesle. Nedeni açık: Bu işe sevindiler. “Bakın, yalnız değiliz, Amerika’da işkence ediyor” dediler. Sebebin biri bu. Doğrudur, onlar işkencecilikte bir numara olsalar bile, dünyada yalnız değiller. Ama bu, onların kara yüzünü ak yapmaya yetmez.

İkinci ve belki daha önemli bir sebep de, Irak’ta federal ve demokratik bir düzeni engelleme çabalarında işkence olayını da bir bahane olarak kullanmaktır. İşin garibi, işkenceye öteden beri alışık ve bunu kendi haltına reva gören tüm Arap gericiliği de bu olayları kullanmaya çalışıyor.

Bu nedenle biz, www.kurdistan.nu sitesi olarak bu ikiyüzlülüğü ve utanmazlığı ceşitli yazılar ve belgelerle anında teşhir ettik. Diyarbakır 5. Nolu’daki işkenceleri bizzat Yaşamış Yılmaz Çamlıbel arkadaşımız da bu konuda yazdı. Bizimle birlikte, Ruşen Aslan, Recep Maraşlı gibi geçmişte Diyarbakır 5. Nolu cezaevinde ve öteki cezaevlerinde işkenceyi bizzat yaşamış bazı Kürt aydınları da, sömürgeci Türk rejimini bu alanda teşhir için kimi sitelerde kampanya açtılar. Biz de ayrıca bu kampanyayı destekliyor ve tüm yurtsever, demokrat insanların desteklemesini istiyoruz.

İşkence bir insanlık suçudur. Kim yaparsa yapsın lanetlenmeli. Ebu Gureyb’de yapılanları lanetliyoruz. Ama Amerikalılar hiç değilse, komutanlar ve devlet başkanı düzeyinde bile, özür dilediler. Oysa Türkiye’dekiler ödüllendirildiler. Şimdi de el üstünde tutuluyorlar. Bu daha akıl almaz bir utanmazlık, bu ülkenin insanına ve dünyaya karşı pervasızlıktır

Türkiye’nin işkence sorumluları da özür dilemeli. Kirli savaş döneminin komutanları, polis şefleri, bundan öte bu sistemli işkence uygulamasının baş sorumluları olan başbakanlar, içişleri bakanları, devlet başkanları özür dilemeli.

Yıllar yılı işkence karşısında susan, hatta alkışlayan Türk basını özür dilemeli.

İşkenceciler ve onlara göz yumanlar, teşvik edenler hakkında, en başta Türk Pinoşesi Evren hakkında soruşturma açılmalı. Onlar yaptıklarının hesabını vermeliler.

Bunlar olabilir mi? Bu ülkede zor! Ama biz isteyelim ve lanetleme hakkımızı kullanalım. Hiç değilse bu ikiyüzlülüğü, arsızlığı teşhir edelim.