TAK û TÎK yan Taktîk!

Newroz Bawer

Gelek bûyer hene, nîşana pêşdahatina hindek guhartinên rewşa heyî ne.

Ji bo cara duduyan dîsa bi piraniya dengan hilbijartina birêz Mam Celal Talabanî, ji bo postê serkkomarî ya Îraqê, û her wusa pêşdestxirêya serokê Herêma Kurdistanê rêzdar Mesud Barzanî, ji bo ava kirina hukumeteke berfireh û safî kirina aloziya siyasiya desthelatderiya Bexdayê, dostên netewa Kurd dilgerim dike.

Bi gotineke kurdewarî îro jî neviyên Eyubiyan serdariya Bexda dikin.

Her wek konsolosê Tirk li Hewlêr, payîtextê başûrê Kurdistanê da, vê rastiyê destnîşan dike. bi vekirina konsolosgerî ya dewleta Tirk li başurê, destpêka hindek guhartinên erênî ne li ser desthelata Kurdan li başûra cîran da. Loma Aydin Selcan konsolgerê Tirk dibêje " .. Me dîtinên xwe li ser deverê û buyeran guhart, dema ku Ala Kurdistanê, İraqê û Tirkîyê li tenişta hevda dibînin, xweşbin dibin."

Belê eve di dîroka komara Tirkiyê da, di bin banê ajotina siyaseta înkar û pişavtin û qetilamker da helwêsteke gelek balkêş e.

Banek û du hewa.

Li Anqerê qedexebûna li ser zimanê Kurdî bi destê zorê berdewam e. Her di wî demî da li Hewlêrê konsolosê Tirk li ber Ala Kurdistanê wan peyvên bihagiran dibêje.

Belê dibêjine vê rastiyê, yêkitiya dijîberîyan e û gelek siruştî ye.

Wê ev pêvajoke wusa bi jan û êş berdewam be. Çu hêz û aliyek êdî nikarin pêşiya vê herîkîna guhartinê bigirin. Tîr ji kevanê firî.

Hita niha hertim serdarên dewleta Tirk digotin, ku em û Kurd birê hev in! Lê vê carê serokkomar ew jî serrast kir û got ku" em û Kurd xizmê hevdu ne".

Mala Serokkomar Abdulah Gul ava be, xizmatî ji biratiyê baştir e. Ji ber ku dema mirov birayê hev be, nikare ji xwe ra bira destnîşan bike, bi dilê te be yan ne, ew bira birayê te dibe, lê dema ku xizmatî be mirov ne mecbur e ku bi her kesî ra bibe xizim.

Eve jî bûyereke qenc e, her çiqas hindek kesan ew weku xal bo xwe diyar kiri bin jî.

Em bêne ser babeta pêngavên baştir.

Biryargirtina BDP li ser bi kar anîna zimanê kurdî karekî gelek pîroz e. Her wusa di nava kar û barên siyasî da zimanê kurdî weku xala bingehî û erkekî serekî bi kar înana wana, cihê dilgermiya her kurdekê ye.

Bi kurdî xwe parastina KCK’yiyan helwesteke camêrane ye.

Dirêjkirina agirbesa yêkalî, li ser xêra gelê me ye.

Min di nivîseke xwe ya li ser boykotkirina zimanê Tirkî û bi destxistina mafê perwerdeya bi zimanê kurdî da ev rastiyê destnîşan kiribû.

Dibê meriv tev wan biryarên ku dide, her ji xwe destpê bike, hita ku baweriya xwe bide der û dor.

Ev bûyerên ku me rêz kirinê me dilxweş dike, lê belê hindek jî me nîgeran dike.

Esmanê Kurdistanê bi mij û duman e. Roja reviyên gurgan e. Weku tê zanîn çu caran ji rêkevtinên veşartî û di pişt heft deryan da hatine kirin, xêrê nedaye û nade tevgera netewa kurd. Behra pitir nexşe û pilangeriya dewletên dagîrker serkevtî dibe. Loma dibê her rêkevtinek bi aşkirayî bê domandin.

Dîsan jî biçûktirîn li hevhatinek ji şer baştir e. Diyalog û dan û sitandin ji karanîna çekan baştir e.

Di vê navberê da kurd dibê gelek hişyar bin, xwe nexapînin. Li ser daxwaziyên netewî pêgir bin.

Me got mij û dumanê di ser esmanê Kurdistanê da girtiye. Dijmin di sengerê alozî xulqanî da ye.

TAK û TÎK li ser ka rin, ew jî TAKTÎK e jî pilanên wana.

Ez hevîdar im ku kesên wekî Osman Baydemir û Xalê Ehmed xwe baş ji qehra wan TAK û TÎK’na biparêzin.

Qeza nabêje ez hatim gîdî.