Her Şeyin Bir Adabı Olmalı

Yılmaz Çamlıbel

Kürt ulusal kurtuluşu adına konuşan bazı örgüt ve kadrolar son yıllarda daha da ciddi ideolojik, politik hatalara düştüler, halka ve mücadeleye büyük zararlar verdiler. Bu nedenle yapılan hataları görmek, tekrar etmemesine özen göstermek, iç ve dış koşullara uygun projeler üretmek için, sorunu bir kere daha enine boyuna tartışmamız gerektiği ortadadır. Ama, son günlerde, bazı internet sayfalarında yapılan tartışmalar, öyle zannediyorum ki, konuya duyarlı olan tüm Kürtleri, üzüyor, incitiyor ve kahrediyor.

Bilindiği gibi, her sosyo- ekonomik alt yapı, varlığını güçlendirmek ve yaşatmak için, kültürel bir üst yapı yaratır. Ortaya çıkan bu kültür, yarattığı kutsal değerlerle, toplumu ortak, ruhsal, zihinsel ve ahlaki bir formasyona sokar. Artık, o toplumda yaşayan tüm örgüt, kurum ve bireyler, ekonomik, sosyal ve politik etkinliklerini, oluşan bu kültürün  çerçevesi içinde yürütmeye çalışırlar. Bu kurallara uymayanlar ise, toplum dışına itilir.

Kürdistan’da, feodal üretim ilişkisi büyük ölçüde çözülme sürecine girmiş olmasına karşın, Kürt halkı hala, feodal kültürün etkisi altında yaşıyor. Bunun yanında, İslami kültür de etkinliğini korumaya devam ediyor.

Kürt halkı adına konuşan ve politika yapan örgüt ve kişilerin büyük bir bölümü, İslami ve feodal kültüre uzak durmaya özen gösteriyorlar. Burjuva kültürüne karşı çıkanlar, sosyalist kültürü de , özümlemekte zorlanıyorlar. Sonuçta, kültürel bir karmaşası içinde debelenip duruyorlar.

Bu da yetmezmiş gibi son 20 yıl içinde, şiddeti kutsayan, üniter jekoben politikalar sonucunda, geniş halk kitleleri sürüleştirildi. Bin bir emekle meydana gelmiş olan, Kürt aydın tabakasının beyni zehirlendi. Hayata, eleştirisel bir gözle bakan bu aydınlar aklı yerine, duygularıyla hareket eden, mürit konumuna sokuldu.

Ayrıca, kültürün ulusal mücadeledeki önemini bilen Kürt düşmanı kişi, kurum ve devletler, sistematik propagandalarla, kültürümüzü yozlaştırıp dejenere ediyorlar. Bizi, kültürümüze ve kendimize yabancılaştırarak, ulusal bilincimizi köreltmeye çalışıyorlar.

Devletler, çıkardıkları basın ahlak yasaları aracılığıyla kişi ve kurumların, ulusal kültürünü yozlaştırmasına mani olabiliyorlar. Bizim o şansımız da yok. Zira, ne devletimiz ne de bir basın ahlak kurumumuz var.  Bu yüzden tüm yük, Kürt örgüt ve aydınlarının omzuna binmiş bulunuyor. Böyle soylu bir görevi yüklenmesi gerekenlerin tartışma seviyesini bu denli aşağıya çekmesi, halkımızın geleceği açısından, elem ve utanç verici bir durumdur.

Halkımıza laik olmak ve onun özlemlerine yanıt vermek için,  bu olumsuz konumdan kurtulmamız gerekiyor. Bu konuda yalnız başımıza olduğumuzu bilmeliyiz. Bizler, bir birimizin doktoru olup, mevcut yaralarımızı iyileştirmeye çalışmalıyız. Geçmişte, nerede olursa olsun, hangi hatayı işlemişse işlesin, geçmişiyle hesaplaşma kararında olan, hatasını kabul eden ve onu düzeltmek için çaba gösterenlere yardım elimizi uzatmalıyız. Bunu yapmayanlara, çıkar peşinde koşanlara, eleştiri adına Kürt birey ve örgütlerine hakaret ve iftira edenlere karşı da karalı bir mücadele yürütmeliyiz.

Her şeyden önce, Kürt örgütleri, basın yayın organları, internet sayfaları, çağdaş dünyada uygulanan etik değerlerle uyum halinde olan, seçkinci bir politika izlemelidirler. Bu çerçevenin içine girmeyen yazı, resim ve benzeri ürünlere yer vermemelidirler. Paparazzi kültürünün, ulusal mücadelemizi yozlaştırıp kirletmesine izin vermemelidirler. “Bana yakındır, sevmediklerime karşıdır.” Diyerek, içimizdeki insanların, aydınlarımıza, sanatçılarımıza, politikacılarımıza ve örgütlerimize çamur atmalarına alet olmamalıyız. İster bizden, isterse karşıdan olsun, hiç kimsenin insani, ulusal ve kutsal değerlerimize dil uzatmalarına, göz yummamalıyız.

Bu konunun önemine inanan tüm kişi, kurum ve partileri birlik ve dayanışma içinde olmaya çağırıyorum. El ele vererek, konuşma, yazma ve tartışma çıtamızı yükseklere çıkaralım. Kimsenin kafamızı, kutsal değerlerimizi ve soylu mücadelemizi yozlaştırmasına, kirletmesine ve çürütmesine izin vermeyelim.