Arjantin’de toplumsal patlamaların yaşandığı, kitlelerin sokağa döküldüğü, dükkan ve mağazaları yağmaladığı şu günlerde Türkiye’de herkes soruyor:

“Bizimle Arjantin arasındaki fark ne?”

Benzer, belki de daha ağır bir ekonomik ve siyasal kriz yaşadığı halde Türkiye’de neden çıt yok?

Kimisi, hükümet zamanında tedbirler aldı, IMF’in dediklerini yaptı, diyor.

Kimi, “bu milletin maneviyatı güçlü, Türk milleti vatanına, devletine bağlı!” diyor. Yani türlü çeşitli afyondan bol bol almış…

Kimi, “Türkiye’de aile kurumu güçlü, bir tür sosyal sigorta” diyor..

Bu sözlerde doğruluk payı var elbet.. Ama bir sebep daha var ki, pir sebep!..

Bu halkta tepki gösterecek hal kalmamış. Tepesine öyle darbeler almış ki kendinden geçmiş..

Arjantin de cunta bir tane, burda on tane. Ordaki gelip geçti, burdaki geldi geçmedi. Türk halkı yüzyıllar boyu öylesine ezildi, öyle pestili çıkarıldı ki kulağının dibinde top patlasa bana mısın demez.

Bu halk çok uysal, kuzu gibi..

Gibisi fazla!

Böylesine kuzu bir halk elbet Arjantin’de bulunmaz, başkasına da kolay kolay nasip olmaz…

Bu halk sizin için bir nimettir ey vurguncular, soyguncular, haydutlar!..

Alın, rahat rahat, hiçbir kaygı ve endişe duymadan yönetin; çalın, çırpın, sömürün, derisini yüzün, iliğini kurutun ey egemenler!..