Rast in, Lê..

Casim Rênas

PKK da xuya kirin, ku heyama “ateşbes”ê, ku meha berê îlan kiribû, heya 3’ê meha Cotmeha sala 20057an, ango roja destpêka giftugoya Tirkiyê û Yekîtiya Ewrupa (YE) berdewam be.

Di daxuyaniya dirêj a PKK’ê da, ligel hinek xalên rast, du, sê xalên balkêş jî hene. Di daxuyaniyê da tê gotin, ku hêzên nijadperest û faşîst dixwazin alozî û tevlihevî pirtir be daku ji vê sud bigrin.

Belê, PKK rast dibêje. Hêzên faşîst û mîlîtarist dixwazin rewş hîn aloztir, şer û pevçûn hîn pirtir bin. Daku desthilatiya wan kêm nebe. Di pêvajoya giftogoya YE û Tirkiyê da tevlihevî û şer bibine asteng. Lê belê di dirustbûna vê alozî û tevlîheviyê da pişka PKK jî ne kêm e.

Li ser biryara şerê dawî ya PKK gelek tişt hatine gotin, gelek maqale hatine nivîsin. Ne hewce ye, ku ez wana ducar, sêcar bikim. Tiştekî eşkere û li ber çavan e, ku biryara şerê dawî ya PKK bi destura Ocalan hatiye girtin û Ocalan jî bin kontrola dewlet da ye û gava hat girtinê, gotina wî ya yêka ev bû û got: “Diya min jî Tirk e, eger derfet bidinê, ez amade me xizmet bikim.” Yek ji xizmetên Ocalan jî, biryara şerê dawî bû. Divê rêvabirên PKK’yê vê rastiyê bipejîrinin û gor vê rastiyê bizav bikin. Ji ber ku pejirandina vê rastiyê her usa bo berjewendiya wan e jî..

PKK di daxuyaniya xwe da dibêje, ku di heyama “ateşbes”ê da êrîşa leşkerê Tirk zêdetir bû, wekî bêjin “hun çima aşitî dixwazin?”

Belê PKK dîsa rast dibêje. Mîlîtarist û hinek generalên Tirk naxwazin aşitî hebe, û ji daxwaza aşitiyê gelek ditirsin. Dixwazin her tim şer û pevçûn hebe. Ku desthatiya wan ber dewam be.

Bona vê yekê jî divê rêvabirên PKK jî kar û xebatên usa bikin, ku beravejiya daxwaza milîtarîstên Tirk bin. Tiştên usa nekin, ku rewş aloztir be. Bo nimune biryara şerê dawiyê rakin. Şerê dawî ji bo kesek, ji bo tendurîstiya Ocalan bû. Ji xwe çu armancên netewî bona biryara şerê dawî nehatibû destnişan kirinê. Biryara dawî li ser “muameleyê dewlet beramber Ocalan” hatibû girtin û ev yêka di daxuyaniya dawî da jî tê îtîraf kirinê.

Di daxuyaniya dawî da hêzên Başur jî dikevin ber rexneyê PKK. Di daxuyaniyê da tê gotin, ku hinek hêzên Başur (ango YNK û PDK) beşek in ji plana dij-PKK. Şuna evê ku bibine alîkar, dibine asteng li peşiya “Tevgera Azadiya Kurd” ango tevgera PKK.

Gotineka Kurdên Îranê heye. Dibêje “Acem e, him lêdide, him jî dike hewar!..”

Çîroka hebûna PKK li Kurdistana Başurê û kar û kiryara PKK diji gel û rêxistinên vê beşê Kurdistanê, çîrokeke dîrêj e û gelek kes jî dizanin. Dizanin, ku piştî girtina Ocalanê, piraniya gerîllayên PKK bi xwastina generalên Tirk û bi destûra Ocalan hatine Başurê û li vir şerê rêxistinên Kurd kirine.

Rastî ev e, ku hebûna PKK li Başûrê, her tim li ber tevgera azadiya vê beşa Kurdistanê bûye asteng. PKK bahane daye destê dagirkeran, ku êrîşê Kurdistana Başûrê bikin.

Zexta Tirkiyê, li ser dewleta Yekbûyî ya Amerîka, dewleta Iraq û hêzên Kurdistanê roj bi roj zêdetir dibe. Dewleta Tirk ji wan dixwaze, ku PKK’yê ji “Şimala Îraqê” derxin. Di zirufeka usa da PKK jî, şuna, ku vê rastiyê bibine, rexne li hêzên Kurdistanê dike û dibêje “ew şirikê plana dij-PKK ne.”

Divê rêvabirên PKK dev jê vê siyasetê berdin. Rastiya Kurdistana Başurê bibinin. Ciyê evê, ku rexne li hêzên Başurê bigrin û wan bêxine bin tohmeta giran, karên usa nekin, ku di destê dewleta dagirkera Tirk bibe bahane.

Usa xuya ye rêvabirên PKK, (ne Ocalan) carekê dinê ligel karên giring û dirokî ve rû be rû ne.

Dilê min dixwaze serê rêvabirên PKK li ber dîrokê hîn nizmtir nebe.