Partîya teze pîroz be! (*)

Li welat bi destê Kurdên welatparêz partîyeke teze avabû, bi navê “Hak ve Özgürlükler Partisi” (Partîya Heq û Azadîyan). Navê xwe yê kurt HAKPAR e. Serokê Partîyê Abdulmelîk Firat e.

Kesên ku ev partîya teze avakirin, di salên borî da di rêxistinên curbecur da kar û xebat kirine. Di nav wan da bi alîyê bîr û bawerî da mirovên sosyalîst, yên sosyal demokrat, lîberal û İslamî hene. Lê li ser daxwaz û armancekî miştêrek hatine ba hev. Ew jî, çawa navê xwe nîşan dide û di bernama xwe da hatîye nivîsandin, destxistina heq û azadîyan e.

Helbet, berî hertiştî Kurd hewcedarî heq û azadîyan in. Digel Kurdan Milletê Tirk jî. Herdu gel jî hewcedarî demokratîyê ne, hewcedarî nan û kar in. Ev partîya teze ev armancên pîroz dane pêşîya xwe.

Em tim jî dibêjin, xebata legal ji bo Kurdan gelek bi kêrhatî ye, ferz e. Heya nuha Kurdan pirî caran rêxistinên nehînî, îllegal ava kirine. Ne ku ji hezkirina karê nehînî, lê neyar ew mecbûr kirine, firsend ne daye wan ku eşkere kar û xebat bikin. Dîsa jî Kurdan kîngê firsend dîtine cêribandine ku partîyên legal avabikin, kar û xebata eşkere bikin.

İro jî neyarê me vê rê û firsendê naxwaze bide me. Kurd nikarin bi nav û nasnama xwe partîyan ava bikin, bernameyeke têkûz, bi rêk û pêk bidin pêşîya xwe. Navê Kurd û Kurdistanê ji bo partîyan qedexe ye. Rê nadin ku daxwazên gel bêne gotin. Hezar asteng li pêş me danîne. Lê dîsa jî Kurd ber xwe didin. Ev 10-12 sal e ku partîyên legal ava dikin, bo heq û azadîyên gel ditekoşin. Partî têne girtin, yên teze ava dibin. Serok û kadrên wan têne girtin, yê dinê bar digrin ser milên xwe. Xebat nasekine.

Heqê rêxistinî jî yek ji heq û azadîyên bingehîn e. Lê ew jî bi berxwedaneke bê westan, bi bedêl tê heqkirin.

Yek ji hewcedarîya Kurdan jî ev e: Divê bi hevra kar bikin. Di 30-40 salê borî da tevgera Kurd di warê rêxistinî da parçebûyî bû. Di civakeke azad û demokrat da eva normal e. Lê Kurd bindest in. Dema di warê sîyasî da belawela bin, nikarin zora neyarê xwe bibin. Bona vê yekê divê Kurd yekitîya xwe pêk bînin. Ev yekitî carina bi rîya enîyekê, carina bi rîya partîyekê dibe.

Di rewşa îro da, li Kurdistana Bakûr hewcedarîya gelê me di warê legal da yekitî ye. Da ku em bikiribin hêzeke xurt pêk bînin, bawerî bidin gel, hêvîya gel xurt bikin.

İro tiştê ku dibe ev e. Di vê partîya teze da Kurdên welatparêz, çi sosyalîst çi islamî, çi sosyal demokrat çi lîberal, tên ba hev, bi hevra kardikin, ji bo heq û azadîyên hemû gel, ji bo demokratîyê.

Em wan kesan pîroz dikin ku xuh û xebata wan di vî karî da heye. Eva beyekî teze ye ku rê vedike li ber yikîtîya gel, hêvî dide.

Helbet, bi tena xwe yekîtî têr nake. Ji bo serketinê du şertên dinê jî divê: Yek ev e ku yekîtî li ser xeteke welatparêz çêbe. Ya din jî, divê ev partî bi şiklekî demokratîk kar bike; ango di bin tesîra dewletê yan hêzekî dinê da nebe.

Malûm e, di salên borî da HEP çêbû, DEP çêbû, partîyên dinê çêbûn. Bi taybetî HEP di destpêkê da hêvî da. Kurdên ji gelek dorhêlan, ji gelek bîr û bawerîyên cuda, ji bo armancên miştêrek, ji bo azadî û demokratîyê tê da gihîştin hev. Wek îro.. Lê mixabin PKK, berê dij derket, got “ev partî dijî min hatîye sazkirin, îxanet e!” Lê piştra jî destê xwe kire nav, hegemonya xwe li ser çêkir û ew ji rê derxist, xirab kir. Ango HEP ket xeta şaş a PKK û ne karî sîyaseteke rast bajo, ne jî di nav rêxistinê da demokratî ma. Ev tişt hat serê DEP´ê jî. Ango PKK ev herdu rêxistin jî heram kirin..

Wan kesan îro jî xeteke dinê dane pêşîya xwe ku zirara xwe ji ya berê ne kêmtir e. Ango ji şaşîyekê derketin, ketin şaşîyeke din. Nuha ji gor dilê dewleta Tirk qise dikin û dixwazin Kurdan jî bi temamî bikin xeta dewletê.

Divê partîya teze ji van bûyeran dersan bistîne. Divê, berî hertiştî di xeteke welatparêz da bimeşe. Hewcedarîya Kurdan xeteke welatparêz e. Ya duwemîn jî ev e ku, di nava partîyê da demokratî bê karanîn û parastin. Partî di hemû sazîyên xwe da bi serbestî pirs û problemên xwe qise bike, gor adet usûlên demokratîk rîya xwe rast bike.

Nuha, tiştê ku xuya ye, ev partî li ser van esasan ava bûye. Daxwaza me ev e ku, hemû endamên partîyê van esasan wek çavê xwe biparêzin.

Barekî giran dikeve ser hemû endamên partîyê. Ew ji gelek rêxistinên sîyasî yên cuda tên. Li ser hin tiştan bîr û raya wan cuda ye. Ango hin sosyalîst in, hin sosyal demokrat; hin lîberal in, hin îslamî... Lê divê ji hebûna hevdu ra razî bin. Di nav partîyê da ji xwe ra komikên cuda ava nekin, dijayetîya hev nekin. Di navbera wan da tolerans hebe. Tiştê ku wan anîye ba hev armancên miştêrek in, bernama miştêrek e. Divê gor vê armanc û bernamê, wek bira bi hevra kar bikin.