Kongra PKK ya 8'an û avabûna KADEK'ê (*)

Ferhad CAN

PKK di destpêka meha Nîsanê da Kongra xwe ya 8'an çêkir û di vê Kongrê da wek nav û rêxistin hebûna xwe gihande dawî, Kongreya Azadî û Demokrasîya Kurdistan (KADEK) avakir.

Gor beyanên wan, KADEK ne partî ye, lê "kongre" ye û tê da partîyên sîyasî û rêxistinên dinê dikarin cî bigrin. Ev Kongre bi xwe doza hukim nake, lê wê hewl bide ku li çar welatan (Tirkîye Îraq, İran û Sûrî) sazûmanên demokratîk avabin.. Dibêjin KADEK dewleteke Kurd naxwaze. Behsa federasyon û otonomîyê jî tune.

Gor malûmatên dinê, PKK biryar daye ku li çar pêrçên Kurdistanê partîyan ava bike.

Dibêjin, PKK karê xwe kirîye, rola xwe lîstîye û êdî emrê xwe temam kirîye. Dibêjin PKK "şoreşa jîndarîyê" kirîye, "milletê Kurd ji tunebûnê cardin çêkirîye, efirandîye…" Nuha jî qonexeke teze ye û jê ra stratejîyeke teze divê. Ev qonaxa çareserîya pirsa Kurd bi rîya aşitî û demokratîyê ye û bi rîya KADEK'ê bibe..

Gelo ev gotin çiqas li cî ne?

Berî hertiştî, ma milletê Kurd ketibû rewşa tunebûnê û PKK ew ji nu va jîndar kir, rakir ser pîyan? PKK ta ji roja pêşî heya nuha gotinên usa mezin kir, wekî dîroka Kurd bi PKK dest pê dike.. Berî hertiştî eva ne gotineke rast e, çîrok e. PKK tevgerên, rêxistinên û serokên berî xwe, tarîxa hezar salan û berxwedan û serhildanên du sed salên dawî dixwaze veşêre û her tiştê baş bike malê "serok Apo" û PKK..

Evana gotinên mezin in, pûç in û mirovên bi hiş û aqil û rêxistinên ciddî gotinên usa nakin.

Ya dinê, kirinên Apo û PKK çiqasî xizmeta doza Kurd kirîye û berhem çi ne, qezenca milletê Kurd jê çi ye?

Tiştên ku di van 20 salê dawî da bi destê PKK hatin kirin, berhemên wê li meydanê ne. PKK digot ezê bi rîya şer Kurdistanê xilas bikim, dewleteke Kurdî çêkim, lê Kurdistan ser û bin bû, 4 hezar gund hilweşîn û şewitîn, 30-40 hezar însanê me di vî şerî da jîyana xwe windakir, 4-5 mîlyon Kurd koçber bû, lê tu qezenc li medanê tune. Bostek erd ne hatîye rizgar kirin. Dewleta Tirk tu heqekî piçûk jî ne daye Kurdan. Bi kurdan ra rûneniştîye, bo aşitîyê tu gav ne avêtîye.

Hingê, "qonaxa teze" çi ye, ji bo guhartina stratejîyê sebep çi ye?

Ger PKK giha wê qeneetê ku, bi rîya şer nikare bi serkeve, bila wê bêje. Bila bêje em bi ser neketin û nikarin bi rîya şer bi serkevin. Bona vê yekê em sîyaseta xwe diguhurin, kar û xebatên aştîxwazane didin pêşîya xwe…

Ev tişt dibe û çima nebe? Lê çawa dibe ku PKK vê netîcê wek serketineke mezin, heya wek "mûcîze" nîşan dide?.

Xuya ye serkar û serokên PKK hevalbendên xwe û hemû Kurdan dikin cîyê nezanan..

Em ne dijî sekinandina şerê PKK'ê ne. Ji xwe ta ji destpêkê raya me ew bû ku, rewşa welat û heremê ji bo şerekî çekdarî ne misaît e. Dora Kurdistanê girtî ye; ango rîya çûn hatinê li ber Kurdan tune. Welatên ku Kurdistan dabeş kirine û dor lê girtine ne dost in. Tirkîye di NATO'yê da ye û welatên sosyalîst jî, ji bo xatirê cîranîyê pêwendîyên xwe bi Tirkîyê ra xirab nakin û piştgirîya Kurdan nakin. Kurd li Bakûr bi rîya şerê çekdarî bi ser nakevin, lê bedêla wê girantir be.

Ev texmîn îro derketîye. Serda jî, PKK ta ji destpêkê rêxistineke şaş bû, destê dijmin tê da bû, û dijmin xwest bi destê wan tevgera Kurd bike rîya şaş, bike şerekî bê waxt û bipelixîne.

Bi rastî jî usa bû. Dewleta Tirk ji gelek şaşîyên PKK, wek kuştina kesên sîwîl, jin û zarokan, mamosteyan, kuştina kesên welatparêz û terora li welatên Ewrûpa, îstîfade kir, ew wek rêxistineke terorîst nîşan da û got: "Li welatê min pirsa Kurd tune, pirsa terorê heye…"

Bona vê yekê nuha Dewleta Tirk naxwaze ku PKK sîyasetên teze bide pêşîya xwe, wek rêxistineke sîvîl û sîyasî bi rîya aşitîyê kar bike. Dewleta Tirk ji xwe tu rêxistineke Kurd naxwaze çi veşartî çi eşkere, çi eskerî çi sîyasî.. Lê zêdetir ji karê sîyasî ditirse, naxwaze di vî warî da rê li ber Kurdan veke..

Lê guhartina stratejîya PKK gelo ev e? Ango dev ji şerê çekdarî berdide û kar û xebata xwe nuha şunda bi metodên dinê bi rêva dibe?

Mixabin ne usa ye. Ev stratejîya teze tiştekî din e. PKK ne ku tenê dev ji şerê çekdarî berdaye, lê dev ji hemû daxwazên bingehîn yê milletê Kurd berdaye. Ne dewleta Kurd dixwaze, ne federasyon û otonomî; van tiştan hemû wek kevneperestî nîşan dide. PKK îdeolojîya xwe jî guhart, êdî ji bo Tirkîyê "dewlata unîter" diparêze, pesna Kemalîzmê dide..

Tiştê ku PKK îro ji bo Kurdan dixwaze hin heqên çandî ne. Ew jî di derecekî gelek kêm da.

Ango di pirsa Kurd da ferqê dîtin û daxwazên dewleta Tirk û PKK'ê da ferqekî mezin ne maye..

Hingê eva ne stratejî guhartine, eva dev ji armancê xwe, dev ji doz û dewayê berdan e.

KADEK'ê daye pêşîya xwe ku Tirkîyê, Îraq, İran û Sûrîyê bike demokratîk.. Me Tirkîye fêm kir, lê gelo, guhartina Îraq, İran û Sûrîyê ma karê KADEK'ê ye? KADEK çima li parçên dinê rêxistin çê dike?

Xuya ye, çawa duh PKK li parçên dinê rêxistin çêdikir, têkilî karê wan parçeyan dibû, heya gelek caran şerê partîyên wan parçeyan dikir, îro jî dev ji vê sîyasetê bernadeye.

Eva sîyasetekî xeter e. Her parçekî Kurdistanê partî û rêxistinên xwe hene û tevger bi de destê wan dimeşe. Heqê kesî tune ku di parçên dinê da rêxistinan çê bike û bi rîya wan têkilî karê wan parçeyan be, ji parçeyan ra serêşî derîne û heya şerê wan bike..

Guhartinên di sîyaseta PKK da, û mesela avabûna KADEK'ê bi xulasa ev e. PKK ne şaşîyên xwe dibîne û êtiraf dike, ne jî sîyaseteke teze û baş dide pêşîya xwe. Ew ji şaşîyekê ber bi şaşîyeke din dibeze..

(*) Dema Nû hejmar 28