Günaydın BM!

Birleşmiş Milletler Örgütü’nün bir özel temsilcisi, Mayıs ayının son günlerinde Türkiye’ye bir haftalık ziyarette bulundu. BM Genel Sekreteri’nin “Yerlerinden Edilmiş Kişiler Özel Temsilcisi” olan Deng, gazetelerin yazdığına göre, Kuzey Kürdistan’da zorla göçe, daha doğrusu sürgüne tabi tutulan Kürtlerin durumunu araştırmak için gelmiş…

Günaydın BM! Demek sonunda Kürtlerin de varlığının farkına vardın!..

Bu, adına “Birleşmiş Milletler” denen, gerçekte ise “birleşmiş devletler” olan örgüt şimdiye kadar nerdeydi dersiniz? Kırk milyonluk koca bir ulusun ülkesi bölünür, yeraltı ve yerüstü kaynakları yağmalanır, dili kültürü, hatta adı ve şarkıları bile yasaklanır, direndiği zaman da soykırıma tabi tutulurken BM nerede idi?

Daha öncekiler bir yana, son 20 yıldır Kuzey Kürdistan Türk devleti tarafından hallaç pamuğu gibi atılırken, ormanı, çayırı bile bombalanırken, 4 bin köyü, onlarca kasabası yakılıp yıkılırken, beş milyon Kürt yerinden yurdundan sürülürken neredeydi?

Ya Güney Kürdistan’da halkımıza karşı kimyasal silahlar kullanılıp Hroşima benzeri katliamlar yapılırken?

Ya İran’ın zorba ve gerici rejimi Doğu Kürdistan’ı yakıp yıkmakla da kalmıyarak saldırılarını yurt dışına kadar uzatıp Avrupa’da Kürt liderleri avladığı zaman?.

Tüm bunlar olurken nerede idi BM?

Nerede olacak, New York’ta ve dünyanın başka merkezlerinde, büyük büyük binalarda, büyük büyük toplantılar düzenleyip yaldızlı sözler etmekle, kağıt üzerinde kalacak “insan hakları evrensel bildirileri” yayınlamakla meşguldü.. Hem de ülkemizi bölen, bize hayatı zindan eden kırk haramilerle birlikte.. O mecliste onlar vardı, biz yoktuk. O mecliste namımız okunmadı…

Adına “Birleşmiş Milletler” denen bu kuruluş, biz Kürtleri, koca bir ülkeyi, 40 milyonluk bir halkın acılı çağrılarını hiç duymadı, bizi hiç milletten saymadı!..

Nihayet zahmet buyurmuşlar, bir özel temsilciyi, “Türkiye’nin Güneydoğu Bölgesi”ne göndermişler. Temsilci Diyarbakır ve Şırnak’ta incelemeler yapıp “terör nedeniyle yerlerinden ayrılmak zorunda kalmış yurttaşların” durumunu araştıracakmış…

Ne zahmet, ne zahmet; şefkatin böylesi karşısında göz yaşarır valla!..

Hey gidi kavanoz dipli dünya! Rubainin tam da zamanıdır:

Dünya böyledir, güçlüysen söz de hak da senin
Zayıfsan haksız, perişan ve kölesin
Çok şey dediler bu dünyanın ve ötekinin iri kıyımları
Ama sabrımız tükendi yolunda barışın, eşitliğin

Yine de iyidir, sevgili dostlar, iyidir! BM biz Kürtleri de hatırlamış.. “Deng”imizi (sesimizi) duyup bir Deng göndermiş..

Bir şiirinde ne diyordu Ahmet Arif:

“Ana avrat, ağ ulan!..”