Rojên 14-15 Tîrmehê li Enqerê komcivînek (kongre) çêbû bi navê “Komcivîna ji bo Demokrasî û Çareserkirina Pirsa Kurd.”  Ew civîn bi destê însîyatîfeke Kurd çêbû, ku sala çûyî hatibû çêkirin û avakirina partîyeke teze, legal û fireh dabû pêşîya xwe. İnsîyatîfê di vê navberê da li welat û li der welat civîn çêkirin raya xelkê girt û bi vê komcivînê gaveke teze avêt.

Civîn li Otêl Ador civîya û 750 kes ku hatibûn dawetkirin, tê da beşdar bûn. Civînê du rojan ajot. Abdulmelîk Firat civîn vekir û axaftina pêşî kir, M. Celal baykara wek serokê dîwanê hat hilbijartin.

Abdulmelîk Firat di axaftina xwe da behsa pêvajoya İmralîyê, planên dewletê kir û got: “Divê Kurd rê û çareyekî bibînin da ku ji vê neqeba teng derbaz bin. İro li pêş Tirkan pirsa demokrasîyê, mafên mirovî, betalî, krîza aborî heye. Bo Kurdan jî, him ev pirs hene, him jî pirsa azadîyê. Xuya bû ku ev partîyên heyî nikarin van pirsan çareser bikin. Bona vê yekê ye ku em hatin ba hev, me avakirina partîyeke teze da pêşîya xwe ku bikaribe van pirsan ji bingeh va çareser bike. Ewê partîyeke demokrat be, pirrengî be û him Kurd him jî Tirk tê da cî bigrin. Hemû kesên ku di vê civînê da beşdar in partîyeke teze dixwazin.”

Di civînê da Serokê DBP Yilmaz Çamlibel jî axaftinek kir û di axaftina xwe da behsa pêvajoya teze kir, got li dinyayê û heremê guhartinên mezin dibin û divê sîyaseta Kurdan jî gor vê xwe teze bike. Çamlibel got: “Dinya jî êdî ji Tirkîyê dixwaze ku biguhure, di warê demokratîyê û mafên mirovî da gavên pêş bavêje.” Çamlibel, behsa rewşa salên berê kir û got: “Dema şer hebû, firsend ne dida ku pirs di nav welat da bi rehetî bên qisekirin. Kê behsa pirsa Kurd bikira û ji bo çareserîya pirsa Kurd û pirsên dinê rê olaxên aşîtîxwaz pêşnîyar bikira, wek xaîn bi nav dikirin û dengê wî dibirîn. İro ev metod û helwestên zordestîyê piçek sist bûne. Sîyasetên hanê ku hertiştî dixwazin bi rîya tirs û zorê çareser bikin êdî roj bi roj paşva diçin. Rê olaxên aşitîxwaz hêdî hêdî xurt dibin.”  

Li ser pirsa yekitîyê û avakirina partîyeke teze danustendin çêbû û li dawîyê biryar hate girtin ku partîyeke teze avabe û çar meh mihlet da pêşîya xwe. Bo hazirîya vî karî komikeke xebatê bi 31 kesî hat hilbijartin. Ev komik ji bo avakirina partîyê wê kar bike, bi kes û dorhêlên dinê ra jî bida bistîne, destûr û bernamê hazir bike.

Komîsyon ji van kesan pök hatîye: Abdulmelîk Firat, Yilmaz Çamlibel, İbrahîm Güçlü, Fehmî Demîr, M. Celal Baykara, Nurettîn Basut, Fevzî Bîlgîn, Bayram Bozyel, Mehmet Özkök, Reşît delî, İlhan Günerî, Necla Morsümbül, Behram bîlgîn, Seher Erol, Hasan Dağtekîn, Haci Goya, Arîf Sevînç, Newzat Teker, Ferda Cemîloğlu, Alî Beyköylü, Kurbanî Demîr, Ümît Tektaş, Selahattîn Oral, Abdulvahap Meşe, Şeyh Mîsbah, Hayrî Çalağan, Haci Mehmet Demîr, Adem Özcaner, Hamîyet Çelebî, Hüseyîn Saral, Songül Yildiz.

Ev gavê teze him li welat, him jî li der welat di nav Kurdên welatparêz da, her usa jî di nav dostên Kurdan da bû sedemê dilşahîyê. Hewcedarîyeke mezin ya gelê Kurd di vê qonaxê da ev e. Partîyeke legal, demokrat û pirrengî. Her usa jî li ser xeteke welatparêz. Da ku hemû demokrat û welatparêzên Kurd, li ser hin tiştan rayê wan cudabe jî bikaribin bi dilekî rehet bi hevra karbikin.

Helbet yên ku aciz bûn jî hene. Wek nimûne rojnama “Ortadoğu” (Rojhilata Navîn), ku organa faşîstên Tirk e, di manşeta sereke da êrîşî civînê kir, xwest xirab nîşande. Ji bo van kesan helbet normal e. Ew dijminê milletê Kurd in. Dema Kurd bêne ba hev, bidine ser rêyeke rast ew aciz dibin.

Lê hin der û dorên din jî aciz bûn. Ewên ku bi navê Kurdayetî derketine lê heya roja îro şerê Kurdan kirine. Naxwazin û razî nabin ku di meydana sîyasetê da ji wan pêve kesek hebe. Ewên ku behsa demokratîyê dikin, lê tucar ji yên dervayî xwe ra demokratî nasnakin, heya ji hevalê xwe ra jî nasnakin. Ji pêvendîyên demokratîk, ji pirrengî aciz in.

Lê ev tişt ji bo wan jî normal e. Tirsa wan jî gelek e. Dema Kurd li ser xeteke rast, himçax bikaribin bên ba hev, nimûneyeke baş derînîn meydanê, hevî bidin gel, hingê projeyên li ser vir û derewan, wek projeya “komara demokratîk” pûç dibe.

Tirsa dewleta Tirk jî, ya wan jî li cî ye.. Derdê wan yek e.