Dendikên Hêcîrê, Pelên Hêcîrê..

F. HASAN

Hin gotin û hin nivîs dendikên hêcîrê tijî nakin. Wek nimûne, ew gotin, şirove û nivîsên Medya-TV û rojnama Ozgur Polîtîka, ew teorîya komployê, di van 15 rojên dawî da. Dibêjin dijî PKK komployeke teze, ango plan û dezgeyeke mezin heye. Amêrîka û Elmanya, tevî van herdu dewletên mezin hin rêxistinên Kurd, ango PDK, YNK û PSK, her usa jî hin kesên ku di vê dawîyê da ji PKK cudabûn, di nav vê plan û dezgeyê da ne…

Tiştê herî balkêş, nivîskar û şirovekarên PKK, wekî îşaretek girtine, hemû bi hevra dest pê kirin eynî tiştî dibêjin, wekî gotin û nivîsên wan bi kaxiza karbonê hatîye zêdekirin..

Min li jorê bi zaneyî got “komployeke teze”. Ji ber ku ev ne “komploya pêşîn e dijî PKK”, kî zane ya çendan e! Dibe ku ya hezarî ye, yan jî hezar û yek!.. Xelk êdî ji gotin û çîrokên han bêzar bûye. PKK kîngê bikeve tengasîyê hema çîrokeke han çêdike. Li ser plan û dezgeyên dijmin ên hundur û der şematekî mezin dike. Çawa sazûmana Tirk a dagirker jî dema dikeve tengasîyê dike. Helbet, dibêjin kesê ku li cem hespê qir razê yan ji xûkê wî digre, yan ji tûkê wî.. Evana herdu jî bê dijmin nabin.. Ka jinikê ji zarokê xwe ra digot, “huşş, megîr, gur bê te bixwe!” Ev herdu jî wek wê jinikê dikin, dixwazin bi çîrokên han him hevalbendên xwe, him jî xelkê bixapînin…

Di çîroka komployê da rola Amêrîkê ne teze ye. Amêrîka ta ji berê da di vê çîrokê da aktorê sereke ye. Elmanya jî usa ne, ew jî di her fîlm yan jî lîstika komployê da rolên mezin dilîze.. PDK-Îraq jî usa ne, ew jî, ji deh salan vir da tim dijmin e! Lê YNK rolan diguhure, carina dost e, carina dijmin e! Di komploya dawî da YNK jî di enîya dijminan da cîyê xwe girt.. Yek jî PSK heye di lîstika han da. PSK ji roja ku PKK avabûye heya sala 1993 di lîsta dijminan da bû. Piştî protokola sala 1993 –na, dîsa nebû dost- lê bû tiştek di navbera dost û dijmin da! Ev rewşa hanê heya Sibata sala 1999, ango heya roja Ocalan kete destê Tirkan, dom kir û piştî wê rojê, PSK careke din kete nava dijminan di lîsteya PKK da!.

Em berî hemûyan li ser rewşa YNK bisekinin. Kîngê hukumeta Kurd li Kurdistana Başûr di sala 1992 da federasyon îlan kir, PKK nişkêva aciz bû, dijî federasyonê derket (eynî wek Tirkîyê, Îraq, İran û Surîye), ew gav wek kevneperesî bi nav kir û êrişî ser Kurdên başûr kir, şer derxist. PKK di vî şerî da, li himber herdu hêzên başûr (PDK û YNK) şikesteke mezin xwar. Fermandarê PKK Osman Ocalan, herçiqas birê wî Avdilla Ocalan dijî sekinandina şer be jî, teslîm bû, peymanek mor kir û soz da ku PKK hukumeta başûr nas dike û jê ra hurmet dike, êdî hêzên çekdar li başûr bi cî nake û ji wan ra tu serêşîyekê çênake.

Lê serok û berpirsîyarên PKK careke din gotina xwe bi cî ne anîn. Xûy û adetên wan e, çawa firsend dîtin vegerîn sîyaseta xwe ya berê. Lê meriv dikare bêje, ev tişt her usa jî ji bêçaretî bû. Ji ber ku Şamê, Tehranê û Bexdayê rasterast, Enqerê jî bi rê olaxên sergirtî ev sîyaset ji wan ra rast dikir. Yek ji karên PKK ew bû ku li Kurdistana Başûr serêşîyan çêke û nehêle hukma Kurd li vî parçeyî cî û bingeh bigre, xurt be.

Ew dijayetî, şer û pevçûnên nav PDK û YNK jî bi kêrî PKK hatin. YNK kampa Zelê da PKK û xwest wê dijî PDK bi kar bîne. Bi vî awayî di navbera YNK û PKK da îttîfaqek çêbû. Herçiqas bawerîya herdu alîyan bi hevdu tunebe jî, ew êttifaq heya van salên dawî dom kir. Di vê demê da PKK carina bi gotinên tûj û tahl YNK rexne kir, lê dîsa jî ew nêzî xwe dît, wek dijmin bi nav ne kir. Lê di van du-sê salên dawî da Amêrîka kete nava PDK û YNK û meriv dikare bêje bi şiklekî metazorî, ew li hev anîn. Herçiqas hemû şertên hevhatinê heya îro bi cî ne hatibin jî, qe nebe ev herdu partî gelek waxt e ku şerê hevdu nakin. Ev yek jî kêfa PKK direvîne. Ji ber ku PKK dijî aşitîyê ye li Kurdistana Başûr. Eynî wek Tirkîyê, Îraq, İran û Surîyê… Eynî wek Ecevît û Perînçek… Bona vê yekê jî ji navbervanîya Amêrîkê gelek aciz e. Sebebek mezin ev e ku PKK ewqas dijî Amêrîkê ye. Wekî din, PKK dikare bi Amêrîkê ra li hev bê, di şevekê da bîr û bawerîya xwe, dînê xwe biguhure! Ocalan û Partîya wî hosteyê van tiştan in..

Ger di dema dawî da pêvendîyên PKK û YNK xirab bûn, sebebek ev e. Digel vê, Mam Celal dixwaze pêvendîyên xwe bi DYA (Amêrîka) û Tirkîyê ra xweştir bike. Bona vê yekê jî, bo wî êdî zehmet e cî bide hêzên PKK yên çekdar. Serda jî PKK êdî li mintiqa Yekitî jî xwe wek mêvan nabîne, lê wek xwedîyê malê dibîne. Ev yek, duh çawa PDK aciz dikir, îro jî YNK aciz dike. Digel vê Ocalan, ku êdî xizmeta dewleta Tirk bi şiklekî eşkere dike, dijayetîya xwe li himber Kurdên başûr û sazîyên wan ên netewî venaşêre û rêxistina xwe dijî wan kiş dike. Ji ber van sebeban e ku, êdî Mam Celal jî pêwîst dît ku ji PKK ra hin sînoran dayne, tesîra wan li heremê kêm bike. Ev yek jî, bibê nebê, pêvendîyên herdu rêxistinan xirab dike û dibe sebebê hin rexneyên tûj û tahl.

Bona vê yekê ye ku PKK nuha YNK jî di nav komployê da nîşan dide..

Baş e, PKK ji PSK çima aciz e? Ev jî parek ji stratejîya PKK ye. PKK ji roja çêbûnê vir da, hemû rêxistinên Kurd ên Bakûr ji xwe ra wek dijmin hesibandîye û belavkirin û nehiştina wan ji xwe ra wek hedef nîşan daye. Ev sebeba bingehîn e ji bo çêbûn û hebûna PKK. Ger PKK, gor rewşa heyî û ji bo taktîk, dem bi dem êrişên xwe bide sekinandin û bi şiklekî eşkere dijminahî neke jî, ew tucar ji hebûna rêxistineke Kurd ra razî nabe û nikare pêvendîyên demokratîk bi wan ra çêke; ev yek ji bo PKK tucar ne bûye! Ji xwe, piştî ku Ocalan kete destê Tirkan rewşeke teze çêbû. Ew, wek berî sala 1980 ket xizmeta dewleta Tirk û PKK jî bi dû wî çû. Bi vî awayî rîya PKK û ya tevgera Kurd a welatparêz careke din ji hev cuda bû.

Ger PSK piştgirîya sîyaseta PKK ya teze bikira, yan jî li himber vê sîyaseta şaş bêdeng bimana, hingê him Ocalan û partîya wî, him jî dewleta Tirk gelek kêfxweş dibûn û PSK jî îro bi komplokarî ne dihate gunekarkirin. Lê vêcar jî ji bo hebûna PSK tu sebep ne dima. PSK wek rêxistineke welatparêz li himber bûyerên teze kar û wezîfeya xwe bi cî anî û raya xwe bi gelek daxuyanî û nivîsan, bi civîn û konferansan eşkere kir, sîyaseta şaş û xeterbar ya Ocalan û PKK bi xurtî rexne kir, nîşan da ku ev sîyaset êdî bi temamî gor dil û daxwaza dewleta Tirk tê meşandin. PSK bi vî awayî li hundur û der welat gel hişyar kir, bala hêzên welatparêz kişand, da ku pêşî li lîstik û planên dewleta Tirk bê girtin û hêzên welatparêz bikaribin ji xwe ra rêyeke rast bigrin. Ev kar û xebat di avê da ne çû, tesîra xwe li ser raya giştî ya Kurdan û heya li ser hevalbendên PKK nîşan da. Ew civîn û daxuyanîyên Stokholm û Kolnê di vî warî da nimûneyên baş in.

Belê ev kar û xebata PSK ye ku lîstika dewleta Tirk eşkere kir û tevî wê PKK jî gelek aciz kir. Berpirsîyar û piştgirên PKK ku bi çavekî girtî bi dû Ocalan diçin, himber van rexneyan, li cîyê ku şaşîyên xwe bibînin û xwe ji herî hezazê xilas bikin, lê di rîya şaş da israr dikin û bi van çîrokên komployê, bi êrişên dijî PSK û Burkay, bi qîre qîr û şemate, dixwazin hevalbendên xwe bixapînin. Piştî belavoka PSK ya 20’ê Tebaxê, ku plan û dezgeyên wan ên teze eşkere kir, êdî xwe ne girtin, bêdengîya xwe şikandin û dest bi êrişê kirin.

Merivên PKK him bi rîya Medya-TV him jî bi rojnama Ozgur Polîtîka, ku li dervayî welat derdikeve, kampanyayekê bi rê va dibin, ku serî heya binî bi derew, îlawe û îftîra dagirtîye. Ew bi vî şiklî dixwazin PSK û Kemal Burkay, tevî wan jî rêxistin û kesên dinê yên welatperwer bitirsînin û poşman bikin. Di nav van derewên bê sînor da dibêjin ku Burkay çûye Enqerê, gazî dewleta Tirk kirîye ku Ocalan darda bike û gazî pêşmergên PKK kirîye ku bên teslîmî dewleta Tirk bin!

Rojnama Şark el Avsad ku li Londrê derdikeve, bi van derewan xapîyaye û di hejmara xwe ya 30’ê Tîrmehê da nivîsandîye ku Burkay li Enqerê civîneke çapemenîyê çêkirîye, di vê civînê da 60 rojnamevan hazir bûye!

Rojnama Ozgur Polîtîka jî di hejmara xwe ya yekê Tebaxê da resimekî nîşan dide ku Celal Talabanî û Mesût Barzanî destê xwe dane hevdu û Kemal Burkay jî li cem wan e. Lê resim fotomontaj e û kî bala xwe baş bidîye vî tiştî dibîne. Kemal Burkay gelek caran Celal Talabanî û Mesût Barzanî dîtîye û eva tiştekî normal e; lê herdu bi hevra tucar ne dîtîye û resimeke usa tune. Resim bi xwe di dema hevdîtina berpirsîyarên herdu rêxistinan, yan li Enqerê yan jî li Waşîngtonê hatîye kişandin. Ozgur Polîtîkayê resmê Kemal Burkay tê da pîne kirîye. Apocî bi vê sextekarîyê ji xelkê ra dibêjin ku, “keremkin, va ye Kemal Burkay jî li Enqerê ye (yan jî li Waşîngtonê ye), di nav komployê da ye!..."

Lê bi vê yekê jî careke din xuya ye ku komplo û sextekarî karê Apocîyan e. Berpirsîyar û berdevikên PKK xwe ewqasî piçûk dikin. Di dest wan da têlevîzyon heye, rojnamên rojane hene, dîsa jî ew têr nakin, xwe dispêrine derewan, dek û dolavan bi kar tînin. Ji ber ku sermîyana wan êdî tenê derew in. Wekî din nikarin rastîyê veşêrin û xelkê bixapînin. Li ba wan şerm û fedî ne maye. Ji dost û hevalbendên xwe ra jî bê hurmet in, xelkê dikin cîyê bodeleyan. Eva rebenî, perîşanî û tirsa wan nîşan dide.

Lê ew tenê bi gotina derewan namînin, heya tiştê ku Ocalan li ber kamerayên têlevîzyonan gotine, dixwazin wan jî veşêrin. Yek ji van kesan “Bay S” ye. S. Efendî, dibêje “ka ji min ra ispat bikin, Ocalan kîngê û çawa ketîye xizmeta dewleta Tirk?..” Heyloo, heylo!..

Gelo, dema Ocalan kete destê Tirkan û derkete têlevîzyonan, dema mehkemên İmralîyê dest pê kir, S. Efendî li ku bû? Di xewê da bû, yan tucar li têlevîzyonan sêr ne kir? Ocalan roja ku hate girtin, gotina wî ya pêşîn li pêş kamerayan ne ev bû:

"Ku hûn firsendê bidin min, ezê xizmet bikim. Ji xwe dîya min jî Tirk e!.."

Dîsa, roja ku mehkemeya İmralî dest pê kir, gotina Ocalan a pêşîn ev bû:

"We hurmeta min girt, bona vê yekê, ez jî dixwazim bi dil û can xizmeta Komara Tirkîyê bikim."

Dîsa eynî rojê usa got:

"Hûn çi dixwazin ezê bikim! Firsendê bidin min, ezê gerîllayên serê çîyê di sê mehan da bînim jêrê…"

Di mehkemê da careke din jî usa got:

"Wek neferekî di xizmeta dewleta Tirk da me û ji vê yekê gelek serbilind im!"

Bo ispatkirina "xizmetê" gelo ev gotinên Ocalan bi xwe têr nakin?.. Lê ji wê rojê vir da jî, gotin û nameyên Ocalan û kiryarên PKK li ber çavan in. Gelo hûn çi vedişêrin?!. Xelk bi çav û guhê xwe bawer bike, yan bi we?.

Lê xuya ye, karê parastinê dane van kesan û wan jî şûr û mertal girtine dest û bi hella hella eriş dikin. Lê mertalên wan ji derewan, şûrên wan ji îlawe û îftirayan çêbûne. Şerm û fedî jî li ba wan ne maye. Hîn ji dixwazin bi navê Kurdayetî, bi navê welat û millet qise bikin..

Tiştekî balkêş û ecêb jî ev e ku, piranîya van kesan ji rêxistinên dinê û ji PSK cuda bûne û çûne cem PKK. Hinên wan di têlevîzyonê da bernameyan çêdikin, hinên wan di weşanan da dinivîsin, bi vî awayî hedûra xwe tînin û jîyana xwe dimeşînin. Ji bo bedêl jî van karên xirab dikin. Digel vê jî, di van kesan da kîn û rikeke xerîb heye dijî rêxistinên wan ên berê û ew bi van gotin û nivîsên xirab dijî Burkay û PSK, dilê xwe rehet dikin. Ew, her usa jî, ji “Sultanê tazî” ra kirasên xeyalî didûrin! Li ser laşê tazî bûne pelên hêcîrê, hin pêşî, hin jî paşî digrin…

Dîrokê çi rol daye Ocalan, va ye li ber çavan e. Lê ev kesên han jî pelên hêcîrê ne li ser laşê tazî, rola wan jî ev e..

Dibêjin: "Mirov ji xwe ra hukum dibînin, ku layîqî wan e.." Eva herhal gotineke rast e, lê kêm e: "Mirov her ûsa jî, ji xwe ra cî dibînin ku layîqî wan e..."

Ew kesê ku dibin pelê hêcîrê li ser laşê tazî, vî cî û vî karî layîqî xwe dibînin, êdî ji bo wan gotina zêde ne hewce ye...