C E M A L İ

Vê dawîyê di çapemenîya Tirk û Ereban da yên ku laf û gefan li Kurdan dixwin û yên ku şîretan li Kurdan dikin, gelek in.

Ji bo Tirkan ne zêde ye. Ew „birayên me yên misilman“ ji xwe, bi dehan sal e, heya bi sedan sal e, çi ji destê wan tê dikin, da ku Kurd nebin xwedî tiştekî. Heya, ger ji wan bê Kurdan ji rûyê dinê hiltînin! Lê derdê „birayên me yên Ereb“ çi ye? Xuya ye derdê wan jî pirsa Iraqê ye. Çima Kurdan di şerê Amêrîka û Saddam da piştgirîya Saddam ne kirin, heya dijî wî şer kirin...

Gelek dinivîsînin: „Kurd di rîya şaş da ne!“

Gelek dibêjin: „Kurdan ji dîrokê ders ne standine..“ Ango, Amêrîkayê çend caran em xapandine...

Hinek dibêjin: „Amêrîka diçe, em û ew dimînin... Kurdan hemû cîran ji xwe ra kirin dijmin!..“ Ango laf û gefan li me dixwin.

Yek ji van jî, bi navê Dr. El Barsan di Kuds-ul Erebî da, ku li Londonê dertê, nivîsandîye û ev hemû yek bi yek rêz kirîye..

Berî her tiştî, navê rojnama wî şaş e: Çima „Quds-ul Erebî?“ Ger Quds bo Misilmanan pîroz e, divê ne tenê yê Ereban be, divê yê hemû Misilmanan be. Ma nayê bîra we ku Quds bi destê Selahaddînê Mezin ê Kurd ji bandûra xaçparêzan hate rizgarkirin?. Ne tenê Quds, ewî Misr û Sûrîye jî parast. Heya ji Îskenderîye bigre heya Antakîya, Filistîn, Libnan û gelek bajarên Sûrîyê ji destê xaçparêzan xilas kir. Ger dewleta Eyûbî û Selahaddînê Mezin û leşkerê wî yê Kurd ne bûya, êhtimaleke mezin bû ku xelkê van welatan îro serbiser xaçparêz bû...

Hevalo, îro hûn ji Kurdan çi dixwazin, ma cardin bên Qudsê xilas bikin? Ango vêcar jî ji destê Cuhîyan? Ev kar ji ber sê tiştan gelek çetin e. Yek, we di Kurdan hal ne hişt. We, „birayên me yên Misilman“, Tirk, Ecem û Ereb, wek keftaran avêtin ser Kurdistanê, ew parçe kirin, milletê Kurd di nav xwînê da bêtab hiştin... Ya duwem, ger ji Kurdan bê, divê berî her tiştî xwe ji destê cinewirên wek we xilas bikin û va ye Kurd jî îro bo wê kar dikin... Ya sêwem jî, em êdî ne ewqas ehmeq in, xilaskirina „Qudsa Erebî“ ne karê me ye! Ma me ji Cuhîyan çi zirar ditîye? Me çi zirar dîtîye ji „birayên xwe yên Misilman“ dîtîye!

Dibêjin „Kurd di rîya şaş da ne..“ Çima? Em dijî Amêrîkayê derneketine... Ma em ehmeq in ku di rojeke hanê da dijî Amêrîkayê derkevin? Amêrîka û İngîliz va ye 13 sal e Kurdistana Başûr diparêzin. Wan li Saddamê zordest û xwînxwar xist, textê wî û sazûmana Baas a hov welgerandin. Sebep çi dibe bila bibe, ew kêfa me tîne. Em jî ji xwe vî tiştî dixwazin: dijminê me, ew sazûmana xwînxwar biruxe. Ger ji me bihata me bi destê we biruxanda..

Dibêjin „we ji dîrokê ders ne standîye...“ Ma dîrok tenê pêvendîyên me û Amêrîkayê ye? Yê ku hezar û çar sed sal berê Kurdistan zeft kir û xwîna me wek lehîyan rijand, mêrê Kurdan li ber ava Dîclê, ji Musûlê heya Bexda û Basrê di darên xurmeyan da dardakir û keç û jinên Kurdan hêsîr kir û bir, ne leşkerê Ereb bû? Him jî di dema Xelîfe Omer da ku bi „edaleta xwe“ bi nav û deng e. Xuya ye ew edalet jî li himber me Kurdan bi vî şiklî ye!

Hûn dikarin bêjin ew tişt 1400 sal berê bû.. Rast e, lê Şîayên Ereb û Ecem û Tirk va ye 1400 sal e derdê Kerbelayê ji bîr nakin, ma em çima yê bav û kalê xwe ji bîr bikin?..

Me behsa şerê Selahaddînê Mezin kir... Leşkerê Kurd di bin fermendarîya wî da di rizgarkirina Misr û Surîye û Filistînê da roleke mezin lîst; lê nuha halê me?. Ma ev jî dersekî nade mirovan?.

Dema we, di Şerê Pêşîn ê Cîhanê da, tevî Frensî û İngîlizan, kêra xwe li pişta Osmanî û Tirkan xist, ango bi gotina Tirkan „we bêbextî li birayên xwe yên Misilman kir“, me di bin fermandarîya Mistefa Kemal da tevî Tirkan welat parast, me li heft îqlîm û çar koşeyan şerê êrîşgeran kir. Li dawî çi bû? We 20 dewlet çêkirin, Tirkan jî, padîşah û Xelîfe qewirandin, dewleteke Tirk çêkirin; lê welatê me bû çar parçe, em wek sêwîyan li ber dîwaran man, bê heq û azadî... Dema me heqê xwe xwast, dewleta Tirk jî yê Ecem û Ereban jî em qirkirin, mala me şewitandin...

Ma gelo evana hemû ne ders in? Ne lazim e ku em jî dost û dijminê xwe nas bikin?..

Ev ders bi salan e berdewam in...

Hûn dibêjin „we hemû cîranê xwe kir dijminê xwe.“ Na na, me ne kir, ew ji xwe di berê da dijmin bûn! Carê binêr, yê ku welatê me parçe kirine, dor li me girtine û bi salan e şerê me dikin kî ne, ma ne herçar cîranê me ne?..

Ger em bira ne, ger em jî wek we Misilman in, gelo hûn çima vê zulmê li me dikin, çima heqê me nas nakin?

Xuya ye hûn Misilmanîyê, dîn û dîyanetê jî, wek haletekê, wek ticaretê bi kar tînin, xelkê pê dixapînin. Gor Pêxember Mihemmed û gor Quranê, divê Misilman li Misilman zulmê neke. Lê hûn dikin, him jî pêperwa û bê sînor dikin... Hûn ne Misilmanên mûxlîs in, lê sextekar in.

Dibêjin „Amêrîkî biçin û em û we bimînin...“ Ango laf û gefan li me dixwin.. Bila be! Ma berê jî ne usa bû? Dema we zulim li me dikir, we ewqas şerê me dikir, xwîna me dirijand, welatê me ser û bin dikir, Amêrîka li vir bû? Ew hemû di rûbarî Amêrîkê da bû?.. Ji xwe karê me û we her roj şer û pevçûn e, em ji çi bitirsin?

Gunekarê vê şer û pevçûnê jî ne em in, zalimên wek we ne. Ger hûn heqê Kurdan nas bikin, em dikarin wek bira li cem hev bijîn. Lê ew rewşa me û we ne yê birayan e, belkî ya mişk û pisîkê, ya kûçik û pisîkê ye...

Barsan efendî jî dibêje ku: „Devleteke piçûk a Kurdan ji bo mafên Tirkîyê, İranê û Sûrîyê ne baş e! Ji ber ku di nava sînorên van dewletan da hindikahîyeke (mînorîtet) Kurd heye...“

Helbet, em derdê we dizanin! „Di nav sînoran da „wek hindikahî“ Kurd heye!..

Pekî, ew „hindikahîya Kurd“ çima xeter e? Dema heqê wan bê dayîn jî dîsa xeter e?.. Ew dewlet çima heqê Kurdan nas nakin û Kurdan razî nakin? Çima tu, Barsan Efendî, vî tiştî ji wan naxwazi?..

Him jî ew tiştê ku tu dibêjî „hindikahî“ (mînorîtet) rast e? Kurd ku milletekî 40 mîlyon in, ma „hindik“ in? Welatê wan, Kurdistan ku qasî Fransê ye û di navbera çar dewletan da parçe bûye, ma piçûk e? Nifûsa Kurdan ji temamîya Erebê Iraq û Sûrîyê û Libnanê ne zêdetir e, qasî bi dehan emîratên Xelîcê nin e?..

Ma Kurd û Kurdistan deh Filistînê nakin?..

Ey Barsan Efendî, ey Quds-ûl Erebî, tu û merivên wek te, hûn çiqas bê îzan, bê mîzan, bê merhemet û bê fedî ne!..

Belê, „dewleteke piçûk“ yan „mezin“ ê Kurd, dibe ku ji bo zalimên wek we xirab e, lê ji bo me Kurdan gelek baş e, wek derman e!

Barsan Efendî dibêje „ji bo vê sîyasetê Kurd nuha di mintiqê da pir jar û lawaz ketine...“ Lê dilê xwe pê sar dike. Kurd îro jar in, yan xurt in, bila xwe bicêribîne bibîne! Sê mîlyon Cuhî ev pêncî sal e 200 mîlyon Ereb şerpeze kirin, lê ger têr nake, 40 mîlyon Kurd jî bikin dijminê xwe! 40 mîlyon Kurd jî dikarin vê dinyayê bikin agir û şewat ji bo we herçar şirîkan; vê yekê ji bîr nekin!

Yê ku aqlê xwe heye zêde di ser Kurdan da naçe...