Ji bo kesên famkor..

Sê rojnamevanên Tirk, Emîn Çolajan, Yavuz Donat û Mistefa Balbay, di têlevîzyona NTV da, di bernameya “Li Pişt Derîyên Girtî” rûniştine û li ser pirsên rojane suhbetê dikin. Hersê jî eynî tiştî dibêjin, bi gotinên xwe dilê xwe sardikin. Hersê jî welatên Ewrûpa gunekar dikin. Dibêjin Ewrûpa dixwaze Tirkîyê parçe bike. Çolajan di vî warî da serî dikişîne. Behsa rojnama Ozgur Polîtîka û beyaneke Apo dike. Apo di vê beyanê da gotîye:

“Ger leşkerê Tirk di ser me da bê, heqê me ye ku ber xwe bidin. Ger li Başûr şer derkeve, ewê derbazî Tirkîyê be..."

Çolajan dibêje: "Çawa dibe ku Elmanya, him dibêje ez dostê Tirkîyê me û him jî rê dide rojnameyeke han ku li Elmanya bi serbestî derkeve?."

Gelo hayê Çolajan ji azadîya çapemenî tune? Ew ji Tirkîyê pêve dinyê nasnake, nizane ku li welatên medenî sînorên azadîya çapemenî çiqas fireh in?.. Çawa nizane, ji min û te baştir dizane. Lê Çolajan li nezanînê tê, rastîyê çepeçûlkî dike. Amanca wî xelkê bixapîne, dijî Yekitîya Ewrûpa derxe.

Lê Çolajan çima napirse û nabêje, ev beyana Apo çawa usa ji İmralîyê derdikeve û bi serbestî belav dibe? Apo li cizîra İmralî di destê Tirkan da girtîye, ger ew nexwazin û rê nedin heya çivîkek jî nikare li wir bihêwire û bifire…

Mesaja Apo bi rastî jî gelek balkêş e. Ew ji rêxistina xwe ra dibêje: “Ger leşkerê Tirk di ser we da hat, heqê we ye ku şer bikin. Ger li Başûr şer çêbû, şer derbazî Tirkîyê bikin…”

Ocalan roja ku ketîye destê dewleta Tirk vir da, tu car behsa şer ne kir, tim got me êdî dev ji şerê çekdarî berda, em şerê Tirkîyê nakin, emê karê xwe bi rê-olaxên sîyasî bi rêva bibin. Heya hertiştê Tirkan –dewleta unîter, kemalîzm û hwd- qebûl kir. Gelo nuha çi bû ku Ocalan usa dibêje?.

Em bêjin wî got, çawa dewleta Tirk îznê dide ku ev mesaj belav be û bigihê hevalên wî? Çolajan jî helbet li ser vê ecêbê difikire û dibêje. “Ez ji karê rêvebirên İmralîyê tiştekî fêm nakim!..”

Çima fêm nakî heyran, divê tu baş fêm bikî! Tu dev ji rojnameya ku li Elmanyê derdikeve berde, tu vê yekê fêm bike! Ev yek bi destûr û daxwaza İmralîyê û Enqerê dibe. Serda jî, ew mesaj di mitbaxa fermandarîya eskerî da çêdibin.. Axaftinên ku Ocalan bi awûqatên xwe ra bike, berî hevdîtina wan tê amadekirin. Ocalan wan ji awûqatan ra dibêje. “Notên hevdîtinê” têne nivîsandin, berê bi rîya berpirsîyarên girtîxanê digihên destê pisporên dewletê, ew lê dinêrin, ji hin parzûnan derbaz dikin û tiştê ku zirara xwe tune lê feyda xwe heye, bi rîya dozger didine destê awûqatan. Ew jî digihînin hevalan!

Gelo em van tiştan ji ku dizanin? Ma kî nizane! Ev tiştê ku em dibêjin heya di wan notên hevdîtinê da hene ku di weşanên PKK’ê da û di rûpelên înternetê da cî digrin. Carekê dozger ne xwestibû van notan bide awûqatan. Gotibû “ew mesajên sîyasî ne.” Lê herhal di jor da emir hat û dîsa da. Kîngê Awûqatan evtişt ji Apo ra neqil kirin, Apo usa got: “Bêjin ku evtişt bi daxwaza jorê dibe! Ji min dixwazin ku ez piçek li HADEP’ê û li hevalan şîretan bikim, da ku şaşîyan nekin…”

Belê, usa ne! Hûn jî dibînin ku tiştê ku Ocalan dibêje û dike ne dijî mafên dewleta Tirk e, ne bê usûlî ye. Ew hemû jî gor dil û daxwazên Enqerê ne.. Da ku HADEP û PKK şaşîyan nekin, baqil bin…

Ma hayê Çolajan ji van tiştan tune? Ew Çolajanê ku hayê xwe ji Ozgur Polîtîka û nivîs û mesajên ku li wir derdikevin heye, şik tune hayê wî ji zêde tiştan jî heye. Heya ji tiştê ku em pê nizanin û “li pişt derîyên girtî” çêdibin…

Lê kesên wek Çolajan ra meriv çi bêje vala ye. Ew wek saeteke sazkirî karê xwe dikin. Karê wan jî xizmeta dewletê ye. Ew rojnamevanên “memetçîk” in, esker in. Hebûna wan û debara wan ji wê ye. Ew ne ku tenê lîstik û curmên dewleta xwe vedişêrin, her usa jî dixwazin Ewrûpê jî bikin şirîkê van lîstik û curman.

Helbet mesaja Apo bi xwe jî gelek balkêş e.

Gelo çi feyda dewleta Tirk heye ku vê mesajê belav bike? Bi raya me feyde ev e: Dewleta Tirk dixwaze PKK’ê berde ser Kurdên Başûr. Helbet, ne cara pêşîn e ku usa dike. Her usa, ji Kurdên Başûr jî dixwaze û zorê li wan dike ku şerê PKK’ê bikin. Bi vî awayî dixwaze bi kevirekî li du çûkan xe, Kurdan bi destê Kurdan bide qirkirin. Dewleta Tirk bi vî awayî him rewşa başûr xirab dike, nahêle ku ev parçê Kurdistanê di warê aborî û civakî da xurt be, sazîyên netewî cîyê xwe bigrin, him jî mane û firsend dibîne ku têkilî karê wan be, tesîra xwe li ser Başûr zêde bike. Her usa jî hêza PKK’ê li wir bi temamî winda bike.

Heya meriv dikare bêje ku Dewleta Tirk bi vê sîyasetê dixwaze li sê çivîkan xe. Her usa jî vegere ji xelkê Tirkîyê û dinyayê ra usa bêje:

“Ma hûn nabînin, Apo di beyanên xwe ya li ser aşitî û demokratîyê, li ser daxwaza kar û xebata sîyasî ne rast e. Ew îro jî hazirî dike ku şerê me bike. Ango teror xilas nebûye, xeter berdewam e. Divê em tevdîrê ji dest bernedin. Ne dora mafên mirovî û demokrasîyê ye. Têlevîzyona Kurdî û mektebên Kurdî tucar nabin!.."

Ango ev mesaj bi destê hêzên kevneperest bi vî awayî bi kar tên. Ew kesên ku dixwazin pêşî li guhartinê bigrin, rê nedin reforman, bona vê yekê heya carina dijî hukumetê serî hildidin –wek esker û polêz- ji bo ku berdewamîya terorê ra bibe delîl, curmkarî dikin –wek kuştina Midûrê Emnîyetê ya Dîyarbekrê- ma nikarin vî tiştî bikin?. Wan ji nuha va dest pê kirin û propagandeyeke xurt bi rêva dibin.

Ew M. Alî Kişlalî, yek ji berdevikên eskerîyê di çapemenîya Tirk da, li ser gotina Osman Ocalan, ku gotibû “em dikarin cardin dest bi şerê çekdarî bikin,” sernivîsa xwe danîye “Xizmeta PKK…” Di nivîsa xwe da jî tiştê ku dibêje bi xulase ev e: “Me digot xetera terorê berdewam e, lê gelekan bawer ne dikir; nuha Osman giha hawara me…"

Berpirsîyarön şerê qirêj xwedî tecrubeyek mezin in. Destekî wan di nav rêxistinên kevneperest da, destê dinê jî di nav rêxistinên çep da ye û gelek tiştên şaş û xirab bi wan didine kirin. Ger wê jî têr nekir, bi destê Kontrgerîlla û JİTEM’ê gelek curmkarîyên mezin dikin. Kuştina polêzan jî, ev bûyerên Silopîyê jî (windakirina berpirsîyarên HADEP’ê) karê wan e. Her usa, bi rîya Apoyê İmralîyê mesajên şer digihînin Osmanê li serê çîyê… Êdî senaryo temam e û dor hatîye kişandinê fîlmê!..

Ango ew pêvajoya İmralîyê bi vî awayî dimeşe, hatin û çûna mesajan bi rîya awûqatan bona van tiştan e.

Ev agahdarî û şirove jî ji bo wan kesan e ku piçek famkor in û dereng pê dihesin..

Bi raya we sîyaset çi ye, xwendevanên delal? Hûn guh nedin tarifên li ferhengan, hûn li rastîya jîyanê binêrin. Dema meriv li rewşa Tirkîyê binêre digihîje wê qeneetê ku, sîyaset hunera xapandina ehmeqan e!