Li Parlamena Tirk çima şer derdikeve?.

Çend roj berê di parlamena Tirkîyê da dîsa şer derket û mebûsek bi navê Şihanlioxlî, xelkê Ruhayê, piştî kulm û pîhnên ku lêketin dilê wî sekinî û mir.

Şihanlioxlî ji partîya DYP û serokê eşîreke Kurd bû û yê ku lêdan jî mebûsên Partîya MHP’ê bûn. Xuya ye xû û ehlaqê MHP’yîyan ne guharîye. Ew ji cisnê gur hatine û gur jî bi hêsanî kedî nabe..

Tiştê ku Serokwezîr Ecevît di derheqa vê şer û pevçûnê da got jî gelek balkêş bû. Eco dibêje: “Salona teze ji bo şer gelek misaîd e!” Ango gor wî gunekarî ne yê mebûsan e, lê yê salonê ye..

Lê belê, dema mebûs şer bikin rebenê salonê çi bike! Herkes jî zane ku li herderê vî welatî şer û pevçûn e. Li kûçe û kolanan, li zanîngehan, li meydanên sporê, li dadgexanan, heya li mizgeftan… Ev millet ji xwe ta ji berê da ji şer û berberîyê gelek hez dike. Xûyê dewleta Tirk e, dil dike hemû pirsên xwe bi darê zorê çareser bike û di van 30-40 salên dawî da çoyê zorê ewqas bi kar anî ku şerrûdî li welat gelek xurt bû, bû kar û jîyana rojane. Di welatekî han da “wekîlên millet” jî bê şer nasekinin. Çi ferqê wan ji vê civata şerxwaz heye?

Lê ji gotinên Eco jî balkêştir, gotinên hin mebûsan e. Gor wan, sedemê şer kursîyên sor in ku ew li ser rûdinin, ev kursî wan sergerm dikin, dibin sedemê êrîşê!..

We dît?.. Me digot ev mirov ji cisnê gur hatine, lê xuya ye hinek ji wan ji cisnê boxe ne!..

Serokwezîr Eco her usa jî dibêje: "Salên berê adet bû, mebûs bi sîlehên xwe dihatin salonê. Midetekî vir da me digot herhal êdî nayên. Lê xuya ye ev adet ne guharîye. Hevalên min jî, bo ku tiştek neyê serê min, ketibûne derdê parastina min…”

De keremkin! Ecoyê ku êdî nikare li ser pîyan bisekine, ketîye derdê canê xwe.. Hevalên wî jî.. Gelo can li Eco maye ku, xelk êrîşî wî bike?..

Belê, xwendevanên delal, li parlamena Tirkîyê (ger meriv bikare bêje parlamen!) rewş usa ye. Hinek ji sebebê şer û pevçûnên wan ev in… Li vê “meclîsa mezin” û him jî “bilind” kar bi vî awayî dimeşin… Raya we çi ye? Sedemê şerên Parlamena Tirkîyê ji genên wan ên guritîyê ye, yan rengê sor yê kursîyên ji postê ceylanê ye, yan jî qisûrên salonê yên avadanîyê ye?.. Raya xwe ji me ra binivîsin. Dibe ku hûn sebebên hîn makultir, yan jî ecêbtir nîşandin…

Rengên ku boxeyên me dîn dikin..

Rengê ku boxeyên li "meclîsa mezin û bilind" dîn dike ne tenê sor e, divê meriv heqê kesk û zer jî nexwe. Lê dema ev hersê reng bi hevra bin, hingê tu bibîn çi qiyamet radibe!.

Ji ber ku ev hersê reng (kesk û sor û zer) rengên ala Kurdî ne. Ev al hîn li tu derê dinyayê bi şiklekî resmî naheje. Lê bila be! Dîsa jî ew dikare şovîn û kevneperestên Tirk dîn bike. Ji ber ku ev reng di nav Kurdan da jîndar in, xelk wan bi kar tîne, ew êdî bûne nîşana berxwedanê û azadîyê.

Di salên borî da jî ev reng bûn sedemê gelek pirs û serêşîyan. Bi taybetî di dema Newrozê da polêz û cendirmeyên Tirk bi dû van rengan diket, tiştên ecêb dikir, da ku welat û millet ji şerê wan biparêze. Çend sal berê ecêb anîne serê Leyla Zana, ku bendek ji van rengan li porê xwe girêdabû. Heya acizîya wan ji van rengan giha wê derecê ku li Dîyarbekrê rengên lampên trafîkê guhartin!

Bi rastî jî gelo, ev rengên trafîkê –kesk û sor û zer- kîngê û kê danîye? Nebe ku ew dijminekî Tirkan be?.. Divê meriv bipirse, lê bikole…

Tê bîra we, carekê jî li dema seredana wezîrê derva yê welatekî Efrîka, ger şaş nebim yê Etopya, skandaleke han çêbûbû. Polêzê Enqerê ala ser otoya wezîr daxistibû, ji ber ku kesk û sor û zer bû! Gotibûn ev ala PKK’ê ye! Xuya ye rengê ala wan jî wek ya Kurdan bûye.. Ma polêzê Tirk ji ku bizane?.

Di rûbarî van rengan da li Tirkîyê gelek kes bi cinan ketine. Çend roj berê bûyereke teze qewimî, ev reng dîsa bûn sedemê skandalekî mezin.

Di destpêka meha Sibatê da heyeteke ji Parlamena Elman hatibû Tirkîyê. Heyet kîngê li parlamena Tirkîyê bi heyeta Tirk ra rûnişt, gulîyê jineke Elman ku bi kesk û sor û zer hatibû hunandin, serokê heyeta Tirk, Hasan Gulay aciz kir. (Herhal hinekan di vî warî da bala wî kişandibûn..) Gulay endamekî partîya Ecevît, ango ji DSP’ê bû. Wî jî wek serokê xwe qeremanî kir û got: “Ev bendê ku we bi porê xwe va girêdaye, rengên PKK’ê ne û me di şerê dijî terora PKK da 30 hezar qurban daye. Em van rengan di bin banê Parlamena Tirk da qebûl nakin, divê hûn wê derînin!.”

Navê jinika parlamenter Angelîka Beer bû. Angelîkê got: "Tu eleqê min bi PKK û terorê tune. Lê ev bend yadîgarê naseke min e ku li Kurdistana Başûr jîyana xwe winda kirîye. Ez wê heft sal e ku li porê xwe girê didim, ev karê min e û kesekî din eleqeder nake…”

Lê Hasan Gulay bi van gotinan nerm nebû. Angelîkê jî bend dernexist. Hingê Gulay got: "Ev civîn çênabe!" Bi vî awayî heyeta Elman rabû. Wê êvarê herdu alîyan divîya bû bi hevra xwarinekê bxwin, lê ew jî ma…

We dît, ev rengên hanê şovîn û zordestên Tirk dikin çi halî, çawa wan rezîl û kepaze dikin. Di rûbarî qira Ermenîyan da bi Fransê ra, di rûbarî pirsa Kurd da bi Elmanyê ra pêvendîyên xwe xirab dikin. Roj tune ku Tirk şerê yekî nekin. Tim di tirsê da, di şikê da ne.

Gelo, ew çima ji van rengan ra dibêjin "ala PKK"?. Sebebê vê bo hinekan ji kerî, bo hinekan ji rovîtî ye. Ala PKK’ê sor e û piçek jî –li dor stêrê- zer e. Di ala PKK’ê da kesk tune. Ev hersê reng -kesk û sor û zer- yên ala Kurdî ne. Heya hevalbendên PKK’ê bi xwe, ji ber ku ji xwe pêve tiştekî nas nakin, û dîrokê bi xwe didin destpêkirin, heya middetekî berê wan jî bo vê alê digotin "ala KOMKAR"…

Ji bo berpirsîyarên dewleta Tirk ji xwe pirsa Kurd tune, pirsa PKK heye, ala Kurd tune, ala PKK heye… Wan bi van derewan bi salan xwe xapandin û xwestin xelkê jî bixapînin. Bila usa be, dibe ku ew xêra van derewan bibînin..

Lê tiştekî din heye, xetereke gelek mezin, ji bo wan.. Me got bi xêra xwe bînin bîra wan.. Gelo ew Galatasaray, taxima wan ê bi nav û deng ku rengê xwe sor û zer e, dema derdikeve meydana çîmanî çi dibe? Kesk û sor û zer!..

Gelo hayê wan ji vî tiştî tune? Gelo polêz û cendirmên vî welatî, ev Hesen Gulay, ev şêr û şabanên xilaskar di xewê da ne?!.