"Parti kapatma demokrasi için!"

"Milliyet" gazetesi, Anayasa Mahkemesi’nin bir kararı için bu başlığı atmış: “Parti kapatma demokrasi için!“

Bilindiği gibi, Anayasa ve Siyasi Partiler Yasası, siyasi partilerle ilgili öylesine engel ve tuzaklar koymuşlar ki, şimdiye kadar bu yasakları ihlal ettikleri gerekçesiyle onlarca parti Anayasa Mahkemesi kararıyla kapatıldı. Türkiye bir partiler mezarlığıdır. Kapatılanların çoğu da sol partiler, ya da Kürtlerin kurduğu ve Kürt sorununu gündemlerine almış, bu konuda resmi görüşten farklı çözüm öneren partilerdir. Bazan da İslami partiler aynı akıbete uğrar. Bunlardan biri, bir dönem seçimlerde en fazla oyu alıp birinci parti durumuna gelmiş ve hükümet kurmuş oyan Refah Partisi idi. Şimdi de Fazilet Partisi hedefte..

Ama artık hükümet edenler de uygulamanın böylesine geniş tutulmasını sakıncalı bulur oldular. Hem parti kapatma bir çözüm olmadığı, hem de bu uygulama yeni baş ağrıları yarattığı için. Örneğin Fazilet Partisi’nin kapanması bir kısmi, ya da erken genel seçimi gündeme getirebilir. Bu nedenle de şimdi iş başında olan Ecevit hükümeti bu sınırları daraltmak, hiç değilse Fazilet Partisi’ni dışarda bırakacak bir formül peşinde. Yani hükümetin amacı, benzer yasa değişikliklerinde hep olduğu gibi, demokratikleşme değil, pratik yarardır.

Bu amaçla kısa süre önce Siyasi Partiler Yasası’nın 103. Maddesi değiştirilerek, parti kapatma bir ölçüde zorlaştırıldı. Ne var ki bu değişiklik, Cumhuriyet Başsavcısı’nın itirazı üzerine Anayasa Mahkemesi tarafından Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edildi. Gerekçe ise şuydu:

"Siyasi partilerin Anayasa’yla belirlenmiş demokratik temel düzeni yıkmaya veya önemli ölçüde tehlikeye düşürmeye yönelmeleri sözkonusu olduğunda yaptırım (kapatma) uygulanmasını engellemek ya da önemli ölçüde zorlaştırmak, demokratik sistemin özüyle bağdaşmaz."“

Peki "demokratik temel düzen“ için “önemli ölçüde tehlike“ nedir? Bu da başsavcının ya da Anayasa Mahkemesi çoğunluğunun keyfine kalmış. Bu mahkeme şimdiye kadar pekçok sol partiyi ve Kürtlerin kurduğu veya Kürt sorununun barışçı çözümünden söz eden partileri (örneğin HEP, DEP, DDP, DKP) kapattı. Öyle anlaşılıyor ki bu ülkede Kürtlerden söz etmek ve bu konuda izlenen devlet politikasını eleştirmek bile, “demokratik düzen“ için önemli bir tehlikedir!.

Tam da burada, şöyle bir soru da akla gelebilir: Bu ülkede “demokratik düzen var mı ki?.“

Demokratik düzen olsa hukuk adına böyle acınası kararlar olur muydu?.

Evet, bu ülkenin Anayasa Mahkemesi’nden de işte böyle kararlar çıkıyor. Sen gel de bu ülkede haktan, hukuktan söz et!..

Ama bu karara şaşmak için bir neden yok. Susuzluktan kavrulan bir çölde elbet çınar ağacı değil, deve dikeni yetişir. Böyle başa böyle tıraş!..

Bu mahkeme bu ülkenin seviyesine son derece uygun!