KOÇA KURD NASEKINE

Tenê aşıti û çareseriya pırsa Kurd gor heqiyê dıkare vê koçê bısekınine

Dıvê destûr hebe ku koçberên Kurd vegerın ser axa xwe Û bırinên wan bêne dermankırın

Koça Kurd ber bı Ewrûpa her berdewam e. Dı van rojên dawi da disa gelek keştiyên kevn ku heya qırtıkê bı mırovan tıji ne, barê xwe lı Tırkiyê dadıgırın û lı qıraxên İtalyayê, yan ji lı cızirên Grekistanê vala dıkın. Ev keşti koçberên Rojhılata Navin dıkışinın, ku pıraniya wan Kurd ın.

Sebebê koça Kurd, rewşa wan ê xırab e lı Tırkiyê, Iraq û İranê. Ev dewletên zordest ku Kurdıstan dı nav xwe da parvakırıne û heyiyên Kurdıstanê talan dıkın, lê heya jı Kurdan ra heqên çandi ji nasnakın û berxwedanên Kurdan jı bo azadiyê hercar bı xwinxwari vedımırinın, welatê wan jı wan ra dıkın cennıme û wan jı axa bav û kalan dıqewırinın.

Lı Iraqê dı bın hukma Saddam da Kurd bı salan e çı dıkışinın jı dınyayê ra eyan e. Pışti şerê Xelicê beşek jı Kurdıstana Başûr jı bın bandûra Saddam derket û lı wır parlamen û hukumeta Kurd sazbû. Lê rewşa vê derê ji hin ne xuyayi ye. Lı vi parçeyi ji bo Kurdan xeter jı ortê ranebûye.

Lı İranê ji sazûmana Meleyan dıji Kurdan bı salan e şereki bê eman bı rêva dıbe, jı ber ku xwemuxtari dıxwazın. Lı Tırkiyê ji dı 15 salên dawi da çar hezar gund û gelek bajarên Kurdan bı destê leşkerê Tırk hat wêrankırın, 4 milyon Kurd jı warê bav û kalan koçber bû.

Jiyana rewşenbir û welatparêzên Kurd lı vi welati dı xeterê da ye. Dı 15 salên dawi da hezarên wan yan dı kûçe û kolanan da hatın kuştın, yan ji ew jı malê gırtın bırın û cardın venegerin.

Bı hezaran welatparêzen Kurd dı mapısxaneyên Tırkiyê da dırızın.

Ev Kurdên ku jı gund û bajarên xwe barkırın, qısmek jı wan lı Kurdıstanê, lı dora bajarên mezın sutar bûn. Gelekê wan ji berê xwe dan welatê xerbê, çûn bajarên mezın wek İstembol, İzmır, Edene, Mêrsin û Bursayê. Wan erda xwe, malên xwe, pez û dewarê xwe, karê xwe wındakırın. Lı dora van bajaran bêmal, bettal, bırçi û perişan bûn. Serda ji Tırk wan naxwazın, bı çaveki xırab lı wan dınêrın.

Par û pêrar, tıştê ku lı bajarê Ordiyê hat serê wan nımûneyeke balkêş e. Kurdên ku ta jı Kurdıstanê bı qamyonên servekıri bı rêketın hatın vi bajari ku lı wır fındıqan jı daran berhev bıkın, çend qurış bı destxın û disa vegerın welatê xwe, ne karin bıkevın bajêr. Waliyê Ordiyê rê lı ber wan gırt. Ew tışt isal ji bû. Ev kesê ku bo berhevkırına fındıqê hatın Ordiyê û bajarên dınê disa lı der man. Lı pır ciyan ne hıştın ew bıkevın gund û bajaran, yan konan daynın. Ew tevi zar û zêçên xwe lı der, dı bın tava havinê û baranê da rezil û perişan bûn.

Lı Kurdıstanê lı gelek ciyan dora gundan hatiye minkırın. Gundi nıkare cotê xwe bıke. Hukumet nahêle pez û dewar derkeve zozanan. Kar tune, toxtor û derman tune, pıraniya mekteban gırti ne. Lı yên vekıri ji jı xwe bı zmanê Kurdan xwendın qedexe ye.

Bı kurtahi, dı serê 2000’i da ji gelê Kurd lı hımber zulm û zordestiyeke ne diti da ye.

Ew şerê ku PKK bı rêva dıbır nuha sekıniye, lê disa ji dı helwesta sazûmana zordest da tu gunartın ne bû. Lı Kurdıstanê rewşa taybeti berdewam e. Dı çerxa zulm û tedayê da tu guhartın tune. Dewleta Tırk hazıri dıke bıbe endamê Yekıtiya Ewrûpa û soz da ku gor Şertên Kopenhagê bıke. Lê ne jı bo naskırına heq û azadiyên 20 milyon Kurd dı warê siyasi û çandi da, ne ji bo xweşkırına jiyana wan dı warê abori û cıvaki da tu gaveki pıçûk ji navêje.

Dewleta Tırk jı bo çareserkırına pırsa Kurd bı riya aşıtiyê tu tışti nake. Bı Kurdan ra rûnane.

Dewleta Tırk fırsendê nade Kurdan ku bı serbesti karê siyasi bıkın. Partiyên Kurd disa qedexe ne.

Jı bo radyo û têlevizyona bı zmanê Kurdi disa destûr tune. Lı pêş çapemeniya Kurdan hezar asteng heye.

Hazıriya efeke gışti heye, lê Kurd û kesên siyasi disa lı dervayi wê ne.

Destûr tune jı bo Kurdên koçber û nefibûyi ku vegerın gundên xwe. Bı vi awayi perişaniya bı milyonan Kurd lı dora van bajaran berdewam e. Gelek kes jı ber zulmê, jı bırçıti û bettaliyê û jı ber pırsên dınê bêzar dıbın û wek çare berê xwe dıdın der welat. Bona vê yekê tıştê ku dı dest wan da heye dıfroşın, perê xwe dıdın şebekeyan û dest bı rêvıngitiya gelek xeterbar dıkın. Dı rêyan da perişan dıbın. Qısmek jı wan dı derbazbûna sinoran da, dı behran da telef dıbın

Tırkiye rê dıde van kesan ku derkevın bıçın. Rê dıde, heya alikariya şebekeyan dıke ku wan bıbın. Jı ber ku Tırkiye dıxwaze Kurd welatê xwe berdın, bıçın. Ew jı vê yekê gelek razi ye. Ew bı vi awayi Kurdıstanê jı Kurdan vala dıke.

Mıxabın dınya alem ji lı vê trajediyê seyr dıke. Heya ew welatên ku jı hatına koçberan acız ın, ew ji tenê tevdirên emni dıgrın, da ku koçber ne kevın welatê wan, lê kar û xebateki nakın da ku bırakırıbın sedemê koçberiyê jı ortê rakın.

Çare dı çareserkırına pırsa Kurd da ye, bı riya aşıtiyê.

Dıvê beri hertışti ev dezgeyê zulm û zordestiyê nemine û efeke gışti derkeve, ku gırtiyên siyasi ji jê istifade bıkın. Hewayê welat bı vi awayi nerm dıbe.

Dıvê destûr bıdın koçberan ku ew bıkarıbın vegerın gundên xwe û zırar û ziyanên wan bê vegerandın. Dıvê alikariya wan bê kırın, da ku bıkarıbın malên xwe yên hılweşi ava bıkın û dest bı karê xwe bıkın. Dıvê min bêne paqıjkırın, çûn hatına zozanan serbest be û bı vi awayi lı Kurdıstanê çandıni û pez xwedikırın careke dın geş be.

Dıvê hukumet bı soz û planên pûç û vala nemine, bo geşkırına aboriya mıntıqê, bo kar tevdirên baş bıstine.

Partiya Sosyalist a Kurdıstan (PSK)

11 Tebax 2000