Daxuyanî:
Bi pîneyan
pirs çareser nabin;
Divê qanûna
esasî ya teze û demokratîk bê çêkirin,
Hebûn
û heqê Kurdan bê naskirin
Parlamena
Tirk di van rojana da hazirîyekê dike ku di qanûna esasî ya
1982’yan da hin guhartinan bike.
Çawa
gelek huqûqnasên Tirk yên bi nav û deng jî dibêjin, ev bi
rastî ne qanûna esasî ye, lê berhemê Cuntaya Faşî ya
12 Îlonê ye, fermana generalan e û wek kirasekî dînan e li
pişta gel.
Divîya
bû ew di zû da bavêtana çopê û yeke teze û demokratîk bihata
derxistin.
Lê
ew hukumetên sîwîl ku piştî Cuntayê hatin ser hukim,
tiştek ne kirin. Di qanûna esasî da hin guhartinên piçûk
yên ku ji wan ra lazim bûn kirin, ewqas. Wekî din ew qanûn
parastin, pişta xwe dane wê û bi rîya wê kar û bar bi
rêva birin. Mixabin, li vî welatî ferqê hukumetên sîwîl ji
eskeran tune, ew jî ditirsin heq û azadî bidine gel.
Ev
guhartina dawî jî ne bi dilê wan e, bo xatirê Yekitîya Ewrûpa
ye; çar neçar divê bikin..
Lê
xuya ye ev guhartin jî berê tiştekî wê negre. Dilê karbidestên
dewleta Tirk tune ku bi guhartineke baş sînorê heq û
azadîyan fireh bikin, da ku Tirkîye bibe welatekî demokrat
û medenî. Ewê dîsa hin pîne û boyaxan lêxin û eslê vê qanûna
nijadperest, faşîst û mîlîtarîst biparêzin.
Berî
hemûyan ew dîbaceya (destpêk)
vê qanûnê li ser Tirkperestî, ango li ser nijadperestî çêbûye.
Di dinyaya medenî da tiştekî usa nabe.
Gelek
bend û qeydên vê qanûnê wek asteng in li pêş heq û azadîyên
bingehîn. Ji wê jî mihîmtir, tê da bendekî taybetî heye ku,
rê li ber guhartina bend û qeydên hanê digre. Dibêje, ev bendên
hanê tucar nayêne guhartin! Bi vî awayî, Cuntayê xwastîye
rê li ber parlamenên piştî xwe jî bigre. Gor vê benda
taybetî, hin qanûnên dinê ku bi destê Cuntayê hatine derxistin,
ew jî nayêne guhartin.
Bona
vê yekê ye ku, dema hin partî di daxwaz û bernameyên xwe da
cî didin guhartinên han, bi destê Mehkema Qanûna Esasî têne
girtin.
Tiştê
herî balkêş jî, ew parlamen û hukumetên sîwîl ku piştî
Cuntayê hatin, dijî van bend û qeydan derneketin û xwe bi
wan girê dan! Hukumeta dawî jî usa ye.
Hingê
ev Qanûna Esasî çawa dikare bibe demokratîk û li vî welatî
heq û azadîyên hemdem bi cî bên?
Her
usa jî nîyet û xebateke vê parlamenê û vê hukumetê tune ku
Tirkîyê bike welatekî demokrat û ji gel ra heq û azadî nasbike.
Ger bixwasta xwe bi zagona esasî ya Cuntayê girê ne dida.
Ev Cuntaya ku qanûna esasî ya heyî avête çopê, parlamen û
hukumet belav kir, partîyên sîyasî girtin, serokên wan avête
zindanan û welat serbiser kire wek zindan, ewqas eza û cefa
bi xelkê kir.. Ger bixwasta, ew kirasê dînan ji pişta
gel derdixist davêt û qanûna esasî ya teze û demokratîk çêdikir.
Heya
ku qanûna esasî ya teze neyê çêkirin û hemû heqên bingehîn
neyên naskirin, ev welat nikare bibe demokrat.
Heya
ku hebûn û heqê Kurdan neyê naskirin, ev yek di qanûna esasî
da cî negre, ev welat nikare bibe demokrat.
Lê
ev guhartinên ku nuha di Qanûna Esasî da têne kirin têr nakin,
heya sosret in. Wek nimûne, nayê bîra van efendîyan ku heya
hebûna Kurdan bi şiklekî fermî nasbikin.
Qanûna
Esasî ya heyî da tê gotin ku “zmanê dewletê Tirkî ye.” Nuha
dixwazin li cîyê wê bêjin “Zmanê resmî ya dewletê Tirkî ye.”
Vê guhartinê jî wek reformeke mezin nîşan didin! Lê MHP
ya nijadperest û faşîst, ku şirîkê mezin yê duwemîn
e di hukumetê da, heya dijî vê guhartinê jî derdikeve..
Ji
ber vê jî, evana ne gavên demokratîk in û bi vî şiklî
pirs çareser nabin. Dewleta Tirk careke din xekê welat û dinyayê
dixapîne.
Dewleta
Tirk careke din henekê xwe bi Kurdan dike.
Kurdistana
Bakûr ku bi firehîya xwe sisêyan da yekê Tirkîyê ye (Gor sînorên
heyî. Bi hisêbeke din –ango Kurdistanê jê derîne- qasî nîvê
Tirkîyê ye). Bi nifûs jî Kurdên Bakûr ji 20 mîlyonî zêdetir
in (Li Kurdistana Bakûr û li temamîya Tirkîyê). Ewê ku ji
bo sedhezar Tirkê Qibrisê heya federasyonê kêm dibînin û konfederasyonê
dixwazin, ji Kurdistana Bakûr ra –heqê federasyonê yan otonomîyê
bila li wir bimîne, heya heqê radyo û têlevîzyonê, yê xwendinê,
yê axaftinê di warê resmî da nasnakin.
Bila
berpirsbîyarên dewleta Tirk jî, hemû dinya jî bizane ku, ev
milletê Kurd ku dused sal e, ji bo azadî û serbestîyê bi camêrî
ber xwe daye, bi dehan caran serî hildaye, şoreş
kirîye û di vê rê da bedêleke gelek mezin daye, vê rûreşîyê
tucar qebûl nake.
Em
jî wek gel û milletekî dixwazin di welatê xwe da bi nav û
nasnama xwe bijîn. Em jî wekhevî dixwazin, azadî û dadî dixwazin.
Şiklê
vê jî yan dewleteke cuda ye, yan jî federasyon e. Divê di
vî warî da biryarê milletê Kurd û berpirsîyarên xwe yên meşrû
bidin.
Ger
dewleta Tirk li ser bingehê wekhevîyê, bi çareserîyeke dil
û daxwaz ra razî be, partîya me jî
piştgirîya yekitîyeke bi şiklekî fedaral
wê bike.
Lê
em vê statûya neheq, ya bindestîyê tucar qebûl nakin. Tu zordestî,
fen û fût û êxanet nikare berxwedana milletê Kurd
ji bo azadîyê bide sekinandin. Zû an dereng emê jî bibin milletekî
azad. Bila dost û dijmin vê yekê baş bizane!
Heya
ku heqê milletê Kurd neyê naskirin, heya ku pirsa Kurd li
ser esasê wekhevîyê çareser nebe, Tirkîye rûyê aşitî
û demokrasîyê nabîne. Kes bila xwe nexapîne.
Yên
ku ev rîya şaş dane ber xwe, tenê zeman winda dikin.
Em
careke din gazî hukumet û parlamena Tirk dikin ku realîst
bin, gor edaletê bikin, bo çareserîyeke medenî bi Kurdan ra
rûnin, bidin bistînin.
Ev
guhartina Qanûna Esasî firsendek e. Tiştê ku divê bê
kirin, ne bi rîya boyax û pîneyên teze veşartina qul
û pîsîyên vê krasê kevn û teng e. Divê dev ji wê bê berdan
û yeke teze û demokratîk bê çêkirin.
Qanûneke
ji Tirkperestî, şovînî û mîlîtarîzmê dûr!
Qanûneke
ku hemû heq û azadîyan biparêze!
Qanûneke
ku cî bide nasnama Kurdan, pirsa Kurd li ser esasê wekhevîyê
çareser bike!
2 Heziran, 2001
Kemal Burkay
Sekriterê Giştî
Partîya Sosyalîst
a Kurdistan
|