Roja Teze hat girtin

Rojnama hefteyî Roja Teze ku li İstembolê bi Kurdî û Tirkî derdiket hat girtin. Di hejmara dawî da tê gotin ku rojname ji ber cezayên hepsî û pereyî û ji ber astengên dinê êdî nikare derkeve. Heya nuha 36 hejmarên wê bi biryara mehkemê dest danîne ser. Di derheqa xwedî, berpirsîyar û nivîskaran da bi sedan dawe vekirine û gelek ceza dane. Li Kurdistanê jî ji xwe bi biryara Walîyê Rewşa Taybetî bi temamî hatîye qedexekirin.

Ev ne cara pêşîn e ku rojnameyeke Kurdî bi destê mehkeme û polêzê Tirk tê girtin, yan ji ber teda û astengan mecbûr dimîne xwe bigre. Lê bila xwendavanên wê xemgîn ne bin, cî vala namîne; yên teze wê derkevin û ala berxwedanê hilgirin.

Em li jêrê cî didine nivîsa Ferhad Can ku di hejmara dawî da ( ya 74) derket û li ser vê yekê ye:

Nuha xatirê we..

Ferhad CAN

Xwendevanên delal,

Em careke din bi xemgînî xatirê xwe ji we dixwazin. Ji ber ku, tiştê ku hate serê rojnamên berê (Azadî, Dengê Azadî, Ronahî, Hêvî) hat serê Roja Teze jî. Ji ber zordestî û astengên sazûmana zalim ew jî ji vê hejmarê pê ve tê girtin.

Ji we ra eyan e, sazûmana zalim berê qet firsend ne dida kovar û rojnamyeke bi zmanê kurdî derkeve. Piçek jî tê da Kurdî hebe, yan doz û daxwaza heqê Kurdan bike, hîn di destpêkê da ew digirt. Operasyon çêdikir, xwedî, berpirsîyar û nivîskarên wê digirt dibir, bi nîyeta avakirina dewleta Kurd mehkeme û ceza dikir!

Lê ev nêzî deh sal e ku dewleta Tirk bi şiklekî resmî îznê dide ku bi naveke Kurdî û bi zmanê Kurdî kovar û rojname derkevin. Lê rê li ber digre, nahêle ku belav be. Xwendevanan ditirsîne, nahêle ku bê firotin û bê xwendin. Li xwedî, berpirsîyar û nivîskarên wê cezayên hepsî û pereyî dibarîne, wan dike zindanê yan direvîne. Carina jî dikuje... Ango dewleta Tirk van wesanan difetisîne. Ger bi wê jî nebû, bi biryara mehkemê raste rast digre.

Ango îznê didine derketina kovar û rojnamên Kurdî, lê nahêlin ku bijîn. çawa ku zarokê piçûk ne di yek carê da, lê hêdî hêdî, bi sîle û toqat, tî û birçî bê kuştin..

Serkar û rêvebirên dewleta Tirk him usa dikin, him jî vedigerin xelkê bîyanî ra dibêjin: "Zmanê Kurdî serbest e. Ka binêrin rojname, kovar û kitêbên Kurdî dertên û kasetên Kurdî serbest in!.."

Ev zalim, serda jî henekê xwe bi me Kurdan dikin, dibêjin kovar û rojnamên Kurdî serbest in, lê kes naxwîne, bona wê têne girtin!..

Ev sîyaset ji ya berê ziraftir e û zalimtir e...

Helbet, di nav Kurdan da yê ku dikarin zmanê xwe di warê xwendin û nivîsandinê da bi kar bînin wek prosent kêm in. Sebebê vê jî eyan e. Ev ne sûcê Kurdan e. Lê dewleta zalim pêşî lê girtîye, rê nade ku Kurd xwendin û nivîsandina zmanê xwe hînbin. Mektebên Kurdî tunin.

Wexta xwendina zmanekî qedexe be xelk çawa hînî xwendin û nivîsandina wê bibe? Hela zmanê Tirkî bi vî şiklî 15-20 salî qedexe bikin, binêrin halê Tirkan çi dibe?.

Lê di van zaliman da merhemet û însaf tune. Li tu derê dinyayê har û hovîyeke han ne hatîye dîtin.

Xwendevanên delal, li himber vê sazûmana zordest û zalim û rewşa xirab çare çi ye? çare dîsa jî kar û xebat e, berxwedan e.

Li himber çetinahîyan tucar dilsar ne bin, bê hêvî ne bin!

Kurdan bi hezaran salan ber xwe dan û heya îro hebûna xwe, zman û çanda xwe parastin. Rewşenbîrên Kurd, ji sed salî zêdetir e di rewşên gelek zehmet da weşanan derdixin û zmanê kurdî di warê xwendin û nivîsandinê da didin jîyandin.

Heval û hogiran jî di sala 1991 da bi rojnama hefteyî Azadî dest pê kirin û heya îro bi camêrî berxwe dan hatin.

Rewşa zman û çanda Kurdî îro ne wek sed sal berê ye, heya ne wek 20-30 sal berê ye; gelek guhartin heye, gelek pêşveçûn heye.

Ew meş nasekine û divê nesekine.

Çireyek vemire jî yeke din, dehê din wê pêkevin.. Cîyê çireyan wê fanos û luks bigrin...

Emê dibe ku piçek wêsa xwe bigrin lê piştî wê gavên mezintir bavêjin. Dilê xwe fireh bigrin. Di çarînê da usa dihate gotin:

Binhêr, ji hev dizê tim, mirin û jîyan
Hêvî aj dide li ser axa derd û kulan
Axa hişk da dimrin dilopên pêşîn
Yê din diherikin, dibin ava çeman

Hûn jî ji van gavan ra xwe hazir bikin, dilopên xwe tev li yê dinê bikin ku bibe ava co û çeman...

Xwendevanên delal, nuha xatirê Roja Teze û ya we! Heya "roj"eke dinê...