Manevi oğlu Çağlar’ın Amerika’da tutuklanması Demirel’i pek üzmüş. Şöyle diyor:

”Çağlar için fevkalade üzülüyorum. Bir türk vatandaşının yabancı diyarlarda büyük sıkıntılara uğramasını herhalde hiçbir Türk vatandaşı hazmetmez…”

Öyle mi sayın Demirel?!

Peki, yurt dışında sıkıntı çeken tek yurttaşınız Çağlar mıydı sayın Demirel? Ya işsizliğin gurbete sürdüğü milyonlar, ya 12 Eylül rejiminin yaban ellere sürdüğü onbinler?..

Siz dönüp yeniden parti başkanlığını, başbakanlığı ele geçirdiniz ve hatta cumhurbaşkanı da oldunuz. Ya ötekiler? Onlar için hiç yüreğiniz sızladı mı?

Ya şu anda bile, yaban ellerde değil, yurdun kendi zındanlarında sıkıntı çekenler?.. Hücrelerde yalnızlığa ve çıldırmaya terkedilenler, ölüm oruçlarında telef olanlar, kolu kopanlar, yakılanlar, kafaları ezilenler? Ya bu ülkenin karakollarında işkence gören çocuklar? Onlar için de yüreğiniz hiç sızlıyor mu? Sızlıyorsa sesiniz çıkıyor mu?

Üstelik bunlar, manevi oğlunuz gibi banka hortumlamamışlar, halkın cebinden yüzmilyonlarca çalmamışlar, ülkeyi krize sokmamışlar.. Bunların bazısı daha çocuk yaşta duvara afiş yapıştırdıkları, slogan yazdıkları, özgürlük ve adalet istedikleri için oradalar..

Hey Demirel heyy! Sen asıl çifte standartlar enstitüsü başkanı olmalıydın, sen vicdanı olmayanlar derneğinin başkanı olmalıydın, sen demagoglar padişahı olmalıydın, sen sen…

Ne diyeyim, gerisini söylemeye aile terbiyem elvermiyor, okuyucular anlasın…

Aslında bu ülkede hesap vermesi gerekenlerin başında Demirel gelir, Pinoşe Evren gelir.

Bakınız, Şili’nin Pinoşesi, tedavi için gittiği İgiltere’de gözaltına alındı, rezil rüsva oldu. Darbenin başı olarak işlediği cinayetler nedeniyle şimdi ülkesinde gözaltında.

Güney Kore’de iki eski cumhurbaşkanı yolsuzluk yaptıkları için halkın tepkisiyle alaşağı edildiler, yargılanıp hapse mahkum oldular.

Filipinler’de yıllar önce Başkan Markos çalıp çırptığı için kovuldu. Kısa süre önceye kadar devlet başkanı olan Estrada da rüşvet ve yolsuzluk suçlamasıyla tutuklandı, poliste önden ve profilden resimleri çekildi…

Endonezya’da Başkan Suharto’nun ailesi, çalıp çırptıkları nedeniyle şimdi yargı karşısında hesap veriyor.

Düne kadar ülkesinde herşey olan Yugoslav diktatörü Miloseviç aynı nedenlerle şimdi tutuklu, hesap veriyor.

Kendi halkına Pinoşe’nin yaptığının yüz katı kötülük yapan Evren ise Bodrum’da keyif çatıyor. İtibarı yerinde.. Yakınlarının tümü yolsuzluğa batmış, hırsızlıkları mahkeme kararıyla kanıtlanmış, geçmişte devlet adına cinayet çeteleri örgütleyip onları korumuş Demirel ise, daha da itibarlı biçimde gerdan kırıp ahkam kesmeye devam ediyor. Bu olacak şey mi?

Tabi öteki ülkelerde büyük postları ele geçiren zorbalardan ve hırsızlardan hesap sorulduysa bu, ayağa kalkan, sokaklara dökülen halkın sayesinde oldu. Bu memlekette ise en büyük suçları işleyenler en büyük postlarda oturuyor da halk kılını kıpırdatmıyor bile. Üstelik, onlara ”baba” diyor, ”ana” diyor, ”en büyük sensin!” diyor, ”ülke seninle gurur duyuyor!” diyor. Öyle ki, Evren’i mahkemeye vermek isteyen onurlu savcı mesleğinden oldu, cezalandırıldı.

Her halk layık olduğu yönetimi bulur, derler. Acaba bu ülkenin halkı da böylesine kötü ve zorba yönetimler tarafından yönetilmeyi hak mı etmiş?..

Evren ve Demirel gibilerinden hesap sorulmadıkça bu memleketin düzeleceğini sananların aklına şaşarım! Ve bu hesap sorulmadıkça bu ülke bir Şili, Güney Kore, Filipinler ve Endonezya kadar bile temizlenemez.