|
MASÎWAN JAPON
|
2022-08-26 19:58
|
Suphi Aydın
|
|
Mîyon dengiz di wi yow hor merdi bi Masîyan Japon yow merdim xuert bi Yow duêst xwi ra eşnawit mi ina mesela Pasîfîk di şond zaf zer bi.
Masî gurêt ma kam bûr pê meren. Kamog dêst ma tepiş wi meren. Ina keştî ( gemî ) yow tabût sîyaya, kamog bêr yey ra şuer zerri wi meren.
Masî gurêt ma kam bûr pê meren. Yow ray di nîe giran – giran meren, guêşt yin buêy kuna di û ben vila. Masî gurêt ma kam bûr pê meren. Kam dêst ma tepiş wi meren, pê suala, pê tijê ruêja ameya şutiş. Awi mêrxas, awi xebatkar. Kam dêst ma bîg wi meren. Yow ray di nîe giran – giran, guêşt yin buêy kuna di û ben vila. Kam dêst ma tepiş wi meren...
Çim sîyayê, mi hin xwi vîra bik. Ina keştî yow tabût sîyaya, bêr yey ra kam şuer zerri wi meren. ma ser ra vîyert yow hor.
Çim sîyayê, mi hin xwi vîra bik, mi xwi virar mek delalê, ini jon mêrg mi ra kuen gon tu. Çim sîyayê, mi hin xwi vîra bik.
Ina keştî yow tabût sîyaya. Çim sîyayê, mi hin xwi vîra bik. Hak pûç pûçtir ben awi, qijog ti wazena mi ra pêyda bîk. Ina keştî yow tabût sîyaya, ini dengiz yow dengiz merdo. Merdim ina dinya şima ça di mênd, Qay çinaya şima hend bîeveng mênd?
1956
MASÎVANÊ JAPONÊ
Di nava behrê de ewrekî kuştî bû ew Masîvanê Japonê merivekî cîwan bû Min ji dostekî xwe bihîst ev serborî Li Pasîfîkê êvar zor zer bû.
Masî girtine me kê bixwe wê bimire. Kê destên me bigre wê bimire. Ev keştî tabûtekî reşe, ji derîyê wê kê bikeve hundir wê bimire. Masî girtine me kê bixwe wê bimire. Ji carekîda na, giran – giran, goştê wan genî û belav dibe. Masî girtine me kê bixwe wê bimire. Kê destên me bigre wê bimire, bi xwê, bi tava rojê hatîye şuştinê. Ev dilsoz, ev xebatkar. Kê destên me bigre wê bimire. Ji carekîda na, giran – giran, goştê wan genî û belav dibe. Kê destên me bigre wê bimire...
Çavbelekê, min êdî ji bîr bike. Ev keştî tabûtekî reşe, ji derîyê wê kê bikeve hundir wê bimire. Li ser me ra derbaz bû ewrek.
Çavbelekê, min êdî ji bîr bike, min hemêz neke delalê, ji min derbazê canê te dibe mirin. Çavbelekê, min êdî ji bîr bike.
Ev keştî tabûtekî reşe. Çavbelekê, min êdî ji bîr bike. Ji hêkên pûç pûçtir be wê, zarokê ku tu dixwazî ji min çêbikî. Ev keştî tabûtekî reşe, ev behr behrekî mirîye. Mirovno, lo – lê hûn li kudane, çima ewqas dereng mane?
1956
Xwendevanên delal, ev helbesta jorîn ya Nazim Hîkmet’ê ye û min wergerandîye ser zazakî û kurmancîyê. Hêvî dikim ev keda min bi gora dilê we be. Heyanê careka dinê, bimînin di nav aşitî û aramîyê de.
|
|
|
|