|
24 ÎLONÊ 1945
|
2023-01-17 19:17
|
Suphi Aydın
|
|
Awê dengiz yê zaf zelal eyeya ko: hema çoy tedi astamberê nîkerda. Qijo ko zaf jêhat: hema gird nibû. Ruêj ma yê zaf wêş: hema namê cuyayiş. Û eya qala zaf weş ko, ez wazena tu ra vajî: hema tu ra nivata mi...
24 ÎLONÊ 1945
Ava behrê ya herî zelal eve ku: hîna tu kesî têda avjenî nekirîye. Zarokê herî xweşik: hîna mezin nebûye. Rojên me yên herî baş: hîna nehatine jîyînê. Û gotinên herî xweş ku ez dixwazim ji te re bibêjim: evin ku min hîna ji te re negotine.
BAJAR, ŞOND Û TI
Virarê mi di şima zit bitî bajar, şond û ti rueşnayê şima dona mi sûret rî yow zî buêyê gijîk şima. Eya zerr ko donapirîye yê kama? Sêr nefês ma di vêng yey yen pê kute – kuta awi veng yê tu, yê bajar, yê şond, nîo zî yê mino? Şond ça di qedîyen û ça ra destpêken bajar ça di pêynî bajar yena û ti bi xwi ha ça da ez ça di bena vîn û kam cadi asîyena?
BAJÊR,ÊVAR Û TU
Di hemêza min de hûn tazînin bajêr, êvar û tu ronahîya we li sûreta min dixe yek jî bîhna porên we. Ev dila ku lêdixe ya kêye? Li ser nefesa me da dengê wê tê bi kute – kutê ev deng ya te, ya bajêr, ya êvarê, an jî ya mine? Êvar li ku diqede û kuva destpêdike bajêr li ku dawîya bajêr tê û tu bixwe kudayî ez li ku wenda dibim û li ku xuya dikim?
09.Tîrmeh 1959
Xwendevanên delal, ev herdû helbest yên Nazim Hîkmet’ê ne û min wergerandîye ser zazakî û kurmancîyê.Hêvî dikim ku bixwînin û pê razîbin.Heyanê careka din bimînin di nava aşitî û aramîyê de!
|
|
|
|