‘YAZMAK ANIMSAMAKTIR’
Son günlerde severek okudugum bir kitaba iliskin duygu ve düsüncelerimi siz dost ve arkadaslarimla da paylasmak istedim. Sevgili arkadasim, Yazar ve Yayinci Remzi Inanç’in ‘Yazmak Animsamaktir’ adli kitabi.
Kitap Nisan 2018’de, Ankara’da, Ürün Yayinlari arasinda basilmis.
Inanç’i, Toplum Yayinlari’ni yönettigi 1960’li yillardan bu yana tanirim. Ilk Siir kitabim Prangalar’i o yayinladi. ‘Dersim’ adli ikinci siir kitabimi da.
Remzi, 1950’li yillarda Diyarbakir’da liseyi bitirdikten sonra, yüksek ögrenim için geldigi Ankara’dan bir daha ayrilmadi. Üniversite ögrenciligi, yazarlik ‘bir öykü yazari olarak edebiyat dünyasina girdi- yayincilik ve kitapevi yönetimi Bu altmisi askin yil boyunca edebiyat ve sanat dünyasinda pek çok kisiyle tanisti, pek çok dost edindi, bu insanlara dair zaman zaman yazdi. Bu yazilarin bir bölümü ‘Gün Gördüm Yüzler Gördüm’ adiyla 1998 yilinda Papirüs Yayinlari arasinda kitap olarak basildi.
Son eseri, ‘Yazmak Animsamaktir’ da iste bu uzun zaman boyunca ve bunca genis iliskiler agi içinde tanistigi, ilginç öykülerine tanik oldugu bu insanlara dair: Sairler, yazarlar, yayincilar, kitapçilar, tiyatro sanatçilari, kimi zaman onlarin yakinlari
Ben yurt disinda iken Remzi ile bir kez, 1985 yilinda Stokholm’da görüsmüstük. Dönüsümde de yollarimiz kesisti. Isin ilginci onu sesinden tanidim; çünkü yillar insan yüzlerini çok degistiriyor, ama ses pek degismiyor. Simdi benim bürom, onun da evi Ankara Kizilay’da, ayni sokakta (Saglik Sokak). Zaman zaman birbirimize ugrariz. Evinin salonu yine bir kitapevi gibi kitaplarla, dergilerle tikis tikis. Masasinin üzerinde çay bardagi koyacak bos yer bulmak bile zor. Hep arastiriyor, yaziyor, edebiyatçilarin toplantilarini, anma günlerini kaçirmiyor.
Dostum, arkadasim Remzi’nin yasi 80’i asiyor. O benden bir-iki yas daha büyük. Yayinciligi birakali ve kitapevi isine son vereli epeyce zaman olmus. Ama hâlâ dinç, hâlâ kosturuyor ve üretiyor. Bizim kusagin, hep güzel günlerin özlemiyle dolu; özgür, adil, barisçi bir toplum özleyen insanlarindan biri. Nice yillar sonra bugün de onu bu sekilde görmek hosuma gidiyor.
Son kitabinda kendilerinden söz ettigi insanlarin bazilarini ben de yüz yüze, çogunu ise giyaben taniyorum. Konular ilginç. Remzi’nin dili ise tatli, sürükleyici. Bu nedenle Son dönemde severek, zevk alarak okudugum az sayida kitaplardan biri. Henüz bitirmedim, çünkü bu tür kitaplar bir roman gibi hizla okunup bir kenara konmaz. Sindire sindire okumali.
Ömrünün 80’li yillarinda da bize böylesine güzel ürünler sunan dostum Remzi’yi kutluyorum. Evet, ‘Yazmak Animsamak’tir. Yazmak yasatmak ve yasamaktir.
28 Haziran 2018
Kemal Burkay
