Bayram üzerine
Bugün kurban bayrami, inananlarin bayrami kutlu olsun.
Insanlarin bir bölümü için bayram olan böylesi bir gün, kurban edilen koçlar, koyunlar, bogalar için besbelli yas günüdür. Bu onlarin olup bitecekleri hissediyormus gibi biçaktan çilginca kaçislarindan bellidir. Her yil kurban bayrami gelip çatinca böylesine ilginç manzaralar, kaçma-kovalama hikayeleri televizyonlara yansir.
Kurban eski insanlar için felaketlerden korunmak için tanrilara sunulurdu. Bu bazen oglak, koç gibi bir hayvan, bazen de insan olurdu. Özellikle esirleri, bazen de öz çocuklarini tanrilarin gazabindan korunmak için kurban ederlerdi. Tek tanrili dinlere geçilince de bir dönem bu gelenek sürdü.
Ibrahim Peygamber’in oglu yerine bir koç kurban etmesi bir devrimdir. Dini inanç geregi öz evladini kurban etmek kimbilir ne büyük bir aci idi.
Bir zamanlar, eski Misirlilarda oldugu gibi ölen adamla birlikti karisinin da sag sag gömülmesi böylesine ilginç ve acimasiz bir inançti. Neyse ki zamanla o da son buldu.
Gerçi günümüzde bile erkeklerin kafalari kizinca, kendileri daha ölmeden kadinlarini öldürüp gömmeleri yaygin bir uygulama olarak sürmekte olsa da
Kurbana tekrar dönersek, Hazreti Ibrahim’in devriminden bu yana insanlarin bu sekilde kendi evlatlarini tanrilara sunmasi uygulamasi son bulmus olsa bile, insanlik kendi evlatlarini baska türlü, hem de birer birer degil, bazen yüzler ve binler halinde kurban etmeyi sürdürmekte.
Savaslar böyle bir sey. Insanlik tarihi bu vahset manzaralariyla örülü. Salt 2. Dünya Savasi’nda 50 milyon insan öldü. Ondan sonra da bu boyutta bir savas olmasa bile dünyanin çesitli yelerinde savaslar, bogazlasmalar sürüp geldi. Su Ortadogu’nun hali ortada. Bugün de yalniz koçlari ve bogalari degil, yasli, genç ve çocuk demeden insan ogullari ve kizlari da bolca kurban ediliyor.
Bazilari bunu kafa keserek yapiyor, hem de tanri adina, din adina Tanri bu ise ne diyor bilemem. Bunu yapanlari cennete mi, cehenneme mi gönderiyor, onu da bilemem.
Bir bölüm insan diger insanlardan kaçarken denizlerde boguluyor
Insanlik baristan hâlâ çok uzak.
Sik sik duyariz: ‘Insanlik degerleri’ denir Nedir insanlik degerleri? Eger insanlik degerleri iyi insan olmaksa, baskasina kötülük yapmamaksa, aci çektirmemekse, adil olmaksa, bütün bu yapilanlar ne?..
Hey insanoglu ve de kizi! Bunca bilgi, bunca teknik, bunca sanat; ama yine bunca kötü isler, bunca acimasizlik, bunca kan ve gözyasi
Bu kosullarda bayramlari kutlamayi ne kadar hak ediyoruz, tartisilir; yine de inananlarin bayrami kutlu olsun!
24 Eylül 2015
Kemal Burkay
