Kamran Simo

 
 

 

Lorîna pênûsê

 Bêhna xwînê ji min tê

ez ne mirovkuj im

ji her aliyên min xwîn dipale

sond dixwim

nebûme kujer

ev bêhna xwîna bapîrê min e

ji min

dema ew kuştin

xwîna

pijiqî ser pêçeka min

ew xwîna ji min dipale

û qêrîna xwîna bapîrê min e

di guhên min û derya dengan de

dilorînê

dixwazim ji te re

bihara aştiyê pêşkêş kim

ne xopaniya şer

ez şer nas dikim

bapîrê min di şer de mir

bavê min

agirê tifika

dayîka min vemirandin

û ew dîn

 

xwişk û birayên min birin

êdî bi paş de nezîvirîn

maleke me hebû

mîna hêlîna bilbilan

em tê de şa bûn

lê baxê me

dixemilîn ji kulîlkên hinaran

şer dizanim

şer naxwazim

cihê guh li navê şer dibim

Yêzdan bi bîr tînim

spasî jiyanê dikim

çi kulîlkên ku dibînim 

bi wan şa dibim

naxwazim biçilmisin

ji duyê jehrê careke din

lê naxwazim

dîl jî  bijîm

bila kulîlkên me jî

weke kulîlkên cîrana bêtirs

bibişkivin

û wan kulîlkên bêtirs

yên bi girî yê dilê dayîka min

hatina neqişandin

ji te re pêşkêş kim

xweşika min

 
 
   
© 2000-2002ROJA NÛ