Bijî tekosina jinên Kurd yên bi rexistinî!
Ji bo jinên ku hatine sewitandin!
Di rojên ku amadekariya pîrozkirina Roja Jinên Cîhanê tê kirin, em xwesbînî û resbîniyê bi hev ra dijîn. Xwesbîn in, ji ber ku di pêvajoya agirbestê de bidestxistina asîtiyê û çareseriya pirsgirêka Kurd bi rê û olaxên demokratîk wê hîn hêsantir û mayende bibe.
Ji aliyê din, agahdariyên li ser bûyer û sîdetên dijî jinan yên ku dawî lê nayên û me resbîn dikin
Tecawiz kirin bes nake, kêr kirin, kustin, bi ser da jî sewitandin li pey tê Mirov van bûyerên ku civatê bi gistî tîne qonaxa hovîtiyê, nikare tenê bi peyva sîdetê bi nav bike; ew bi serê xwe wehset in, qetlîam in.
Mirov nikare van wehsetan wek kustinên alelade nisan bide. Ew wehset jî bi eskeretî nisan didin ku sideta dijî jinan di kîjan astê da ye.
Bas e; bi çi awayî dikare sidet ji aliyê civatê va tê pejirandin û wek bûyereke asayî tê dîtin?
Ger dewlet welatiyên xwe yên ku derdikevin kûçe û kolanan û mafên xwe yên demokratik bi kar tînin bi riya sidetê bîne rê’, bi ser de jî wan bi lêdanan bikuje;
Ger mêr bi hincetên badilhewa jina xwe bikute û jin jî vê rewsê bipejirîne;
Ger sidet di dibistanan da wek rêbazeke perwerdehiyê bê bikar anîn;
Ger jin di civatê de; ji ber fitrata xwe’ bi mêran ra wekhev neyê pejirandin û yasa, kevnesopî, adet û tore jî destek bidin vê rastiyê;
Ger jin, her çiqas bi mêran ra kar û xebatên wekhev bikin jî, ji wan kêmtir pere bistînin;
Ger bi hinceta ji xwe mêrê wî wê xwedî bike’ malbat keçên xwe nesînin dibistanan;
Ger zarok di piçûktayiyên xwe de wek jin û mêr’ ji hev bên cuda kirin;
Ango, ji dewletê bigre heta malbatê, di her qada jiyanê da cudakarî û sidet bibe jiyana rojane, ewê bibin encameke xwezayî û ji aliyê civatê ra jî bên pejirandin.
Bas e, gelo emê wan neheqiyên ku li me tên kirin wek qeder bipejirînin û li bendê bin ka gelo sibê wê çi werê serê kîjan ji me? Bê guman, na!
Em êdi naxwazin kêm bên dîtin, piçûk xistin, çewisandin; naxwazin lêdan bixwin, li me tecawiz bê kirin, bên kustin û bi ser da jî bên sewitandin! Êdî bes e!
Ji bo ku pêsi li van wehsetan bên girtin derxistina yasayên xapînok an jî di yasayên heyî de hin guhartin pêk anîn têrê nake. Divê di nav civatê de têgihana jintiyê bê guhartin, yasa wek pêwist in bên sepandin, ji bo sûcdaran efû û mafên wek wê neyên bi kar anîn.
Em jinên Kurd yên KOMJINî, ji bo ku qeyd û bendên ku li dest û milên me hatine alandin rizgar bibin bang li hemû jinên Kurd dikin; werin em tekosîna bi rêxistinî bilind bikin.
Bijî 8´ê Adarê!
Bijî tekosina jinên Kurd yên bi rexistinî!
………………………..
Yakilan kadinlara ithafen!
Dünya Kadinlar Günü´nü kutlamaya hazirlandigimiz su günlerde hem umudu hem de umutsuzlugu birarada yasiyoruz. Umutluyuz, çünkü, silahlarin sustugu bir süreçte, elbette ki barisin insasi ve Kürt sorununun demokratik yollardan çözümü çok daha çabuk ve kalici olacaktir.
Diger taraftan, insani umutsuzluga sürükleyen ve ardi arkasi kesilmeyen kadina yönelik siddet haberleri
Toplumu topyekün bir cinnetin esigine getiren bu olaylar, siddet kelimesinin bile sinirlarini zorlayip, vahsete, hatta katliama dönüstü. Önce tecavüz et, yetmedi biçakla, olmadi öldür, hatta yak.
Bu vahsetleri, siradan birer cinayetmis gibi görmek ve göstermek münkün degil. Bu, kadina yönelik siddetin nerelere vardiginin ürkütücü boyutlarini gösteriyor.
Peki nasil oluyor da siddet bu kadar kaniksaniyor ve içsellesiyor?
Eger devlet, sokaga çikan ve demokratik haklarini kullanan vatandaslarini yola’ getirmek için siddet uygular, hatta onlari döverek öldürürse;
Eger erkek, sudan bahanelerle karisini döver ve kadin da bunu kabullenirse;
Eger siddet okullarda bir egitim araci olarak kullanilirsa;
Eger toplumda kadin, fitrati geregi’ erkekle esit kabul edilmez, yasalar ve gelenekler de bunu desteklerse;
Eger kadin, erkekle ayni isi yaptigi halde daha az ücret alirsa;
Eger nasilsa evlenecegi adam ona bakar’ mantigiyla kiz çocuklari okula gönderilmezse;
Eger çocuklar daha küçük yaslarda kadinlar ve erkekler’ olarak ayristirilirsa;
Yani devletten aileye kadar, toplumun her kesiminde ayrimcilik ve siddet bir yasam biçimi haline gelirse, bunun dogal bir sonucu olarak da içsellesir ve kabul görür.
Bize yasatilan bu haksizliklari bir kader gibi görüp, yarin hangimizin basina ne gelecek diye beklemeye devam mi edecegiz? Elbette ki, hayir!
Horlanmak, asagilanmak, yaftalanmak, ikinci sinif vatandas olarak görülmek, dövülmek, tecavüze ugramak, öldürülmek, hatta yakilmak istemiyoruz artik! Yeter!
Bu vahsetlerin önüne geçilebilmesi için göstermelik yasalar çikarmak ya da mevcut yasalarda yeni düzenlemeler yapmak yetmez. Toplumda kadin algisinin degismesi, yasalarin geregi gibi uygulanmasi, faillerin af ve benzeri haklardan yararlanmamasi gerekir.
KOMJIN’li Kürt kadinlari olarak, ayaklarimiza vurulmaya çalisilan bu prangalardan kurtulmak için bütün Kürt kadinlarini örgütlü mücadeleyi yükseltmeye çagiriyoruz.
Yasasin 8 Mart!
Yasasin Kürt kadinlarinin örgütlü mücadelesi!
Mart 2015
…………….
Dengê Kurdistan
