Derdo giran, qedîyayîso bêveng

Gêge nas û dostî mi ra pers kenê ke ez qey nênusnena. Nê nas û dostan ra tayîne, bi Tirkî mi ra pers kenê. Ez zî tayîne ra, cuwab dana ke, çi binusnî, Tirkî ya Kirmanckî?

Tayê vanê;’Seba ke ma Kirmanckî fam nêkenîme, Tirkî binusne’

Tayê vanê; ‘Ma Kirmançkî rind fam mekime zî, wa bo, Kirmanckî binusne’

Tayê vanê;’Ilam ke Kirmanckî binusne,Ti Kirmanckî zaf wes û zelal nusnena’

Waxto ke ez nê cuwaban wanena, reyêna fam kena ke, wendoxê ma, hîna muhimîya zonê ma fam nêkerdê. Ez zî muhimîya zonî ser o, endî ‘bêzar û eciz’ bîya ke, nêwazena qal bikerî.

Mi zaf qal kerd.

Zon; tenya nusnayene, wendene, qisey kerdene ney, bîyene û vîndîbîyena yew miletî, yew sarî ya. Bakur zaf bîyo asîmîle zaf! Sima zanenê ez çi ra tersena? Kobanî yo ke pêroyê xo Kurdkî qisey kenê, nê herbî ra tepya, eleqedarê xo bi bakurî bîyo zêde, ez tersena ke, bakur, asîmîlasyonê xo uca de zî vila bikero. Bakur de hama pêro sîyasetmedarê Kurdan, gege ke bi Tirkî qalê ‘wayîr vecîyena zon û kamîye kênê’ zî, zur o! Eke zur mebîyêne, ê bi xo zî zonê xo zanitêne, misêne. Partîyê Kurdê bakurî, rojnameyê înan de, çiqas Kurdkî estê? Mabênê înan de çend kesî Kurdkî qisey kenê? Weçînitîs de, meydanan de qet kesî bi Kurdkî nutuqan estî? Gege ke tayê cayan de afîsan ser o yew cumleya Kurdki-Zazakî nusîno zî, (kes qayîtê qusurî mekero) seba hesabê sîyasetê xo yê qijkekî naye kenê. La zon; karê hesabê qijkekan nîyo.

Na; ver bi qedîyayîsî sîyene wa!

Qedîyayîs, bê veng o!

Mekerê!

Hêyf o, guna wo!

Ez sima ra qet qalê sîyasetî mekerî. Mi ra gege zî pers kenê ke, fiikrê mi ‘weçînitîs ser o çik o’

Ez zî înan ra vana ke; ‘Parlamento û wekîl bîyene, Ankara,’ baraj û garaj’ sarreyê sima boro, zonê mi qedîno, zonê mi’!

Çi ‘baraj û qarajê sima wo’?

Naye rind bizanê ke, xemê wayîrê planê entegrasyonî nîyo ke zonê ma ver bi qedîyayîsî sono. Xora eskera naye vanê ‘Turkîyelillesme’!

DERDO GIRAN; ‘Turkiyalîlesme’

QEDÎYAYÎSO BÊVENG; ‘Entegrasyon’

O bîn, pêro ‘atmasyon o, atmasyon’!

Sima bawer nêkenê?

Sima û keyfê xo!

Yew partîye, yew kes ke zonê xo mezano, zonê xo ra menusno, mewano, qisey mekero, ‘Kudistanîya înan ra’ ez se bawer bikerî? Welatperwerîya înan ra ez se înam bikerî? Yew nasê mi yo Hewlêrij, ebe Kurkdîyê xo yê kibarî, rojê mi ra va ke;’ Ez hatim Ewropa, nawa Kurdê me yên bakur de çend mehe mam, bi xwadê hatim sînora asîmîlasyonê! Wana hemu tenê Tirkî dipêyîvin. Yanê ‘Ez ameya Ewropa, mabênê Kurdê ma yê bakurî de çend asmî menda, willayî ez ameya sîndirê asîmîasyonî! Nê , pêro tenya Tirkî qisey kenê’.

Dime ra zî mi ra pers kerd; Gelo çuma?’ ‘Gelo qey?’

De mi gorê xo cuwabê xo dabî çi, nika zî sima nê cuwabî bidê;

‘Gelo qey’?

Ez reyêna naye vajî; Kamê ke zonê ma ra hesasîyetê xo çîn ê, pistî medê ci. Ne sîyaset de, ne zî ‘weçînitîs de’!

Ebe zonê asîmîlasyonî, Kurdistan nêbeno!

Xo mexapnime!

12-2-2015

Ilhami Sertkaya