DEVLETIN ÇÖZÜM PLANI VAR MI?

Yikis dökük binalar..

Yanmis okullar, tahrip edilmis camiler..

Delik desik edilmis ambulanslar..

Hurdaya dönmüs araçlar..

Barikatlarla kesilmis yollar..

Moloz yiginlari arasinda zaman zaman top oynayan çocuklar..

Çocuklar, çocuklar, çocuklar..

Güneydogu’dan aylardir gelen fotograf bu..

*

Sonuç ne olacak?

Bilen var mi?

Peki, tahmin eden var mi?

Yok..

Tabii ki devletin ‘Pes ettim, söküp atamadim. Cizre’yi, Silopi’yi, Sur’u PKK’ya biraktim’ diyecek hali yok..

Bir ay mi olur, üç ay mi, alti ay mi bilemem, o ilçeler eninde sonunda temizlenecek..

Çatismalar bir gün bitecek.. Bu ayri bir konu..

Ben bir sonraki asamayi soruyorum..

Iktidarin o güne yönelik plani var mi?

Acil eylem plani..

Zannetmiyorum!..

*

Yüz binlerce insanin yasami degisti.. Evi yikildi, isyeri çöktü..

Vergi ertelemesiyle..

Konut yardimiyla..

Faizsiz krediyle çözülecek mesele degil..

Insanlarin hayati degisti, yasama sevincinden eser kalmadi, gelecegi karardi..

*

Hele gençler, hele çocuklar!..

Onlarin geçirdigi travma daha da agir.. Egitim kayiplarini 15 günlük sömestr tatilinde telafi ederiz.. En iyi okullarda egitim veririz demenin propaganda yapmaktan öte bir anlami yok..

Hem de bos propaganda!.

O çocuklar bu travmayi nasil atlatacak?

Psikolog mi lazim?

Psikiyatr mi?

Toplum bilimci mi?

Kimlerin kapisini çalmaliyiz?

*

O insanlar harabeye dönen mahallelerine geri döndügünde ne hissedecek?.. Yikilmis, yakilmis evlerine..

Veya geri dönmezse ne düsünecek?

Çok degil, alti ay, bir yil önceki yasamina nasil kavusacak?

Kavusamayacak mi?

*

Bizi bekleyen yüz binlere insanin yasadigi, yasayacagi derin travmadir..

Depremin insanlar üzerindeki etkisini yasadik, gördük.. Psikolojik sorunlarla bas edilemiyor..

Bu depremden de beter..

Aylarca süren savasin magduru o insanlar..

Devletin acil eylem plani var mi?

O ilçeleri, o topraklari, o insanlari, o gençleri, o çocuklari hayata kazandirmak için ne yapacak?

*

Dün bir resim gördüm.. Çocuk, TOMA’nin resmini çizmis.. Ama rengârenk boyamis..

TOMA kusa su sikiyor..

Suriye’den gelen mülteci çocuklar böyle resimler çizerdi.. Silah, top, tüfek resmi çizerdi..

Hafizalarina kazinan oydu..

Onu resmediyorlardi!..

‘Çözüm Süreci’nden ders çikarma zamani

Denilebilir ki..

Iyi niyetle basladi, samimiyetle basladi..

Kötü niyet vardi, samimiyet yoktu..

Nasil bakarsaniz bakin..

Türkiye iki yil bu süreci yasadi.. Çok da iyi oldu.. Silahlar sustu, insanlar keyfini çikardi..

Analar aglamadi..

Babalar içine atmadi..

*

Hepimiz ne dedik?

Bu isin geri dönüsü yok dedik.. Halk barisi sevdi dedik.. Silahlar bir daha konusamaz dedik..

Dedik de dedik..

Tam tersi oldu..

Silahlar hiç bu kadar konusmamisti.. Bombalar hiç bu kadar patlamamisti.. Kentler hiç bu kadar harap olmamisti..

Neden?

*

Nedenini yarindan itibaren tartisalim diyorum.. Siz de katilin, yazin, mail atin, neden sorusuna yanit arayin..

Neden, bahari beklerken kis geldi?

Neden, çiçekler açacak derken bombalar patladi?

Neden, bu is bitti derken çatismanin en agirini yasiyoruz?

Neden, neden, neden..

*

Çözüm sürecinden ders çikarma zamanidir..

Konusma zamanidir!..

——————————————————

Milliiyet-24 Aralik

Mehmet Tezkan