Ji çîrokên pir kurt û dirêj
Hebû tunebû dilovanî li dê û bavê min û we bû.
Hebû miletek di sedsala duwazdan de bi êrîskirin û talankirin ji Asiya navîn hatin- û hêdî hêdî Kurdistan û Yewnanistan dagirkirin.
Di wê demê de sermayedaran li rojava û rojhilata navîn pistgirî didan van Toraniya û ji hêzeke biçûk ew kirin sahinsahiyeke mezin û navê wê kirin’ Sahinsahiya Osmanî.’
Di bin fermana lesker û çeteyên vê sahinsahiyê de serê Kurda, Farisa, Ermeniya û Yewnaniyan dihate kirin. Herweha êrîsî beja Ewropayê û Efrîqyayê jî dikirin.
Ev welat tev de wêran dikirin- û zana û qehremanên wan digirtin û datanîn ser xazoqan.
Pistî dewleta Birîtaniya û Firensa û Urûs bi alîkariya miletên rojhilata navîn dawiya vê sahinsahiyê û berpirsên wê anîn û pirên wan danîn ser xazoqan; dewletek ji wan re li ser xaka Kurdistan û Yewnanistanê bi navê ‘Tirkyeyê’ damezirandin.
Rêjîmên ev dewlet di destêd wan de bûn- û ta niha neviyên sahinsahiya Osmanî ne, ew û çeteyên xwe ji roja roj de berî sedsalî dest bi êrîs û talan û dagirkirina milet û dewletan dikin, zana û qehremanên van miletan winda dikin û pirên wan datînin ser xazoqan.
Vê carê dewletên mezin yên sermayedariya cîhanê dikin, çend salên din jî ji vê dewleta Tirk re danîne- bo dawiya wê bînin û mîna sahinsahiya wan ya berê biherifînin- û berpirs û çeteyên wan careke din deynin ser xazoqan. Ev jî yasaya xwezayê ye.
Çîroka min ji we re xwes û riwê dijminên me û çeteyên wan bimîne res.
[email protected]
23.04.2019z ‘ 2631k
Bawerê Omerî