Ji çîrokên pir kurt û dirêj
Hebû tunebû dilovanî li dê û bavê min û we bû.
Hebûn sê milet, yek ji beyabana Îranê hat, ê din ji beyabana navenda Asiyayê û Mangoliyayê hat- û yê dawî jî ji beyabana Yemenê hat.
Wan bi alîkariya dewletên sermayedar li cîhanê, Kurdistan û rojhilata navîn dagir kirin û li vir belav bûn.
Di destekî wan de ‘Quran’ a li cem Ereban pîroz e, di destê din de ‘Sûr’ bû- û li ser zimanên wan bêjeya ‘Xwedê û pêxemberê wî û periyên buhista bêdawî’ bûn.
Bi van her sê xap û alavan, çand, huner, ziman û kelepûra miletê Kurd û pêkahtiyên din qedexe û wêran kirin- û ev welat tevde dagir kirin. Û dawî dîrokeke sexte û bê bingeh bi xwe re anîn van welatan.
Van dagirker û nandoz û çeteyên xwe bi miliyonan ji miletê Kurd û miletên din kustin û talan kirin, sînorên bombekirî û têlên bi dûrî û dîwar di nav yek milet û welatî de datanîn û ava dikirin, gund û bajar wêran dikirin, ava kaniyan diçikandin, çiya diherifandin, dar ji binî ve dibirandin, zevî û zemîn disewitandin, zarok û zêç, pîr û kalên bê guneh bi saxî dixistin bin zemînê de û dikustin, keçikên bedew û qeseng dîl digirtin û bi yek dolarî difrotin hev- û diziya gencîne û mal û mirîskên koxikan dikirin.
Îro jî ew dîrok xwe nû dike- û dixwazin dagirkirin û kar û pilanên xwe û lîztikên berê dûbare bikin, lê vê carê li ‘Ewropayê’ cîbicîh bikin.
Di destekî wan de ‘Quran’ a li cem Ereban pîroz e, di destê din de ‘Sûr’ e- û li ser zimanên wan bêjeya ‘Xwedê û pêxemberê wî û periyên buhista bêdawî’ ne.
Kesên di wê wêrankirin û dagirkirinê de hevkar û besdar bûn, îroj roj posmaniya wan nema sûdeyê dide kesî, girî û gazin û xwerexnekirin nema buhayê firingekî dike.
Çîroka min ji we re xwes û riwê dijminên me û çeteyên wan bimîne res.
Bawerê Omerî