Mücadeleyle dolu geçen bir ömür: Yoldasimiz Neval Eroktay-Türk’ün ardindan

20 Haziran 2016 tarihinde HAK-PAR üyesi yoldasimiz, arkadasimiz Neval’i kaybettik.

Iki yildan beri gördügü kanser tedavisine yenik düstü Neval.

22 Haziran’da ailesi, dostlari ve çok sayida HAK-PAR’lilarin hazir bulundugu törenle tabutu Kürdistan bayragina sarili olarak topraga verildi yoldasimiz.

HAK-PAR Fransa adina Mehmet Ali AKAGÜNDÜZ arkadasimiz Neval’in geçmisi ve mücadelesiyle ilgili bilgi verdi.

Kizi Kejal fransizca kisa bir konusma yapti.

Paris Kürt Enstitüsü eski Genel Sekreteri Sevki ÖZKAN da Neval’in hayatini Kürt özgürlük mücadelesine adadigini, Kürt halkinin Neval’i unutmayacagini ifade etti.

Neval’i 1988’de Fransa’ya geldiginde tanidim. KOMKAR’lilar olarak zor bir donem yasiyorduk. PKK’lilarin yogun saldirilarinin hedefiydik. Bir yil önce, yani 1987 Haziran ayinda agabeyim ve KOMKAR Fransa Baskani Hüseyin Ali AKAGÜNDÜZ PKK tarafindan katledimisti. (1999’da Öcalan yargilandigi mahkemede savas esnasinda öldürülen askerlerin ailerine hitaben « Sehit analarindan özür diliyorum » demisti. Tabi adil bir barisa hizmet edecekse savasan taraflarin sebebiyet verdikleri can kayiplari nedeniyle karsilikli olarak özür dilemeleri dogaldir ve gereklidir. Ama Öcalan tek yanli özür diledi savasta ölen askerlerin ailelerinden. Ne tuhaf ki tek bir PKK’li ‘sehit analarindan özür dilemisken, katlettigimiz yüzlerce Kürt yurtseverlerinin ailelerinden de özür dileyelim’ diye düsünmedi. Düsünmedi çünkü, eskiden PKK’nin kendi disindaki Kürt örgütlerine bakis açisi nasildiysa bügün de tipatip aynisidir, yani düsmanca).

Hüseyin Ali’den sonra KOMKAR Fransa baskanligina 1990’da kaybettigimiz Azad ACAR seçildi. Azad da benim gibi 1966 dogumluydu ve Neval ile teyze çocuklariydilar.

Azad o donemde 21 yasindaydi. Genç yasina ragmen, Dernek baskanligini layikiyla yerine getirdi, Hüseyin Ali’nin yerini aratmadi.

Türkiye’de TIP (Turkiye Isçi Partisi) militani olan Neval, Fransa’ya geldikten kisa süre sonra KOMKAR ve PSK’ye üye oldu. Daha sonra HAK-PAR’a üye oldu.

O tarihten son güne kadar, Neval ile hem örgütsel hem de dostluk iliskilerim araliksiz devam etti.

1988’den beri Neval Fransa’da aktif olarak örgütsel faaliyetlerde bulundu.

Fransa’da KOMKAR’in, PSK’nin ve daha sonra HAK-PAR’in düzenledigi tüm etkinliklerde görev üstlendi, aktif çalisti.

1991’de Irak Kürtleri için Avrupa Parlamentosu önünde düzenledigimiz bir haftalik açlik grevini hatirliyorum. Yanilmiyorsam Neval içimizde tek bayandi. Hepimizden de dayanikli ve dinçti.

Tüm zorluklara ragmen çoluk-çocugunun riskini kisarak aidatlarini titizlikle öder, tüm bagis kampanyalarina katilirdi.

2014’te yakalandigi kanser hastaligiyla mücadele ediyordu. 7- 8 aydan beri ise tümüyle yatalakti.

Buna ragmen, en son ana kadar, Kürdistan’da olup bitenleri, partinin durumunu eskisi gibi heyecanla takip eder, her hastanaye gidisimde sabirsizlikla benden bilgi isterdi.

Yillarca emek verdigi PSK’nin Türkiye’de HAK-PAR disinda legal parti kurma akil almaz kararina içinde bulundugu durumdan daha fazla üzülüyordu, hayiflaniyordu. Yillarca militanligini yaptigi bir partinin, bu denli yanlis bir karar almis olabilecegine bir türlü inanamiyordu.

Legal alanda düsüncelerimizi savunan, arkadaslarimizin binbir türlü emekle kurdugu HAK-PAR’i bölmenin, zayiflatmanin Kürt ulusal hareketi uzerindeki olumsuz etkilerini düsünerek dert yaniyordu.

HAK-PAR ‘in az zararla bu durumu atlatabilmesi için kafa yoruyordu.

Israrla Kek Ziya’dan (Ziya ACAR, PSK kurucularindan ve Azad Acar’in babasi) Nisan 2016’da Ankara’da yapilan HAK-PAR kongresine, arkadaslara moral olabilir düsüncesiyle, gitmesini istiyordu.

Defalarca benden Kek Ziya ile görüsüp Kongreye katilimini saglamami istedi.

Kek Ziya Neval’i hergün hastenede arayip isteginin olup olmadigini soruyormus.

Neval ise her dafasinda ‘bir istegim yok Ziya Abe’ diyormus.

Bir gün yine Kek Ziya ayni soruyu sorunca Neval de ‘Evet Ziya Abe, bir istegim var’ demis.

Ziya Abe de heyacanla ‘söyle ne istiyorsun’ diye sorunca Neval de ‘Ankara’ya HAK-PAR kongresine gitmeni istiyorum » demis.

E tabi taniyanlar Kek Ziya’nin niye kongreye katilmadigini bilirler. Hem saglik durumu müsait degil, hem de Kek Ziya’nin bir isi yaparken gösterdigi hassasiyet : ‘Uzun süredir partiye fazla katkim yok, gidip de görev alamazsam utanirim…’.

Partimiz bilinçli, fedakar, çaliskan bir üyesini kaybetti. Ben ise hem bir yoldasimi, hem de sevecen degerli bir dostumu kaybettim.

Neval Paris’te Kürt-Türk devrimci çevresinde , sevecenligiyle, dobra dobra konusmasiyla, misafirperverligiyle, saglam kisiligle taninan, sayilan ve sevilen biriydi.

Esi Hamit’e, çocuklari Kejal ve Cindo’ya, kardesleri Alican ve Yusuf’a sabir ve metanet diliyorum.

Neval’in hem hastalik sürecinde ve hem de cenaze sirasinda, bizi yalniz birakmayan tüm dostlara, özellikle Paris’te yasayan KAWA’ci dostlarimiza, fedakarca çalisan Yasemin ve Zahide’ye HAK-PAR Fransa adina tesekkür ederim.

Evet Nevalê, yoklugun bende derin bir bosluk yaratti. Sohbetini, telefonda yazili mesajlasmalarimizi, yemeklerini -Mete Hoca Paris’in en iyi asçisi oldugunu söylerdi- özleyecegim.

Sensiz bu kentte kendimi biraz yalniz ve öksüz hisediyorum.

Seninle ilgili daha güzel bir yazi yazamadigim için bagisla.. Yetenek bu kadar.

Oxirbe hevala delal.

Dervis Akagündüz