Windakirina Hidir Mak, xemgînîyek di nav heval û hogirên wî da peyda kir

Xwîna mirovan bi bîhn û bereket e

Tov e ji bojîyanê
Bo siêr, evîn û hikyatê

Em duwerojê ava dikin bi xwîn
Bona wê ye em dijîn li duweroj

Kemal Burkay

Xemgînî

Hevalê me yê hêja Hidir Mak, di roja 28ê Nîsana 2020an da li Almanya, bajarê Kolnê, ji ber nexwesiya pençesêr a kezebê, koça dawi kir. Li gor daxwaza wî ya dawî, wê di gundê xwe da bê binax kirin.

Hidir, ji Bakûrê Kurdistanê, ji Dêrsimê bû, ji bajarokê Pêrteg gundê Sarînîkê bû. Pas serhildana 1938an, malbata wî diçe li gundeki Xarpitê cî û war dibe.

Hidir, pas bi dawîanîna xwendina xwe ya lîseyê li Xarpitê, di sala 1972an ji bo zankoyê diçe Almanya û li bajarê Konstanzê cî û war dibe û li wir, dest bi hînbûna zimanê Almanî dike. Di sala1973an jî diçe li bajarê Kolnê bi cih dibe û li wir, bi xizmê xwe Mîne ra jîyana xwe dike yek. Sê zarokên Hidir û Mîne tên dinyayê: Sîlan, Baran û Dîlan.

Hidir, hîn di dema Konstanzê, pêwendî li gel karker û xwendekarên Kurd ra (wek< b> Kazim Yildiz, A. Bekir Saydam, Ali Dagtekin û hkd.) çêdike û di nav tevgera Riya Azadî da cîh digre. Dema ku li bajarê Kolnê bi cîh dibe, li wir jî, bi çalakî kar dike û bi karker û xwendekarên Kurd ra pêwendiyan çêdike û dest bi karên rêxistinî dike: bi çend hevalên xwe ra (Süleyman Atay, Hüseyin Öztürk, Talih Nevruzoglu, Celal Sahin, Metin Ayyildiz û hkd) ra rêxistinek ava dikin.

Hidir, bi salan di nav refên PSK û KOMKARê û her usa jî di Komita Derva ya HAK-PARê da bi çalakî kar kir, di organên wan da wezife girt. Bi salan Komela Hevaltî-Koln bi rêva bir, serokatîya wî kir.

Hidir, hevalekî hêja, fidakar, welathez, dilpak û mirovhez bû. Ji bo tevgera rizgarîxwaza gelê Kurdistanê, heta roja mirinê bê westan kar kir.

Hidir, bi erkên welatparêzîyê, bi dilpakî, bi danûstendinek gelek qedirbilind, bi însanan ra pêwendîyan çêkir. Li bajarê Kolnê, alîkariya bi hezaran penaberên Kurdistanê kir, çi ji dest dihat, tu car texsîr nekir.

Windakirina Hidir Mak, xemgînîyek di nav heval û hogirên wî da peyda kir.

Serê malbata Mak, heval û hogirên wî sax be!

Cîhê wi, bihûsta rengîn be!

28.04.2020

Heval, hogir û dostên te:

Adigüzel Nurettin, Akan Halil, Akan Berfîn, Akgül Aziz, Aksoy Hasan, Aksoy Rufat, Aktas Fevzi, Aslan Ibrahim, Aslan Koçero, Aygörmez Ali, Atay Süleyman, AtayTülin, Ayyildiz Metin, Balkan Fuat, Bataray Fevzi, Bingöl Mehmet, Boyîk Eskerê, Bucak Izzet, Budan Nihat, Burçak Abuzer, Burçak Ali, Burçak Bostan, Burçak Mustafa, Burçak Serdar, Burçak Sêxo, Çagritekin Azad, Çakmak Abuzer, Çakmak Sehmus, Çalar Aslan, Çalar Kazim, Çiçek Abdullah, Çamlibel Ahmet, Çamlibel Necla, Çamlibel Senem, Çamlibel Yilmaz, Çelebi Nedim, Çelebi Sabri, Çelik Sertif, Çiçek Hamit, Çiçek Rohat, Çiçek Sîyar, Çiçek Zeki, Das Hasan, Demir Dilber, Demir Yusuf, Demirel Abdullah, Dogan Caner, Dogan Hüseyin, Dogan M. Ali, Dogan Mahigül, Dogan Narin, Ecer Hüseyin, Elbistanli Kazim, Erbas Ali, Ercan Fahri, Ercan Izzet, Ergönül Hüseyin, Etdöger Bawer, Etdöger Faruk, Etdöger Roni, Etdöger Sandra, Etdöger Sadettin, Evîn Hüseyin, Geran Rohat, Görgü Kamil, Güler Hüseyin, Güler Sükrü, Gültekin Mehmet, Harmanci Alattin, Husoyê Emîn, Imir Hasan, Imir Nazê, Ibrahim Berzan, Kahraman Baran, Kahraman Halit, Kahraman Zeycan, Kara Dara, Kara Erol, Kara Yakup, Karademir Ali, Karakas Belgin, Karakas Sedat, Kaya Halis, Kaya Hasim, Kaya M. Abdi, Kaya Ersan, Kaya Mehmet, Kaya H. Mehmet, Kaya Rêzan, Kaya Rodi, Kaya Yusuf, Kilinç Erkan, Kisabacak Ahmet, KisabacakMustafa, Kocadag Çeko, Kocadag Gulê, Kocakaya Kalender, Kutlay Ayhan, Kutlay Feride, Kutlay Hêvî, Kutlay Zelal, Laçin Ziya, Lindner Medine, Morsübül Hidir, Oguz Ahmet, Onat Mahmut, Özdemir Zeki, Polat Haci, Rosin Hêjar, Sahin Celal, Sener Zafer, Sari Dirok, Sari Gülizar, Saribas Dogan, Saribas Fatos, Sütçü Adnan, Sütçü Nurcan, Sütçü Mutlu, Tahran Ibrahim, Taskan Nevzat, Taze Güner, Timar Güler, Timar Tekin, Uçar Bayram, Uçar Ramazan, Uçar Taner, Uçar Aydin, Ülbegi Ali, Ünlüdere Mehmet, Yardimci Ünal, Yenigün Mustafa, Yildiz Bülent, Yildiz Kazim, Yildiz Melahat
…………………………

Serxwesî!

Min sê roj berê bihîst ku welatparêz û lawekî dayîka me ya mazlûm û bindest Kurdistan, Xidir Makê Dêrsimî konê xwe di nav heval, hogir,hevrê, bermalîya xwe Mîne, lawê xwe Baran, herdu keçên xwe Sîlan,Dîlan û hemû neferên malbata xwe barkirîye çûye heqîya xwe. Bi rastî Xidir hêj ciwan bû, wexta wî ya kon-barkirinê nebû, lê Ezraîlê bêbext û wê nexwesîya bê-derman ew di nav hemû hezkirîyên wî da girt bir kir çala kûr û gora tarî. Ji wê bêbext û zalimê ra “Mirin” dibêjin. Navê wê sar
e, ew gurê har e, ji xwarina mirovan têr nabe. Ku roj bê dê ew me jî bixwe. Lewra jîyan wisa ye, dor bi dor e, îro heyî, sibe tu tunî.

Herwaha, ez wekî birakî wî gelek xemgînim.
Dixwazim ji hevala wî ya salên dûr û dirêj Mîne Xanimê ra, ji hersê zarokên wî û xusk û birayên wî ra, ji hemû neferên malbata wî ra û ji hemû hezkirîyên wî ra serê
we xwes be, serê hemû Kurdperwerên Kurdistan sax be. Hemû hezkirîyên wî, wî ji bîhrnakin. Axa wî zêde, rama dayîka wî ya nav Kurdistan li ser axa wî kêm nebe dibêjim. Navê wî Xizirê Dêrsimê bû, lê Xizir nemir e.

Riza Çolpan, Sydney.

Dengê Kurdistan