Anneler Günü Mektubu
Bir mektup yazilir yarinlarin Baharina;
Ilik bir meltem tasir deniz kokusunu ve hirçin zozanlarin binefs kokularini, yasemin, gül, gonca, nilüfer kokularini, tutam tutam papatya eser sevgiyle dokunur selvi boylu fidanlara
Gökkusaginin bütün renkleri adina tasinir, besmelesiz okunmaz sarkilar ve yeniden kurulur bir kent, adini sevgi koyar kadinlar
Yeni umutlara kanat çirpilir sonsuz sinirsiz gökyüzünün aydinliginda, yildizlar toplanir, günes hetawinda. Yeniden yelkenler açilir umutlara, merhaba güzel kiz, merhaba özgür kiz. Merhaba vazgeçilmez sevdalarin kenti
Korkusuz duvarlar örülür, çatilarina saglam yürekler yerlestirilir, hiçbir yerinden sizmaz endise ve püfür püfür güven tüter bacalarinda bu kentin
Sabahlari çocuklar çikar baris kokulu sokaklarina, kucaklarinda kir çiçekleri firlatirlar bu kentin bekçisine
Bu kentte hastalanmaz çocuklar ve kadinlar umut beslerler, sevda içerler, askla yikanirlar ve hep âlimdir, hekimdir kadinlari
Sevgi mektebine gider çocuklar, adil siralarda baris okurlar, zulme dur talimi alirlar, kosulsuz ve ön yargisiz.
Bir gün çok uzaklardan, Kaf daginin ardindan siyahlar içinde gözü beyaz bir cüce çika gelir ve kursuni bir oyuk açar kadinlara ve birer birer geçirir kadinlari zulüm dünyasina. Simsekler çakar, bulutlar alçalir, sogur mevsim ve bir daha kar yagmaz, sevgi kentine günes küser. Ve birçok kadin hafiza kaybina ugrar. Kimileri direnir, kimileri alisir zulüm dünyasina.
Inanmadiniz mi anlattiklarima, annelerin kusursuz bir dünyadan geldigine!
Peki, neden dünyanin her yerinde öpünce anneler iyilesir bütün yaralar!
Meçhul zaman, hafiza kaybina ugramayan bir kadin.
14.05.2012
Sevgi Çelik Moray
Sevgi Çelik Moray
