Güle güle, pirimdin-ceddimdin Mehmet Ali Akagündüz

Dilli sirin, kendi güzel pirim, pirler yolunda, cemler kapisinda dara düsenler askina, yol giden, ögreti gelistiren; merhametli, her zaman pozitif, kendinden önce halkinin davasini örgütünün çikarini, düskünü gören el uzatan. Kendini „hiç’ edip bir çok insanim diyenin gönüllerinde taht kuran pirim, 28 haziran günü hak yoluna yürüdü.

Hemen aklima gelen, sana pirim derken, güzel abimiz; Ihsan Durak, „çabuk iyiles gel müritlerin seni bekliyor’ deyince. Bu vesileyle kendisini aramis, sohbet etmistik. Hos sohbeti, girgir samata geçmiste yasadiklari anilari anlatmaya basladi. Ve pirimiz iyilesip aramiza gelecek. Deyisi hala kulaklarimda. Ben de hep o inançtaydim. (Bunu sik sik Süleyman Atay abimize söylüyordum. O direngendir aramiza yeniden dönecek, onun sesini yeniden kulaklarimizda duyacagiz, diyordum. Ta ki, bugün sabah kahvaltisindayken, Süleyman abimin o kederli ses tonunu duyuncaya kadar. Pirimin aramizdan ayrilisinin, acisi canini yakmisti Süleyman abimin ve onu taniyanlarin)

Ihsan Durak abimizle, uzun uzun konustuk, Yilmaz abiyle ilgili anilarini anlatti, evet dedim kekê Ihsan, bu gri bulutlu zaman dilimleri geçsin en kisa zamanda güzel gönül dostlari ve yoldaslari bir araya geliriz. Zaman ne kadar geçerse geçsin sizi dinlemek ve sizin anilarinizi Diyarbakir 5 nolu cezaevindeki ve diger birçok aninizi direk sizin agzinizdan duymak bana da çok sey katacaktir. Onu pirimden önce kaybettik. Ölüm haberleri dura gelsin. Onlar fizikken gittiler…

Evet, nasil önceki acilar, kayiplar biz de derin izler biraksa da, unutmadik, o kayiplarimiz hep yüreklerimizde. Anilarimizda yasayacaktir. Ne mutlu bana pirimi tanidim ve ne mutlu size ki, bu kadar insanin yüregine dokunabilmissiniz. Insan olmaya geldim siariyla yol giden, yürüdügünüz yolda saga sola sapmadan. Bir baskasi olmadan. Özgürlük yolundaki yürüyüsünüzde, hayat ve hak yolundaki yürüyüsünün derinliklerini seninle hastalik dönemindeki direngenligin özverin ve kararliligin bana hep moral oldu. Konusurken her sözcügün her cümlen çok içten çok netti.

Iyiki, senle baci kardeslik yoldaslik iliskimizi sürdürebildik. Yolumuza, mücadelemize, örgütümüzün çalismalarina ve gelismesi ve daha da güçlü bir örgütlülüge maddi ve kitle olarak ulasmasi için gösterdigin o samimi, kendinden önce, partini düsünen ender kiymetli ve içsel bütünlügünü, düsünsel olarak da saglamis bir pirimdin.

Seni tanimak, senin sesinin kulaklarimda yer edinmesi, fizikken aramizdan ayrilsan da. Bu satirlari yazarken dahi, o onurlu ve mütevazi hosgörülü kendi atalarinin caddelerinin tüm güzelliklerini sende gördüm.

Sen pirimdin, ceddimdin, birçok insanin yoldasi, kardesi olmayi beceren erdemli ve kamilliginin içinde bütünlügün ilk beni cezbeden özelliklerinden biriydi.

Kan bagindan yani, ayni anne ve babadan olma hiç bir agabeyim olmadi. Biz dokuz kiz kardes bir erkek olmak üzere on kardesiz. Kiz kardeslerin birbirine bagliligi ablalarimdan çok güzellikler çok sevgi gördüm. Ancak, kan bagiyla bagli amca çocuklariyla büyüdügümüz için, benim ilk agabeyim dedigimi, fizikken degil ancak ruhen insani iliskilerimizi erken yitirdim. Ayri düstük onu yasamimin hiç bir yerine yerlestirmiyorum artik çünkü yoktur. Tek kan bagi olan agabeyim, yirmi yildir Almanya’da her zaman yanimda hissediyorum. Sevincimi de sikintimi da keyifle muhabbetle birbirimizi arayip sormaya devam ediyoruz. O abim kendini bilir, Bejna ve Boran’in babasi benim kan bagiyla bagli oldugum sevdigim kendisiyle gurur duydugum tek abimdir.

Ancak kan bagi olmayip can bagiyla bagli oldugum, agabeyimden ayirt etmedigim, hatta agabeyimden de çok sevdigim deger verdigim, deger gördügüm, kardeslerim, agabeylilerim oldugu için hep kendimi sansli hissettim.

Toplumlarda en küçük kurum olan aile bizim gibi toplumlarda çok degerlidir. Ancak, benim her zaman iki ailem oldu. Küçük çekirdek aile, akraba ve anne babadan gelen aile, bir de yüregimin içinde, zihnimde bir bütünlük saglayan siyasal yoldaslikta edindigim ailemdir. Toplumumuzda, aile her insan için son derece degerlidir. Ancak aile gibi hissetmek için sadece kan bagina ihtiyaç yoktur. Insanin kalbi ile kendisine yakin gördügü her birey ailesinin içerisinde yer almaktadir. Aile bir insanin hayatta en siki tutundugu seydir Iste bu noktada, her geçen gün azalan, akrabalik, abi ve kiz kardeslik benim açimdan ailenin temel direklerinden bir tanesini olusturmaktadir. Hele bizim Kürt toplumunda, birbirine kazik atmayan, menfi düsünmeyen gerçek agabey ve kiz kardeslik parmak sayisini geçmiyor olsa da artik, degeri hazinelerle biçilemez.

Abi ve ablalar her zaman koruyup kollayan ve destek olan olarak bilinmektedir. Kiminin abisi, ablasi kan bagi ile baglidir kiminin abisi ise gönül bagi ile baglanmistir. Mehmet Ali Akagündüz; benim gönül bagiyla bagli pirimdin.

Abiler, güçlü kiz kardeslerinin koruyucu pirleridirler, her an yaninda olmasalar da, onlar hep yaninda olduklarini bilirler. Tipki gerçek yoldaslar gibi.

Kardeslik kan bagiyla saglanacak bir tek seye sigindirilamayacak kadar büyük bir deger oldugunu yasayarak ögrenir. Ve gelistirir insan. Ben de bu bag, örgütsel yapim içinde her geçen gün manevi büyük bir zenginlige kavusturdu. Bu yüzdendir ki, bir yoldasim, agabeyim, pirim fizikken aramizdan ayrilinca yüregimin derinliklerinde canimin sizlamasi bundandir.

Her konustugumuzda bana moral verdin. Ben pirimi hep özleyecegim. Gerçek pirler, dostlar ve agabeyler de, bazen bir anne gibi sefkatli, bazen de bir baba gibi merhametli olurlar benim abilerimin, pirimin ilk düsündükleri davalariydi.

Siz benim pirimi gördünüz mü? Onu hiç yakindan tanidiniz mi? O dünyalar tatlisi bir insan, iyi kalpli bir hayat canlisi, Kürdistan ve dedelerinin yolunun sevdalisiydi. O konustugunda etrafina isik yayardi. Derler ya, iyi insanlar cennete gider diye, hayir, pirimin ve onun gibi kafasinin arka tarafinda hiçbir kötülük olmayan insanlik ve halki için düsünen mücadele veren insanlar bir yere girdiklerine o yer cennet oluyordu. Cennet hak ve hakikat erkan yol onun yüregindeki her zaman sözlerinden, gözlerine yansiyordu. O inançli kararli durusu sizin yüzünüze gönlünüze yansitmayi basaran ender Kürt alevi, sosyalist düsünceyi özümsemis ender insan gibi insandi.

Eger sizin de benim gibi bir pir görüp tanidiysaniz, düsmekten yasamaktan hiç korkmayin. Çünkü aciniz oldugunda yaninizda, mutlu oldugunuzda yaninizda olurlar. Siz üzüldügünüz zaman onlar asla gülmezler, onlarda sizin gibi hissederler ve üzülürler. Sizin en iyi ve en mutlu aninizda her zaman en önde yer alirlar. Bir parça ekmegini önce düskün ile, halkiyla paylasir. Tipki benim pirim gibi.

Iyiki, sizi tanidim, varligina hayran oldugum pirim.

Degerli okuyucularim, kiminiz; yoldasinizi, arkadasinizi, agabeyinizi kardesinizi fizikken yitirdiniz. Ama ben pirimi de kaybettim. Acimizi tarif etmek için, sözler yetersiz kaldi. Pirimin bir sözüyle bitirmek isterim. Gün gelecek, bizim de özgür ülkemiz olacak, bu hakli davada hep umutluyum derdi, halkimin acilari son buluncaya kadar son nefesime kadar elimden geleni yapacagim. Evet sen hasta halinle, maske diktin. Abi, iyi yapiyorsun da, sagligina dikkat et. Yemene içmene ve biraz da kendine yatirim yap. Canina sagligina yatirim yap biraz da ,git dislerini yaptir dedigimde. Ah! baci o gün de gelir. Benim öncelikli hedefim simdi kongreye kadar daha çok maddi yardim saglayabilmektir partime. Öyle de yaptin. En halsiz halinle de ekibinle, kostun kosturdun. Ve inançli durusun bize armagan olarak kaldi. Önceki ve senin gibi degerlerimiz hep halkinin yüreginde yasayacaktir

Güle güle, ruhun sad, devrin daim olsun. Pirim, bacin; senin yol arkadaslarin; seni sevgi ve minnetle hep hatirlayacagiz.

29 haziran 2021

Necla Çamlibel