|
Bir Kez Daha Atı Arabanın Önüne
Koymak Üzerine
Mesud Tek
30 Ocak 2010 tarihinde, KOMKAR-Hamburg’un düzenlediği
konferansa katılma şansını bulanlardan
birisi de bendim.
Konferansa konuşmacı olarak katılan araştırmacı
ve yazarlar Osman Aydın ve Mehmet Bayrak, Dersim gerçeği
ve Türk devletinin asimilasyon politikası konusunda çok
değerli bilgiler verdiler.
Ben kendi adıma bu konferansta yeni şeyler öğrendim.
Bu nedenle sayın Bayrak ve Aydın’a minnettarım.
Konferans, bir kez daha bilgi ve bilgiyi üretenler ile politika
ve politikacı arasındaki ilişkinin nasıl
olması gerektiğini ortaya koydu.
Ya da, konferansta aktarılan bilgiler ve ortaya konulan
belgeler, biz Kürtlerde bu ilişkinin tersten kurularak
çarpık hale getirildiğini yeniden açığa
çıkardı.
Genel kural olarak, bilim insanları hiçbir siyasi, dini,
etnik ve ideolojik kaygı duymadan bilgi üretirler.
Politikacılar ise bu bilgiler ışığında
siyaset yaparlar.
Politikacılar, araştırma kurumlarından,
enstitü ve bilim insanlarından herhangi bir toplumsal,
ekonomik ve kültürel konu hakkında araştırma
yapmalarını, bir başka değişle bilgi
üretmelerini isteyebilirler.
Ama kendi görüşlerinin, ortaya attıkları tezlerin
araştırılmasını, doğrulanmasını
ve yaygınlaştırılmasını istemezler,
isteyemezler..
İsterlerse eğer, bu, arabayı atın önüne
koymak olur.
Öcalan’ın haftalık avukat görüşmelerini takip
edenler bilirler.
Öcalan bu görüşmelerde sık sık siyaset ve
kültür akademilerinin kurulmasını ister.
İsteminin yerine getirilmediğini görünce de, “siz
yapamıyorsunuz ama AKP söylediklerimi yapıyor” diyerek
arkadaşlarını haşlar.
Öcalan kurulmasını istediği akademilerin neleri
araştıracağını da belirler: Avukatları
vasıtasıyla ilettiği görüşleri; “tezleri”,
“siyasal çözümlemeleri” vs..
Bir başka ifade ile, Öcalan, bilgi-siyaset arasında
var olan çarpıklığın sürdürülmesini ister.
Sayın Bayrak’ın konferansta dile getirdiği
görüşler, Öcalan’ın bu alandaki durumunu bir kez
daha ortaya koydu.
Biliniyor.
Öcalan, Atatürk’e olan hayranlığını gizlemeyen,
bu hayranlığını kendisi ile yapılan
röportajlarda dile getiren birisi.
Öcalan, sadece Mustafa Kemal hayranı değil.
Aynı zamanda O’nun demokrat olduğunu sık sık
dile getiriyor.
Mustafa Kemal döneminde yapılan katliam ve anti demokratik
uygulamalardan O’nu değil de, çevresini saran “Yahudi
lobisi” ve “İngiliz yanlılarını” sorumlu
tutuyor.
Böyle yapmakla başta biz Kürtler olmak üzere Kemalist
sistemin hışmına uğrayan kesimlere, baş
cellatlarını şirin göstermek istiyor.
CHP Genel Başkan Yardımcısı Onur Öymen’in
Meclis’te yaptığı konuşmada, Kürt sorununun
çözümü için “Dersim Modeli”ni önermesi ile başlayan tartışmalar
biliniyor.
Bu tartışma sürecinde bir hayli belge, anı
ve o dönemde yayınlanan gazete haberleri televizyon ekranlarına
yansıdı, gazete sayfalarında dile getirildi.
Tüm belgeler suçlu olarak Kemalist sistemi ve Mustafa Kemal’in
kendisini gösterirken, 25 Kasım 2009 tarihinde avukatları
ile görüşen Öcalan şunları söylüyor:
“CHP’nin halini görüyorsunuz. İşte Dersim hakkında
daha önce birçok şeyi dile getirmiştim, şimdi
Onur Öymen’in açıklamaları da ortaya çıkardı.
Şimdi söylediklerim daha iyi anlaşılıyor
herhalde. Mustafa Kemal hakkında değerlendirmelerim
de daha iyi anlaşılıyor herhalde. Aslında
herkesi Mustafa Kemal’in öldürdüğünü söylüyorlar ancak
öyle değildir. Bunlar iyi araştırılmalıdır,
iyi bilince çıkarılmalıdır.” (abç)
Öcalan, çok açık ve net biçimde Dersim Katliamı
konusunda Atatürk’ü aklıyor.
Aklamakla kalmıyor, “herkesi öldürenin” Mustafa Kemal
olmadığının araştırılması
ve bilince çıkarılması görevini, arkadaşlarının
önüne koyuyor!..
Oysa Mehmet Bayrak’ın adı geçen konferanslarda
ortaya koyduğu belgeler, Kemalist rejimin ta başından
itibaren ve Mustafa Kemal’in denetiminde, “Dersimin defterini
dürmek” amacıyla hazırlıklar yaptığını
gösteriyor.
Belgeler, Mustafa Kemal’in Dersim Katliamı’nda, on birlerce
Kürdün öldürüldüğünden haberdar olduğunu ve katliamı
gerçekleştiren hükümeti kutladığını
ortaya koyuyor.
Mehmet Bayrak, konferansta Hıdır Göktaş’ın
kaleme aldığı ve 1991 yılında Kürtler,
İsyan-Tenkil” adı altında yayınlanan kitapta
yer alan bir belgeye vurgu yaparak, Atatürk’ün Dersim Katliamın
hakkında bilgi sahibi olduğunu ortaya koydu.
Mustafa Kemal, 1 Kasım 1938 tarihinde, yani ölümünden
9 gün önce, Meclis’e gönderdiği mesajında şunları
söylüyor:
“Uzun yıllardan beri süregelen ve zaman zaman gergin
bir şekil alan Tunceli’ndeki toplu haydutluk olayları
belli bir program içindeki çalışmalar sonucu kısa
bir sürede ortadan kaldırılmış, bölgede
bu tür olaylar bir daha tekrarlanmamak üzere tarihe aktarılmıştır.”
(M. Bayrak, Alevilik-Kürdoloji-Türkoloji Yazıları,
say. 322, Özge Yay, 2009)
4 binden fazla kitap okuduğunu belirten, yaptığı
değerlendirmelerin onlarca yıl boyu süreceğini
dile getiren Öcalan, öyle anlaşılıyor ki 1991
yılında yayınlanan bir kitaptan habersiz, Atatürk’ün
suçsuz olduğunu yineleyip duruyor!..
Yinelemekle kalmıyor, kurulmasını istediği
akademileri de Atatürk’ün suçsuz olduğunu bilince çıkartmakla
görevlendiriyor!..
Öcalan akademisyenleri bu mızrağı çuvala sığdırırlar
mı?
Atın önüne konulan arabayı yürütebilirler mi?
Bilmiyorum.
Ama konferansta Osman Aydın’ın dinledikten sonra
bildiğim bir şey daha var:
Türk devleti Kürtleri asimile etmek için tarihi gerçekleri
gizledi; inkar etti, Kürtlerin tarihini çarpıttı.
Bu nedenle Öcalan, Atatürk ile ilgili sözkonusu değerlendirmeleriyle
sadece celladımızı sevimli göstermekle kalmıyor;
aynı zamanda asimilasyon değirmenine de su taşıyor.
Öcalan’ın adı geçen söylemlerinin Kürt düşün
hayatında neden olduğu tahribatların önünü
almak, sadece politikacılara bırakılmayacak
kadar önemlidir.
Kanımca, bu konuda Kürt aydınlara, araştırmacı
ve akademisyenlere önemli görevler düşüyor.
Atın önünde bulunan arabayı atın arkasına
almak, en başta bu kesimlerin işi olmalı.
Öcalan’ın tarihi çarpıtan söylemlerine karşı
seslerini yükseltmeleri, “Kürt krallar da çıplak” demeleri,
meslek etiği ve sorumlulukları gereğidir, diye
düşünüyorum.
Yazarın önceki yazılarından:
“Herkesi
Kör Alemi Sersem Sananlar”
Ağca,
Samast, Darbe ve Açılım
Zamanı
Değil Mi?
Bir
Kez Daha “Türkiye Partisi” Ya Da “Çatı Parti” Üzerine
“Allah
Barzani ve Talabani’den Razı Olsun”
Eğer
Muhatap Çok Gerekliyse..
Taraf’tan
Yana Taraf Olmanın Zamanı
Açılım
devam etmeli
Demek
ki Neymiş!..
Her
İkisi De Doğru Söylüyor
Açık Mektup
Sayın
Erdoğan Devamını da Getirin
Zorlu
Ama Önemli Bir Başlangıç
Kurd
û Proseyê Aşitî Li Tirkiyê
6.
Kürdistan Hükümeti
“Ortadoğu’da
Allah’ın Dediği Olur”
Ez
jî Çûme Hecê
Kendi
Liderlerimizden Öğrenmek..
Bir
kez daha “Keşke” Dememek İçin
“Türk
Sorunu” mu?
1
Eylül ve Süreç
“Ölüm
ile Korkutup Sıtmaya Razı Etmek”
Xala
Hertimî Ya Rojeva me Ya Siyasî
İyimserlik
ve Olmazsa Olmazlar...
Seçim
Sonrası Sınavı
Güney
Seçimleri Ve Tavrımız
Halwesta
me
Demokrasi,
Dipçik ve Cop
Yetersiz
ama önemli..
“Peygamber
Ocağı” Böyle İse Eğer..
Olmazsa
olmazlar!..
Erdoğan Samimi İse Eğer..
Eğitim,
ama nasıl?
Gözden
Kaçırılmaması Gerekenler..
Türk
Devleti PKK İle De Görüşmelidir!..
Türkiye
Bir Kez Daha Yol Ayrımında..
Musul’da
Neler Oluyor?
“Türkiyelileşme"
Mi, Kürdistanileşme Mi?
Obama’nın
Ziyareti ve Derinlerin Çiçeği’ne Dair..
Şehidler
Günü
Soğukkanlı
Olmanın Zamanı
29
Mart Sonrasına Dair
“Ya
Hezar ya Hiç”
Mart
Ayı ve Dersleri
Can
Kurban Bu Provokasyona
Kim
Korkar Diyalogdan?
Onur..
“Bu
da böyle biline”
Yêzidiler,
Güven ve Vefa
“Kürdistanlı
Partiler Konferansı”
Bilim
İnsanı Siyaset İlişkisi Ya Da Atı
Arabanın Önüne Bağlamak
Eğri
Oturup Doğru konuşursak..
Darısı
Diyarbekir’in Başına!..
Tilkinin
Şahidi; Türk toplumu Ne zaman Isyan Edecek?
“Vatan”
ve teferruat!..
Tekrarın
getireceği sıkıcılığı da
göze alarak..
Velev
ki dedirtmesin!..
İtiraf..
Terk
Etmesi Gerekenler..
Arap
Şovenizmi ve Tersyüz Edilen Gerçekler
Başbakan’ın
Yeri ve Sakızı
Fırsat..
İkinci
Tezkereye Dair..
Kirli
Çamaşırlar Ortaya Dökülürken..
Beklenen Oldu..
Ben Işık Koşaner’i Sevdim
Bu
Sonbahar Güney’de Sıcak Geçecek
Yalandan
Kimin Evi Yanmış ki!.
Kürdi
Çatı
Uzlaşmak…
Güngören,
Kerkük ve Ergenekon’a Dair
Birlikte
Yaşama Üstüne
Taraf Olmak Yetmez Müdahil Olmak Gerek
Taraf Olmak
Takke Düştü Kel Göründü..
Malumun İlami Ya da Yeni Bir Şey Yok
“Ordu
Yargı El Ele”
Anayasa
Mahkemesi Kararı Neyi Gösteriyor?
1000
İmza ve “Yabancı”lar
1000
İmzanın Önemi
Samimiyetölçer!..
Gerçekçi
Olmak Gerekirse..
İyi
Şeyler
Kürt
Çatısı
Kargalar
Bile Gülmüştür
Kemalizmi
Kurtarmak Kürtlerin İşi Değil
Ağız
Bir Kere Yanmaya Görsün
“Bir
Musibet Bin Nasihattan Evladır”
Şehitler
Günü
Kendisine
Dokunulunca
Aklına Hukuk Ve Demokrasi Gelenler
Hasan
Cemal, Çocuk ve Berekete Dair
Haydi
Şaşırt Bizi Erdoğan!..
Kara Harekatı ve Acı
Gerçeklerimiz
Türk
Medyası, Çifte Standart ve Çocuk
“Türk
Devleti İnsanlık Suçu İşliyor”
Zorlukların
Üstesinden Gelmek İçin..
Allah
Söyletiyor!.
Sevinmek İçin Erken
“Gelin
Canlar Bir Olalım”
Havuç-Sopa
ve AKP’ye Dair
“Hak
İçin Haklıdan Yana Olmak”
Sorti,
Bombalama ve Bilime Katkıya Dair..
"Müslüman
Mahallesinde Salyangoz Satmak"
"Ya
Hezar Ya Sıfır"
Erdoğan
ve Nobel
Baykal’ın
Başına Düşen Taş
Samimiyet
Sınavı-2
Türkiye
Paşalar Cumhuriyeti
PKK
Ateşkes İlan Etmelidir (*)
Tezkere
ve Kararlılık
Çıkmaz
Sokak
Olması
Gereken..
Kemalizm
İçin Kaygılanmak Kimin İşi?
Perşembenin
Gelişi
Gerginlik
Kapıda
Sözcüklerin
Önemi!..
Şeyh
Elo’nun Söyledikleri..
Bölücü
Masalları
Kıyamet
Koparken...
Anayasa
ve Kürtler
Qandil’e
Uzanmanın Ne Gereği Var?..
Çuvaldızı
Kendimize Batırmalıyız
Seçimler
ve Sonrası..
Rektörün
Tuttuğu Ayna
Öcalan
İçin Fırsat
Sular
Giderek Isınırken..
Lafla
Peynir Gemisi Yüzdürmek..
“İyi
Çocuklar”a İş Çıktı
Polis
Devleti
Papatya
Falı
İran-ABD
İlişkileri Açısından Ortadoğu
Zorlu
Süreç
Hazır
Başlamışken..
“Ne Şeriat Ne Darbe”
Malatya Katliamı ve Uğur Kaymaz
Bir
Kez Daha Birlik Üstüne
Bremen
Mızıkacıları
Şehidler Günü
Bağımsız
Kürdistan
Newrozu
Özüne Uygun Kutlamak İçin..
Malumun
İlani
Evren
Vakası ve Eli Taşın Altına Koymak
Kürtlere Ateş Etmek Serbest..
Davul
ve Tokmak
Atı
Arabanın Önüne Koymak
Milliyetçilik
Yarışı
Ben
Erdoğan Hayranıyım!..
Katil
Kim?
Zor
Günler
Samimiyet
Sınavı
Yeni
Yıl
Ankara
Kriterleri-2
Geç
Olmadan
Gelenek
“Ne
Olacak Bu Irak’ın Hali”?
Bir
Kez Daha Kerkük Üzerine
Sembol
mü?
Demokrasi
Hayalleri
Yasaklamak
Erken
Ölüm
Törkiş
İşi Demokrasi ve Sivil Çözüm!..
Her
ikisi de aynı Orhan Pamuk
“Paşalar
Cumhuriyeti”
Cadı
Kazanı
Sıcak
Günler
Başbakan’ın
TİT Aşkı
“Bayrak
Krizi”, Gerçekler ve Görevlerimiz
“Qandil
Gönüllüleri”
Enfal
Yapışık
Üçüzler
Kirlenme,
Çürüme ve Çifte Standart
Hizaya
Getirmek
Başbakan Doğru Söylemiyor
Şahinler ve Riyakarlar
Madımak
Zeytin Dalı
Yanlışta
İsrar
“İyi
Çocuk”lar Cenneti..
Filmi
Başa Sarmak
Erdoğan’ın
Sınavı
Süreç
ve Önümüze Koyduğu Görevler
Tek
Yanlı Aşk
Sadak’ın Sadakati
İpe
Un Sermek
Güneyli
Kürtlerin Büyük Sınavı
Kansere
Razı Etmek İçin Ölümle Tehdit Etmek
Acaba
Öyle mi?
Halepçe
Olayları Neyi Gösteriyor, Neyi Gerektiriyor?
“Çeteler
Cenneti”
Arapsaçı
Söyleyemediklerim
ve Yapmadıklarımız..
Buzdağının Ucu (Mu?)
Aynaya
Bakmak
Saygı
Mı? Özgürlük Mü?
Militarizm
Ve Çürüme
Yavaş
Ama Emin Adımlarla İlerlemek...
İspanyol
General Ve Ağca
Gel
De Niyazi Usta’yı Anma
MGK’nin
Yeni Yıl Hediyesi..
Hazırlıklı
Olmak
Gündemimizin
Değişmeyeni..
Fırıldak
15
Aralık Seçimleri ve Olası Sonuçları
Biz İşimize Bakalım-2
Demokrasi
ve Ortadoğu
İyi
Asker
Ayna
Tutmak
Alışmakta
Fayda Var
Üçüncü
Ses
“Uzun, İnce Bir Yol”
3
Ekim, 15 Ekim ve Protokol
3
Ekim Sonrası..
Çürüme
Ne
yazmalı?
DİSK
Zorlu
Süreç ve Görevler
Yoğurdu
Üfleyerek Yemek!..
Kim(ler)in
kafası Karışık?
Başbakan
Samimi Olmak İstiyorsa…
"Emrin
Olur"
Sorun
Kürt aydınları mı?
Ülkenin
Gerçek Efendileri
Maksat “Terörün Kökünü kazımak”sa...
Londra Ve Kerkük
“Hukuk Herkese Lazım”
Aydınların Çağrısı ve Geçmişi
Hatırlamak
Cellad Çağrısı
Eşik Aşındırmak
Rüzgarı Arkaya Almak İçin
Gaf
Yapılacak
Başka İşler De Var
Bayrak
Ve Ekmek
Endişe
Ar
Damarı
Kürdistan
Parlamentosu
“Sözde”
Darısı
Başımıza!...
Bayrak
ve Asimilasyon
Adar û Newroz
AB Ve “Bölücü Tilkiler, Koyunlar”
|
