PSK Bulten

Ama askeri vesayete ve generallere karşı dik duruşunuzla, Kürtlere yönelik insanlık dışı uygulamalar karşısında gösterdiğiniz cesur ve kararlı tavrınızla gönlümüzde taht kurduğunuz kesin.

Bir başka ifade ile, Kürtlerin önemli bir bölümü Taraf gazetesini okumaya köşenizden başlıyor.

Ama sayın Altan bu, tüm yazdıklarınızı doğru bulduğumuz anlamına gelmiyor.

Çünkü, bazen Kürt siyaseti hakkında doğru olmayan, eksik ve tek yanlı bilgilere dayalı yazılar da kaleme alıyorsunuz.
Ki, emin olun bu durum, benim gibi bir çok hayranınızı üzüyor.

Daha önce, bir makalenizde “Kürtler arasında çok muhalifi var, kızanı var, eleştireni var ama gene de bütün Kürtler, ‘Kürt meselesinin’ ülkenin gündemine PKK sayesinde girdiğini düşünür” diye yazmanızı ve Öcalan’ı Nelson Mandela ile kıyaslamanızı örnek olarak gösterebilirim.

Emin olun bu belirlemeniz benim gibi bir çok hayranınızı üzdü.

Çünkü “Kürt meselesinin ülkenin gündemine PKK sayesinde girdiği” söylemek, PKK’nin geçmişteki tüm mücadeleyi reddeden resmi söyleminin tekrarlanmasıdır.

Ve ayrıca bu satırların, makaleleri ile her türlü resmi görüşe karşı amansız bir mücadele veren Ahmet Altan’a yakışmadığını düşünüyorum.

Öcalan’ı Mandela ile karşılaştıran yazınızı okuduğumda “Pautus” adı altında yayınlanan makalenizi hatırladım.

Ben, 3-9 Haziran 1999 tarihli Aktüel’de yayınlanan “Pautus” adlı makalesinde, “Hayatı bir yiğitlik imtihanına çevirenler, başkalarından yiğitlik isteyenler, başkalarına kapılarını ölüme açmaları için emir verenler, ölüm bir gün kendi kapılarını çaldığında en azından kendileri yüzünden ölenler kadar cesur durmak zorundadır. İnsanlardan cesur olmalarını bekleme hakkına sahip değiliz elbet; ölüm kapıyı çaldığında herkes o kapıdan kendince, bir boşluğa yürümenin iç ürpertisiyle geçecektir. Bütün bir ömür dehşetiyle titrediğimiz o an geldiğinde korkmak herkesin hakkıdır. Ama, daha önce o kapıdan geçmeleri için başka insanlara emir verenlerin o kapıdan başkalarından farklı geçmeleri beklenir” diyen Ahmet Altan’ı daha çok seviyorum.

Sayın Altan,

28 Şubat 10 tarihli Taraf gazetesinde yayınlanan “Kürtler ve demokrasi” adlı makalenizde de hayranlarımızı üzen belirlemelerde bulunuyorsunuz.

Elbette gazete köşe yazarlarının herkesi memnun etmek gibi bir dertleri yok; olmamalı; doğru bildiklerini yazmalarının, mesleklerinin etiği gereği olduğuna inanıyorum.

Ama sözkonusu yazınızda biz Kürtleri inciten bazı belirlemeler var ki onlar karşısında sessiz kalmamız mümkün değil.

Hatip Dicle’nin “Habur ihbarı” ve BDP Milletvekili Sırrı Sakık’ın Meclis’te yaptığı konuşmada dile getirdiği CHP’ye ilişkin geç kalmış itiraflarından yola çıkarak, “Türkiye’de kıran kırana bir ‘demokrasi savaşı’ verilirken, sanki demokrasi sadece Türkleri ilgilendiren bir şeymiş gibi Kürtlerin kenara çekilmesi, bu kavgaya karışmaması biraz kalbimizi kırıyordu. Kürt politikacıları, 28 Şubat öncesindeki Erbakancılar gibi garip bir ‘cemaatçilikle’ sadece kendilerini, kendi ırklarını, kendi bölgelerini ilgilendiren sorunları dile getiriyorlar, hepimizin ortak sorunları karşısında ise sessiz kalıyorlardı” diyorsunuz , sayın Altan.

Ayrım yapmadan tüm Kürtleri “Erbakancılar gibi bir cemaatçilikle” itham etmenin haksızlığı bir yana, Kürtlerin sadece kendi sorunları ile ilgilenmelerinde yadırganacak bir şey yok.

Sayın Altan, “Tanrım bana para gönder ki şarap alayım” diyen Bektaşi’nin, kendisine çıkışan ve “Allah’ım imanımı artır” diye dua eden mollaya cevabını bilirsiniz: “Sende iman yok, iman istiyorsun, ben de para yok, ben de para istiyorum.”

Özgürlüğüne susayan ve bu uğurda onbinlerce evladını feda eden, her türlü zulme ve baskıya karşı direnen Kürtlere, kendilerine ilişkin sorunlara önem vermelerini, özgürlük istemelerini çok görmeyin lütfen.

Kaldı ki Kürtlerin Türkiye’deki demokrasi sorunları ile ilgilenmedikleri tespitiniz de doğru değil.

Evet, geçmişte bir kısım Kürtlerin demokrasi mücadelesine gerekli önemi vermedikleri, “biz sömürge bir ulusuz, bizi ulusal özgürlüğümüz ilgilendirir, Türkiye’deki demokrasi mücadelesi değil” dedikleri bir gerçek; bugün de bu tür düşünceye sahip olan Kürtler de olabilir.

Ama tüm Kürtleri bir sepete koyup onları demokrasi mücadelesinde tarafsız kalmakla itham etmeniz şık olmadı Sayın Altan.

Örneğin genel sekreterliğini yürüttüğüm Kürdistan Sosyalist Partisi-PSK’nin, o zamanki adıyla “Özgürlükçülerin” 1975 yılı Haziranında yayın hayatına soktuğu Özgürlük Yolu dergisinin ilk sayısında yayınlanan başmakalesinin adı “Acil Görev Demokratik Ortama Geçiştir” idi.

Partim, demokrasi adına 5 haziran 1977 yılında yapılan seçimlerde Milliyetçi Cephe’ye (MC) karşı CHP’nin desteklenmesini istedi.

Oysa aynı CHP lideri Ecevit’in ağzından, faşist baskı ve saldırılara karşı 18 Nisan 1976 tarihinde Ankara Tandoğan Meydanı’nda yaptığı mitinge katılarak “Halklara Özgürlük” sloganı atanları “Bozkurtluk”la suçlamıştı, ki suçlananların arasında biz de vardık.

Partimin ta kuruluşundan itibaren demokrasi mücadelesine verdiği önemi, bu uğurda öteki demokrasi güçlerle birlikte yaptıklarını, demokrasi mücadelesini savunduğu için, nasıl başta PKK olmak üzere öteki Kürt yurtsever güçlerinin haksız saldırılarına uğradığını anlatacak değilim Sayın Altan.

İsterseniz bu konudaki bilgilere kolayca ulaşabilirsiniz.

Ama biz demokrasi mücadelesine bazıları bizi övsünler, bize “aferin desinler” diye değil, demokratikleşme ile Kürt sorununun çözümü arasındaki kopmaz bağın bilincinde olduğumuz için, halkımızın da demokrasiyi hak ettiğine inandığımız için katıldık, bugün de aynı nedenlerle demokrasi mücadelesinin içindeyiz.

Sayın Altan,

Kürtleri hep AKP’ye karşı çıkmakla, böyle yapmakla da CHP politikalarını taklit etmekle itham ediyor, “Dersim tarzı çözümleri savunan CHP ile aynı çizgide olmak Kürt politikacıları rahatsız etmiyor” diyorsunuz.

Ben de el insaf diyorum sayın Altan.

Kürdistan’da AKP’ye verilen oylar Kürtlerin oyu değil mi?

Ayrıca tüm Kürtlerin AKP’nin tüm yaptıklarına toptancı bir mantıkla karşı çıktıklarını neye dayanarak söylüyorsunuz?

Örneğin biz, şu ünlü açılım sürecinin başında yayınladığımız bir Deklarasyon ile sürece ilişkin görüş ve önerilerimizi sıraladıktan sonra şunları dile getirdik:

“14- Partimiz, AKP hükümetini sorunun çözümü için samimi ve ciddi bir biçimde inisiyatif almaya çağırır.

15- Partimiz, yukarıdaki adımların atılması halinde her türlü desteği ön koşulsuz vermeye hazırdır.”

Biz sadece bu konuda değil, demokratikleşme sürecinde ve özellikle de AB ve askeri vesayet gibi kader belirleyici konularda AKP’nin attığı adımları destekledik, kararlı bir tavır sergilemesi istedik, O’nu “gaza getirmeye” çalıştık.

Sadece biz değil bizim dışımızdaki bir kısım Kürt yurtsever örgütleri de benzeri bir tavır gösterdiler.

Ama elbette Erdoğan ve AKP hükümetini gerektiği zamanda eleştirdik, Ahmet Altan ve yönetimindeki Taraf gazetesi gibi..

Erdoğan’a ilişkin olarak atılan “Paşasının Başbakanı” manşeti bize değil Taraf’a ait.

Sayın Altan,

Elbette bu konuda sizin de haklı olduğunuz noktalar var.

Örneğin PKK ve çevresi giderek açılım sürecine karşı bir tavır içine girdiler.

Öyle ki bazı PKK ve DTP yöneticilerinin, süreç tıkandığında, durma noktasına geldiğinde bir tek zil takıp oynamadıkları kalmıştı.

“İmralı ile birlikte açılım bitti, İmralı'yla beraber, İmralı'ya yaklaşımla beraber bitti zaten” derken gözleri parlayan DTP yöneticilerini de gördük.

PKK ve çevresinin Kürt siyasi hareketinde ağırlıklı ve önemli bir yeri olduğu elbette inkar edilmez bir gerçek; aynı çevrenin Ergenekon konusunda da ikircikli davrandığı, üstüne düşen görevi layıkıyla yerine getirmediği, bu konuda sessiz ve Öcalan’ın talimatıyla tarafsız kalmayı tercih ettiği de..

Sayın Altan,

“Daha da ötesi, Türk demokratlarını, askerî vesayete karşı verdikleri mücadelede böylesine yalnız bırakmaları, ‘sizin demokrasi mücadeleniz bizi hiç ilgilendirmez’ anlamındaki mesafeli duruşları, Kürt yayın organlarında, sitelerinde, açıklamalarında bu mücadeleyi küçümseyen, suçlayan sözler söylemeleri şaşırtıcı oluyor” diye yazmadan önce, PKK dışındaki Kürt yayın organlarına, sitelerine baksaydınız eğer, Kürtlerin demokrasi mücadelesine en az Türk demokratları kadar önem verdiklerini, açılım ve Ergenekon konularındaki tavırları nedeniyle PKK ve çevresini eleştirdiklerini görürdünüz.

Daha önce de belirttim, Kürtler demokrasi mücadelesine başkalarının gönlünü hoş tutmak ya da eleştirilere maruz kalmamak için değil, Kürt sorunu ile demokrasi arasındaki kopmaz bağ nedeniyle önem veriyorlar.

Bunu yaparken de kimseden alkış beklemiyorlar.

Ama inanın Sayın Altan, Kürt siyasetinde yeterince ağırlık sahibi olmadıklarının bilincinde olan bu çevreler, görmezden gelindiklerinde, yok sayıldıklarında, haksız eleştirilere uğradıklarında ve de PKK’nın narına yandıklarında çok ama çok hayıflanıyorlar.

Hayır, Sayın Altan, yaptıklarımız için kimseden takdir beklemiyoruz.

İstediğimiz tek şey, Kürt siyasetinin çok sesli ve renkli olduğunun gerçekten bilinmesidir.

Toptancı bir mantıkla bir sepete konulmamızı ve aynı renk boya ile boyanmamızı doğru bulmuyor ve kabul etmiyoruz.

Hele gerçek olmayan ve yetersiz bilgiler üzerine bina edilen belirlemelerin, sizin gibi Kürtlerin ve demokratların kalbinde taht kurmuş bir kalemden çıkması bizi daha da üzmektedir, Sayın Altan.

Biz Kürtler, tüm ezilen halklar gibi vefalı ve kadirşinas bir halkız.

Bazen bizi üzseler de dostlarımızın kadrini biliriz.

Siz de onlardan birisizin Sayın Altan..

Bilin ki, Kürt cenahında size yönelik yapılan bazı eleştiriler bu durumu hiç ama hiç değiştirmez, değiştirmemeli..

Yazarın önceki yazılarından:

Değişim..
“Taş Atan Çocuklar” ve Demagoji
Tarafları Bulunduğumuz Yere Çağırmak Doğru Değil..
Bir Kez Daha Atı Arabanın Önüne Koymak Üzerine
“Herkesi Kör Alemi Sersem Sananlar”
Ağca, Samast, Darbe ve Açılım
Zamanı Değil Mi?
Bir Kez Daha “Türkiye Partisi” Ya Da “Çatı Parti” Üzerine
“Allah Barzani ve Talabani’den Razı Olsun”
Eğer Muhatap Çok Gerekliyse..
Taraf’tan Yana Taraf Olmanın Zamanı
Açılım devam etmeli
Demek ki Neymiş!..
Her İkisi De Doğru Söylüyor
Açık Mektup
Sayın Erdoğan Devamını da Getirin
Zorlu Ama Önemli Bir Başlangıç
Kurd û Proseyê Aşitî Li Tirkiyê
6. Kürdistan Hükümeti
“Ortadoğu’da Allah’ın Dediği Olur”
Ez jî Çûme Hecê
Kendi Liderlerimizden Öğrenmek..
Bir kez daha “Keşke” Dememek İçin
“Türk Sorunu” mu?
1 Eylül ve Süreç
“Ölüm ile Korkutup Sıtmaya Razı Etmek”
Xala Hertimî Ya Rojeva me Ya Siyasî
İyimserlik ve Olmazsa Olmazlar...
Seçim Sonrası Sınavı
Güney Seçimleri Ve Tavrımız
Halwesta me
Demokrasi, Dipçik ve Cop
Yetersiz ama önemli..
“Peygamber Ocağı” Böyle İse Eğer..
Olmazsa olmazlar!..
Erdoğan Samimi İse Eğer..
Eğitim, ama nasıl?
Gözden Kaçırılmaması Gerekenler..
Türk Devleti PKK İle De Görüşmelidir!..
Türkiye Bir Kez Daha Yol Ayrımında..
Musul’da Neler Oluyor?
“Türkiyelileşme" Mi, Kürdistanileşme Mi?
Obama’nın Ziyareti ve Derinlerin Çiçeği’ne Dair..
Şehidler Günü
Soğukkanlı Olmanın Zamanı
29 Mart Sonrasına Dair
“Ya Hezar ya Hiç”
Mart Ayı ve Dersleri
Can Kurban Bu Provokasyona
Kim Korkar Diyalogdan?
Onur..
“Bu da böyle biline”
Yêzidiler, Güven ve Vefa
“Kürdistanlı Partiler Konferansı”
Bilim İnsanı Siyaset İlişkisi Ya Da Atı Arabanın Önüne Bağlamak
Eğri Oturup Doğru konuşursak..
Darısı Diyarbekir’in Başına!..
Tilkinin Şahidi; Türk toplumu Ne zaman Isyan Edecek?
“Vatan” ve teferruat!..
Tekrarın getireceği sıkıcılığı da göze alarak..
Velev ki dedirtmesin!..
İtiraf..
Terk Etmesi Gerekenler..
Arap Şovenizmi ve Tersyüz Edilen Gerçekler
Başbakan’ın Yeri ve Sakızı
Fırsat..
İkinci Tezkereye Dair..
Kirli Çamaşırlar Ortaya Dökülürken..
Beklenen Oldu..
Ben Işık Koşaner’i Sevdim
Bu Sonbahar Güney’de Sıcak Geçecek
Yalandan Kimin Evi Yanmış ki!.
Kürdi Çatı
Uzlaşmak…
Güngören, Kerkük ve Ergenekon’a Dair
Birlikte Yaşama Üstüne
Taraf Olmak Yetmez Müdahil Olmak Gerek
Taraf Olmak
Takke Düştü Kel Göründü..
Malumun İlami Ya da Yeni Bir Şey Yok
“Ordu Yargı El Ele”
Anayasa Mahkemesi Kararı Neyi Gösteriyor?
1000 İmza ve “Yabancı”lar
1000 İmzanın Önemi
Samimiyetölçer!..
Gerçekçi Olmak Gerekirse..
İyi Şeyler
Kürt Çatısı
Kargalar Bile Gülmüştür
Kemalizmi Kurtarmak Kürtlerin İşi Değil
Ağız Bir Kere Yanmaya Görsün
“Bir Musibet Bin Nasihattan Evladır”
Şehitler Günü
Kendisine Dokunulunca
Aklına Hukuk Ve Demokrasi Gelenler
Hasan Cemal, Çocuk ve Berekete Dair
Haydi Şaşırt Bizi Erdoğan!..
Kara Harekatı ve Acı Gerçeklerimiz
Türk Medyası, Çifte Standart ve Çocuk
“Türk Devleti İnsanlık Suçu İşliyor”
Zorlukların Üstesinden Gelmek İçin..
Allah Söyletiyor!.
Sevinmek İçin Erken
“Gelin Canlar Bir Olalım”
Havuç-Sopa ve AKP’ye Dair
“Hak İçin Haklıdan Yana Olmak”
Sorti, Bombalama ve Bilime Katkıya Dair..
"Müslüman Mahallesinde Salyangoz Satmak"
"Ya Hezar Ya Sıfır"
Erdoğan ve Nobel
Baykal’ın Başına Düşen Taş
Samimiyet Sınavı-2
Türkiye Paşalar Cumhuriyeti
PKK Ateşkes İlan Etmelidir (*)
Tezkere ve Kararlılık
Çıkmaz Sokak
Olması Gereken..
Kemalizm İçin Kaygılanmak Kimin İşi?
Perşembenin Gelişi
Gerginlik Kapıda
Sözcüklerin Önemi!..
Şeyh Elo’nun Söyledikleri..
Bölücü Masalları
Kıyamet Koparken...
Anayasa ve Kürtler
Qandil’e Uzanmanın Ne Gereği Var?..
Çuvaldızı Kendimize Batırmalıyız
Seçimler ve Sonrası..
Rektörün Tuttuğu Ayna
Öcalan İçin Fırsat
Sular Giderek Isınırken..
Lafla Peynir Gemisi Yüzdürmek..
“İyi Çocuklar”a İş Çıktı
Polis Devleti
Papatya Falı
İran-ABD İlişkileri Açısından Ortadoğu
Zorlu Süreç
Hazır Başlamışken..
“Ne Şeriat Ne Darbe”
Malatya Katliamı ve Uğur Kaymaz
Bir Kez Daha Birlik Üstüne
Bremen Mızıkacıları
Şehidler Günü
Bağımsız Kürdistan
Newrozu Özüne Uygun Kutlamak İçin..
Malumun İlani
Evren Vakası ve Eli Taşın Altına Koymak
Kürtlere Ateş Etmek Serbest..
Davul ve Tokmak
Atı Arabanın Önüne Koymak
Milliyetçilik Yarışı
Ben Erdoğan Hayranıyım!..
Katil Kim?
Zor Günler
Samimiyet Sınavı
Yeni Yıl
Ankara Kriterleri-2
Geç Olmadan
Gelenek
“Ne Olacak Bu Irak’ın Hali”?
Bir Kez Daha Kerkük Üzerine
Sembol mü?
Demokrasi
Hayalleri Yasaklamak
Erken Ölüm
Törkiş İşi Demokrasi ve Sivil Çözüm!..
Her ikisi de aynı Orhan Pamuk
“Paşalar Cumhuriyeti”
Cadı Kazanı
Sıcak Günler
Başbakan’ın TİT Aşkı
“Bayrak Krizi”, Gerçekler ve Görevlerimiz
“Qandil Gönüllüleri”
Enfal
Yapışık Üçüzler
Kirlenme, Çürüme ve Çifte Standart
Hizaya Getirmek
Başbakan Doğru Söylemiyor
Şahinler ve Riyakarlar
Madımak
Zeytin Dalı
Yanlışta İsrar
“İyi Çocuk”lar Cenneti..
Filmi Başa Sarmak
Erdoğan’ın Sınavı
Süreç ve Önümüze Koyduğu Görevler
Tek Yanlı Aşk
Sadak’ın Sadakati
İpe Un Sermek
Güneyli Kürtlerin Büyük Sınavı
Kansere Razı Etmek İçin Ölümle Tehdit Etmek
Acaba Öyle mi?
Halepçe Olayları Neyi Gösteriyor, Neyi Gerektiriyor?
“Çeteler Cenneti”
Arapsaçı
Söyleyemediklerim ve Yapmadıklarımız..
Buzdağının Ucu (Mu?)
Aynaya Bakmak
Saygı Mı? Özgürlük Mü?
Militarizm Ve Çürüme
Yavaş Ama Emin Adımlarla İlerlemek...
İspanyol General Ve Ağca
Gel De Niyazi Usta’yı Anma
MGK’nin Yeni Yıl Hediyesi..
Hazırlıklı Olmak
Gündemimizin Değişmeyeni..
Fırıldak
15 Aralık Seçimleri ve Olası Sonuçları
Biz İşimize Bakalım-2
Demokrasi ve Ortadoğu
İyi Asker
Ayna Tutmak
Alışmakta Fayda Var
Üçüncü Ses
“Uzun, İnce Bir Yol”
3 Ekim, 15 Ekim ve Protokol
3 Ekim Sonrası..
Çürüme
Ne yazmalı?
DİSK
Zorlu Süreç ve Görevler
Yoğurdu Üfleyerek Yemek!..
Kim(ler)in kafası Karışık?
Başbakan Samimi Olmak İstiyorsa…
"Emrin Olur"
Sorun Kürt aydınları mı?
Ülkenin Gerçek Efendileri
Maksat “Terörün Kökünü kazımak”sa...
Londra Ve Kerkük
“Hukuk Herkese Lazım”
Aydınların Çağrısı ve Geçmişi Hatırlamak
Cellad Çağrısı
Eşik Aşındırmak
Rüzgarı Arkaya Almak İçin
Gaf
Yapılacak Başka İşler De Var
Bayrak Ve Ekmek
Endişe
Ar Damarı
Kürdistan Parlamentosu
“Sözde”
Darısı Başımıza!...
Bayrak ve Asimilasyon
Adar û Newroz
AB Ve “Bölücü Tilkiler, Koyunlar”